Φωνή που… περισσεύει
Η Μαρία Βαρδάκη είναι μία νέα, πολλά υποσχόμενη φωνή του λαϊκού και παραδοσιακού τραγουδιού, η οποία μαγεύει με τη φωνή της. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλάει για το ξεκίνημα, τη μέχρι τώρα πορεία της αλλά και για τους στόχους της.
Μαρία, σε τι θα έλεγες «Φτάνει και περισσεύει»;
Δύσκολο για τον άνθρωπο που αναζητά, “ψάχνεται” και ψάχνει περισσότερα, να προσδιορίσει τι μπορεί να φτάνει και να περισσεύει. Από την άλλη αν αναλογιστεί κανείς όσα έχει στη ζωή του και είναι ευγνώμων γι’ αυτά τότε «φτάνει και περισσεύει» ό,τι έχουμε αυτή τη στιγμή όπως η υγεία μας, η οικογένειά μας, οι άνθρωποι που μας αγαπούν και αγαπούμε στη ζωή μας. Θα έλεγα πως μόνο αν νιώθει κανείς ευγνώμων για όσα έχει μπορεί να πετύχει ακόμα περισσότερα.
Πως πήρες την απόφαση να κάνεις επανεκτέλεση για το πιο πάνω τραγούδι;
Ακαριαία θα έλεγα! Είναι ένα υπέροχο τραγούδι σε στίχους Θάνου Παπανικολάου και μουσική Γιώργου Θεοφάνους με πρώτη εκτέλεση από τις αγαπημένες μου Γλυκερία και Μελίνα Ασλανίδου. Αυτό το τραγούδι λοιπόν το άκουσα από την πρώτη μέρα που βγήκε στο ραδιόφωνο. Ένα τραγούδι με αρκετά διαφορετικό άκουσμα από αυτά που έχουμε συνηθίσει να βγαίνουν σήμερα. Το λάτρεψα από το πρώτο λεπτό. Αμέσως επικοινώνησα με την Ελένη Μαυρουδή, για να τραγουδήσουμε το ντουέτο, και τον Ευθύβουλο Θεοχάρους που ανέλαβε την παραγωγή της επανεκτέλεσης. Την βιντεογράφηση ανέλαβε ο αγαπημένος Γιώργος Τριανταφυλλίδης και κάπως έτσι δημιουργήσαμε την επανεκτέλεση του τραγουδιού.
«Για λίγο ναυαγός»… Πως προέκυψε και ποια μηνύματα θέλεις να περάσεις με αυτό το τραγούδι;
Το «Για λίγο ναυαγός» ήταν μια πρωτοβουλία της αγαπημένης Χριστιάνας Διονυσίου Φουλή που έγραψε και τους στίχους. Όταν η Χριστιάνα μου ζήτησε να μελοποιήσω και να ερμηνεύσω τους στίχους της για να το αφιερώσουμε σε όλους τους συνανθρώπους μας που δίνουν μάχη με τον καρκίνο τότε δεν μπορούσα παρά να πω αμέσως «ναι». Θέλαμε αυτό το τραγούδι να αποτελεί μία στήριξη για τον καθένα, μια υπενθύμιση ότι δεν το περνά μόνος. Όταν μίλησα με την Χριστιάνα βρισκόμουν στην Αγγλία για σπουδές. Ήταν περίοδος καραντίνας και είχαμε lockdown, όπως μπορείς να καταλάβεις δεν είχα καμία πρόσβαση σε studio, άλλους μουσικούς, μουσικά όργανα ή άλλο εξοπλισμό. Παρ’ όλα αυτά ήταν τόσο έντονο το αίσθημα της θέλησης έτσι επικοινώνησα με το Πανεπιστήμιο εξήγησα το project και μου έστειλαν τον απαραίτητο εξοπλισμό για την ηχογράφηση στο σπίτι. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε μέσα σε ένα δωμάτιο στο σπίτι μου χωρίς την συνοδεία κάποιου άλλου οργάνου, εκτός από τη φωνή μου. Κυκλοφόρησε στις 4 Φεβρουαρίου παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου με την υποστήριξη του αντικαρκινικού συνδέσμου Κύπρου.
Ποιο είναι το ταξίδι σου στη μουσική και το τραγούδι;
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι να παίζω να πειραματίζομαι στο πιάνο με τις αδερφές μου, στη πορεία ξεκίνησα μαθήματα στα 5 μου χρόνια ενώ αργότερα έκανα μαθήματα κιθάρας και φωνητικής. Ήταν μεγάλη μου χαρά στα 17 μου χρόνια που κατάφερα να αποκτήσω το δίπλωμα πιάνου (DipABRSM), κάτι που το ονειρευόμουν από μικρό παιδί που ξεκίνησα τα πρώτα μου μαθήματα. Είχα υπέροχους δασκάλους στο πλευρό μου, έλαβα μέρος σε αρκετούς διαγωνισμούς, εκδηλώσεις και συναυλίες. Έχω περάσει πάρα πολύ όμορφες στιγμές όπως η συναυλία με το “Music’ s cool” αφιέρωμα στον Γιώργο Θεοφάνους η οποία σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη. Κρατάω λοιπόν όλα τα όμορφα και συνεχίζω στο δρόμο που έχω επιλέξει.
Γράφεις τραγουδάς και παίζεις μουσική. Ποια ιδιότητα σε εκφράζει καλύτερα, εκείνη της μουσικού ή της ερμηνεύτριας και γιατί;
Θα έλεγα η ερμηνεία. Ερμηνεύοντας ένα τραγούδι νιώθω όλη αυτή την έκρηξη συναισθημάτων που προκαλείται από το κάθε τραγούδι και έχω την ευκαιρία να επικοινωνώ πιο άμεσα με το κοινό που βρίσκεται μαζί μου.
Τι αποτελεί τη μεγαλύτερή σου έμπνευση;
Τα ίδια μας τα συναισθήματα και οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτά.
Αντιμετωπίζεις τη μουσική ως χόμπι ή θεωρείς πως θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή σου, στο μέλλον;
Τα τελευταία τρία χρόνια ασχολούμαι επαγγελματικά με το τραγούδι παράλληλα με τις σπουδές μου στην Αγγλία. Ποτέ όμως δεν αντιμετώπιζα την ασχολία μου με την μουσική απλά ως ένα χόμπι. Ήξερα πάντα ότι είναι αυτό που θέλω να ακολουθήσω στο μέλλον.
Θα μπορούσες να σκεφτείς έναν στίχο ξένο ή ελληνικό που σε αντιπροσωπεύει;
Είναι οι στίχοι από ένα αγαπημένο τραγούδι σε μουσική Μάνου Χατζιδάκη και στίχους Γιώργου Ρούσου που κυκλοφόρησε το 1960 και λέει: «Θάλασσα πλατιά, σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις, Θάλασσα βαθιά, μια στιγμή δεν ησυχάζεις..»
Αν σου το ζητούσαν θα ερμήνευες το El Diablo;
Δεν είναι ένα τραγούδι που με εκφράζει και μου βγάζει συναισθήματα, οπότε το πιθανότερο θα ήταν να μην είναι στις επιλογές μου. Για αρκετούς και διάφορους λόγους, όχι.
Τι είδος μουσικής σου αρέσει περισσότερο;
Το λαϊκό και το παραδοσιακό τραγούδι.
Η ενασχόληση σου με τη μουσική θεωρείς πως σε οδήγησε ποτέ να στερηθείς οτιδήποτε;
Φυσικά. Μικρή ασχολούμουν με την πετοσφαίριση, ένα άθλημα το οποίο λάτρευα και να παρακολουθώ αλλά και να παίζω. Φτάνοντας όμως, σε ένα υψηλό επίπεδο στο πιάνο όπου προετοιμαζόμουν για διάφορες εξετάσεις και διαγωνισμούς, και ξέροντας ότι ήθελα να ασχοληθώ μελλοντικά με την μουσική, διέκοψα την ασχολία μου με το άθλημα για αποφυγή τραυματισμών των δαχτύλων. Κάθε φορά που λέμε ΝΑΙ σε κάτι, λέμε ΟΧΙ σε κάτι άλλο. Δεν θα μπορούσε αυτό να αποτελεί εξαίρεση ειδικά αν είχε να κάνει με ένα όραμα ζωής που απαιτεί και χρόνο και αφοσίωση.
Αν και είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή να μιλάμε για μελλοντικά σχέδια, ήθελα να μου πεις ποιες είναι οι σκέψεις σου για τα επόμενα καλλιτεχνικά σου βήματα;
Έχω αρκετά σχέδια και στόχους να εκπληρώσω όμως το κάθε τι παίρνει το χρόνο του. Σίγουρα μέσα στους επόμενους μήνες θα δούμε και άλλα τραγούδια στο κανάλι μου στο Youtube μαζί και με τα υπόλοιπα που προαναφέραμε.
