Υπερήφανη νικήτρια της ζωής!
Το ταξίδι της με τον καρκίνο ήταν μακρύ και δύσκολο, αλλά η Έλλη Σταύρου βρήκε τη χαρά της, χάρη στο ανθεκτικό της πνεύμα. Κατάφερε να μετατρέψει σε δύναμη, όλο αυτό που πέρασε.
Από την Ιωάννα Τζούλιου
Η Έλλη Σταύρου πέρασε μια συγκλονιστική περιπέτεια με την επάρατη νόσο, τον
καρκίνο και μιλά για το δυσκολότερο αγώνα που έδωσε ποτέ, μέσα από τον οποίο βγήκε νικήτρια. Είναι πολύ συγκινητικό και συνταραχτικό ταυτόχρονα όταν μια γυναίκα ανοίγει την καρδιά της και εξηγεί πως είναι να είσαι μόνη μητέρα και να έρχεσαι αντιμέτωπη με τον καρκίνο. Ιδιαίτερα όταν κοιτάς μέσα στα μάτια αυτή τη γυναίκα και αντικρίζεις το πάθος και την θετική της ενέργεια για τη ζωή. Το 2019, όταν η Έλλη ήταν 24 ετών πήρε διαζύγιο από τον πρώην σύζυγο της και ξεκίνησε να μεγαλώνει τη κόρη της, η οποία είναι σήμερα έξι ετών, ως μονογονιός. Στα μέσα του 2020 της χτύπησε τη πόρτα ο καρκίνος, μαθαίνοντας πως έχει λέμφωμα Hodgkin’s πίσω από τους πνεύμονες και στους αδένες του λαιμού.
Η διάγνωση της προέκυψε πολύ ξαφνικά, αφού δεν είχε καθόλου προειδοποιητικά συμπτώματα. Μετά από μια βραδινή δυσφορία και πόνο στο στήθος, οδηγήθηκε να κάνει μια σειρά από εξετάσεις και βιοψία, η οποία αποκάλυψε ότι έχει καρκίνο. Εκείνη η ημέρα ήταν όταν άρχισε να βαδίζει για πρώτη φορά στο δύσκολο δρόμο της αποθεραπείας.
Η αποθεραπεία της ξεκίνησε αρχικά με ένα κύκλο χημειοθεραπειών, ο οποίος διήρκησε δυόμιση μήνες, και που κατέληξε να τελειώνει με μη επιθυμητό αποτέλεσμα. Κατευθείαν ξεκίνησε δεύτερο κύκλο χημειοθεραπειών, όπου οι ενδιάμεσες εξετάσεις είχαν ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο γιατρός της ήταν αρκετά αισιόδοξος ότι μετά από αυτό τον κύκλο χημειοθεραπειών, θα ακολουθούσε ακτινοθεραπείες και θα τελείωνε ο «Γολγοθάς» της. Η ίδια ένιωσε ανακούφιση και χαρά ότι επιτέλους θα μπορούσε να γυρίσει στους κανονικούς της ρυθμούς, απολαμβάνοντας τη ζωή της με τη κόρη της.
∆υστυχώς οι τελικές εξετάσεις μετά από αυτό τον κύκλο χημειοθεραπειών, έδειξαν την υποτροπίαση της ασθένειας. Ακολούθως ξεκίνησε τρίτο κύκλο χημειοθεραπειών. Τελειώνοντας και αυτό τον κύκλο, οι εξετάσεις της είχαν αποτελέσματα τα οποία κυμαίνονταν στα ίδια σταθερά επίπεδα με τη προηγούμενη φορά.
Με τα αποτελέσματα αυτά, η Έλλη ήταν κατακλυσμένη από απαισιοδοξία και ματαιοδοξία. Πάλευε τόσο σκληρά, να γίνει επιτέλους ξανά υγιής για να μπορεί να είναι εκατό τις εκατό δίπλα στη κορούλα της, αλλά τα αποτελέσματα των θεραπειών της δεν ήταν καλά. Βρήκε τη δύναμη που έχουν εσωτερικά όλες οι μητέρες του κόσμου, και στάθηκε όρθια
για τη κόρη της. Όσο κι να ήθελε να κάτσει στο σκοτάδι να κλαίει, δεν τα έβαλε κάτω. Έπρεπε να παλέψει για τη μικρή της κόρη. Έπειτα, ξανά ξεκίνησε ένα τέταρτο κύκλο χημειοθεραπειών, ο οποίος είχε αποτέλεσμα ύφεσης της ασθένειας. Αυτό το διάστημα ήταν το πιο δύσκολο και αβάσταχτο για την ίδια, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, λόγω διαφόρων επιπλοκών που προέκυψαν.
Όταν πήγε σπίτι της φεύγοντας από το νοσοκομείο, χρειάστηκε αρκετός καιρός μέχρι να ξανά βρει τις δυνάμεις της. Τα αποτελέσματα μετά τον τέταρτο κύκλο θεραπειών ήταν θετικά. Αυτή τη στιγμή ακολουθεί μια σειρά ανοσοθεραπειών για περίπου ένα χρόνο έτσι ώστε, να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες ξανά εμφάνισης. Η Έλλη έζησε μια από τις
πιο δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Επέζησε, προσγειωμένη με αγάπη για τη κόρη της, την οικογένεια της και τους συνανθρώπους της. Τώρα πια μπορεί να χαμογελάει έχοντας αγκαλιά τη μονάκριβή της κόρη που τόσο αγαπά και βλέπει πίσω σε όλα αυτά που έζησε, νιώθοντας πιο δυνατή από ποτέ! Έμαθε να αδιαφορεί για όλα τα ασήμαντα της ζωής και η περιπέτεια της την ώθησε να αλλάξει τις προτεραιότητες της. Το χαμόγελο δεν έσβησε ούτε ένα δευτερόλεπτο από το πρόσωπο της, καθ’ όλη τη διάρκεια των θεραπειών, γιατί δεν ήθελε οι δικοί της άνθρωποι να πονάνε μαζί της.
Μέσα από τον δύσκολο της αγώνα, βρήκε το σκοπό της και είναι πιο ευαισθητοποιημένη, αντιλαμβανόμενη ότι η υγεία είναι το πιο σημαντικό σε αυτή τη ζωή. Πλέον βοηθάει ανθρώπους που περνάνε ότι πέρασε κι η ίδια, προσφέροντας τους ψυχολογική υποστήριξη.
Όσο ανυπόφορο κι αν φαινόταν όλο αυτό που περνούσε, βρήκε τη δύναμη και δεν πτοήθηκε. Παρόλο που δεν είχε κανένα οικονομικό βοήθημα από το κράτος δεν
τα παράτησε ποτέ. ∆εν τα έβαλε κάτω. Πάλεψε και βγήκε νικήτρια της ζωής!
