Φετίχ με το βινύλιο

Οι άνθρωποι που αγαπούν και προτιμούν το βινύλιο και τον ήχο του δεν σταμάτησαν ποτέ να αγοράζουν βινύλια ακόμη κι όταν το CD κατέκτησε τον κόσμο. Ένας από αυτός είναι ο Πανίκος Αντωνίου, ο οποίος έχει στη συλλογή του βινύλια που χρονολογούνται από το 1960.

Πότε ξεκίνησες τη συλλογή βινυλίων και κασετών;

Τη συλλογή βινυλίων την ξεκίνησα στα 16 μου χρόνια, όταν ακόμη δεν είχα λεφτά να αγοράσω πικάπ. Αφορμή στάθηκε ο Κυριάκος Εγγλέζου (Κίκης), ο οποίος μετά την εισβολή πήρε τη συλλογή που είχε ο αδερφός του, Αντώνης Εγγλέζου και άνοιξε κατάστημα με δίσκους απέναντι από το σπίτι μου. Εδώ να σημειώσουμε πως ο Αντωνης Εγγλέζου συνέλεγε δίσκους από το 1960, τους οποίους αγόραζε από το Βαρώσι. Έτσι πήγαινα στο κατάστημα συνέχεια, καθόμουν με τις ώρες ακούγοντας μουσική, έπαιρνα στα χέρια μου τους δίσκους και μπορώ να εξομολογηθώ πως η όλη διαδικασία με μάγευε. Ξεκίνησα λοιπόν να δουλεύω μαζί με τον Κίκη ως ραδιεκτρολόγος και το 1977, μόλις μάζεψα τα πρώτα μου λεφτά, αγόρασα το πρώτο μου σύστημα όπου άκουγα μουσική στο σπίτι. Έτσι ξεκίνησα να φτιάχνω και το πρώτο μου ραδιόφωνο και τις πρώτες μου κασέτες. Όταν απολύθηκα από τον στρατό άνοιξα το πρώτο μου κατάστημα, αγοράζοντας τη συλλογή του Κίκη και ξεκίνησα να ηχογραφώ κασέτες και να πουλώ δίσκους.

Η συλλογή βινυλίων είναι φετίχ;

Σίγουρα είναι φετίχ, είναι λατρεία, είναι αρρώστια, ένα πολύ ακριβό άθλημα. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν το πάθος μας. Μόνο όσοι έχουν την ίδια «αρρώστια». Το βινύλιο είναι μια αληθινή ιεροτελεστία, που ξεκινά από τη στιγμή που θα πιάσεις το εξώφυλλο στα χέρια, θα βγάλεις τον δίσκο, θα τον τοποθετήσεις με προσοχή πάνω στο πικάπ και θα ακουμπήσεις τον βραχίονα πάνω στα αυλάκια. Έτσι αρχίζει η ιερή στιγμή της ακρόασης, με τον ήχο να… αναβλύζει ζεστός από τα ηχεία, γεμίζοντας τον χώρο σου.

Πόσα βινύλια και πόσες κασέτες έχεις στη συλλογή σου;

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω κάνει καταγραφή, αλλά είμαι κοντά περίπου στις 4 χιλιάδες βινύλια και 2 χιλιάδες κασέτες.

Ποιο είναι το πιο παλιό βινύλιο που έχεις;

Έχω πολλά παλιά βινύλια γιατί όπως έχω προαναφέρει η συλλογή ξεκίνησε από τον Αντώνη Εγγλέζου το 1960. Καζαντζίδης, Μαρίκα Νίνου, Τσιτσάνης είναι μόνο μερικά από τα βινύλια που έχω στη συλλογή μου.

Από που προμηθεύεσαι τα βινύλια και τις κασέτες;

Τα βινύλια τα προμηθεύομαι από παντού. Εδώ βρίσκεται και η μαγεία της συλλογής βινυλίων. Θυμάμαι το 1978 που έπαιρνα το λεωφορείο από Σωτήρα για Λάρνακα για να αγοράσω βινύλια. Όλα μοιάζουν σαν όνειρο. Μετά ξεκίνησα να πηγαίνω Λευκωσία και Λεμεσό ή περίμενα να έρθουν από Ελλάδα φοιτητές και φίλοι και να μου φέρουν τα βινύλια που τους ζητούσα. Γνωρίστηκα με όλους όσους είχαν σχέση με τα βινύλια και σήμερα μπορώ να πω με περηφάνια πως έχω σχεδόν όλα τα βινύλια που κυκλοφόρησαν σε Ελλάδα και Κύπρο. Το ίδιο ισχύει και με τις κασέτες. Εδώ να αναφέρω πως στη συλλογή μου έχω όλες τις μάρκες και τύπους κασετών που κυκλοφόρησαν.

Με ποια κριτήρια αγοράζεις βινύλια;

Το κριτήριο για την αγορά ένός βινυλίου είναι ο παραγωγός, ο ηχολήπτης, οι συνθέτες και οι στιχουργοί και οι μουσικοί.

Τι διαφορετικό έχει το βινύλιο από το CD;

Όταν έχεις μια καλή βελόνα και κεφαλή δημιουργείται μια γλυκύτητα στο βινύλιο που το CD δεν την έχει. Ακόμα και οι γρατζουνιές που έχει ένα βινύλιο είναι μέσα στη μαγεία.

Τι είδος μουσικής σου αρέσει περισσότερο;

Για εμένα η μουσική είναι αστείρευτη. Ακούω όλα τα είδη μουσικής από κλασσικά μέχρι ρεμπέτικα και λαϊκά. Είμαι λάτρης όμως των 80s, θεωρώ πως είναι ένα από τα καλύτερα είδη μουσικής που έχουν γραφτεί. Τότε που όλη η ορχήστρα ήταν μέσα στο στούντιο για να γραφτεί ένας δίσκος. Σήμερα με ένα κομπιούτερ γράφεις τα πάντα. 

Ως λάτρης και συλλέκτης του βινυλίου, μπορείς να μας διηγηθείς κάποια ιστορία γύρω από αυτό;

Στα βινύλια υπάρχει ένας αριθμός πάνω όπου μπορείς να διαβάσεις αν είναι πρώτης κοπής. Υπάρχει ένα βινύλιο λοιπόν που ως μικρός ήθελα διακαώς να αποκτήσω και είναι ο ορχηστρικός δίσκος του Χρήστου Νικολόπουλου με ονομασία «Λαϊκά Περάσματα». Θυμάμαι πως άργησε να έρθει αυτός ο δίσκος στην Κύπρο και όταν τον άκουγα στο ραδιόφωνο προσπαθούσα να τον ηχογραφήσω σε κασέτα, με μεγάλη αποτυχία. Τελικά κατάφερα να πάρω τον δίσκο πρώτης κοπής και επίσης κατάφερα να μου τον υπογράψει ο ίδιος ο Χρήστος Νικολόπουλος πριν λίγα χρόνια. Τα συναισθήματα μου όταν απέκτησα τον δίσκο ήταν απερίγραπτα.

Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που δεν πρόκειται να αποχωριστείτε ό,τι κι αν συμβεί;

Καταρχάς, να σας πω ότι όλα τα βινύλια είναι ξεχωριστά για εμένα. Τα περισσότερα έχουν συναισθηματική αξία αλλά σίγουρα δεν θα αποχωριζόμουν τον ορχηστρικό δίσκο του Χρήστου Νικολόπουλου που ανέφερα πιο πάνω, τον ορχηστρικό δίσκο του Χάρη Λεμονόπουλου σε δικές του συνθέσεις και τον ορχηστικό δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη με κάποιες από τις επιτυχίες του. Από το ξένο ρεπερτόριο το βινύλιο των Bee Gees το «Spirits Having Flown» και των Boney M. «Oceans of Fantasy».