«Τα ποιήματα μου είναι σαν τα παιδιά μου. Δεν τα ξεχωρίζω»

Ο λαϊκός ποιητής Πέτρος Ράφτης ασχολείται με την λαϊκή ποίηση από την εφηβική του ηλικία. Ασχολήθηκε μαζί της όταν αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα υγείας. Έκτοτε έχει εκδώσει δύο ολοκληρωμένες ποιητικές εκδόσεις όπου απέσπασε δεκάδες κριτικές αλλά και θετικά στοιχεία που τον κατατάσσουν ως ένα από τους σημαντικούς ποιητές της γενιάς του.

Από τον Ζανέττο Λουκά

Για ποια θέματα γράφετε συνήθως; Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;
Η πηγή έμπνευσης μου πηγάζει μέσα από τα βιώματα μου για την φύση, τον έρωτα, την φτώχεια, την τραγωδία της Κύπρου, καθώς επίσης και για τους πεσόντες, αγνοούμενους και την προσφυγιά. Σε γενικές γραμμές, κινούμαι σε αυτά τα θέματα που με εκφράζουν και που έχουν να κάνουν με τη ζωή και με γεγονότα που έχουν συμβεί. Αραιά και που, γράφω επίσης και για επίκαιρα ή σατιρικά θέματα, τα οποία αφορούν την κοινωνία.

Από πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την λαϊκή ποίηση; Θυμάστε το πρώτο ποίημα που γράψατε;
Με την λαϊκή ποίηση άρχισα να εγκληματίζομαι από πολύ νεαρή ηλικία. Το πρώτο μου ποίημα θυμάμαι να το έγραψα περίπου στα 16-17 μου χρόνια, και ανήκει στην κατηγορία των ποιημάτων που αφορούν προσωπικά βιώματα. Είχε να κάνει με ένα πρόβλημα υγείας που είχα να αντιμετωπίσω τότε και ο τίτλος του είναι «Δοξαζ’ αγίους τζιαι Θεόν».

Πέστε μας λίγα λόγια για τις ποιητικές σας συλλογές;

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή έχει εκδοθεί το 2003 και έχει τίτλο «Τ’αμμάθκια της ψυσσιής μου». Αυτή η συλλογή έχει να κάνει με τα πρώτα μου ποιήματα, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για μένα. Πρόκειτε όμως, όπως γράφει και ο επιμελητής αυτής της συλλογής κ. Παντελής Κακολης για καλαίσθητη ποίηση, την οποία αγκάλιασε και αγάπησε ο κόσμος και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Η δεύτερη μου ποιητική συλλογή ήρθε το 2017 με τίτλο «Του νου μου τα Γεννήματα». Αυτή η συλλογή είναι πιο ολοκληρωμένη, σαφώς με πιο βελτιωμένη στιχουργική και πιο ψιλό επίπεδο τέχνης. Αν και δεν είναι του χαρακτήρα μου να «ευλογώ τα γενιά μου», ακούω πολύ καλές κριτικές. Έπειτα ακολούθησε το βιβλίο «Κοτροφίσιμη Λιοπετρίτισσα Φωνή» το 2019, το οποίο είναι έρευνα βασισμένη στα 100 χρόνια άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και η συλλογή «του παππού μου τα τραούθκια» επίσης το 2019.

Ποιο ποίημα σας ξεχωρίζετε από την πρόσφατη ποιητική σας συλλογή;
Ίσως να είναι η πιο δύσκολη ερώτηση για μένα. Για μένα είναι όλα τα ποιήματα ξεχωριστά και αγαπημένα, χωρίς να μπορώ να εξαιρέσω κάποιο συγκεκριμένα. Τα ποιήματα μου είναι σαν τα παιδιά μου που δεν τα ξεχωρίζω, καθώς είναι κομμάτια του χαρακτήρα μου και των προσωπικών μου βιωμάτων. Σύμφωνα όμως με τις κριτικές του κόσμου που έχει διαβάσει τα ποιήματα μου, και είναι εξοικειωμένοι με την Κυπριακή λαϊκή ποίηση, ένα ποίημα που αναμφίβολα ξεχωρίζει είναι το «Σαν ένα φκιορον».

Με βάση τα δεδομένα στα οποία ζούμε και την Κυπριακή κοινωνία, ποια θέση κατέχει η ποίηση στις ζωές μας; Είναι ο ποιητικός λόγος σήμερα η φωνή του πολίτη;

Πριν 50 και 60 χρόνια η λαϊκή ποίηση ήταν το Άλφα και το Ωμέγα στην κουλτούρα του Κυριάκου λαού. Ήταν μέρος της καθημερινότητας του κόσμου και τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων. Σήμερα, που έχουμε όλοι μας χίλια δύο ακούσματα δεν μπορώ να πω πως η ποίηση είναι η φωνή του λαού, καθώς τα ακουστικά ερεθίσματα πηγάζουν από παντού. Τα τελευταία όμως χρόνια βλέπουμε και αρκετούς νέους να έχουν στραφεί στην παράδοση και στην λαϊκή ποίηση και ασχολούνται με το ποιητικό λόγο. Είναι πολύ υποσχόμενοι και με ταλέντο και αυτό με κάνει αρκετά αισιόδοξο για το μέλλον του ποιητικού λόγου.
Ενθαρρύνετε τους νέους να ασχοληθούν με την λαϊκή ποίηση; Αν ναι, ποια η συμβουλή σας;
Όταν πέσει στην αντίληψη μου ότι κάποιος νέος θέλει να ασχοληθεί με την ποίηση, τσιάττισμα και ερωτικά τραγούδια, τον παροτρύνω να παίρνει μέρος στους διαγωνισμούς του κατακλυσμού. Εκεί θα γνωρίσει ανθρώπους με την ίδια αγάπη για την λαϊκή ποίηση, θα ανταλλάξει ιδέες, θα αποκτήσει εμπειρίες. Είναι η καλύτερη αρχή για κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο της λαϊκής ποίησης. Το κυριότερο που θα έλεγα, είναι να διαβάζει πολλά, αλλά να γράφει λίγα. Όπως έλεγαν και οι παππούδες μας «λλια τζιαι καλά». Με σέβος και ταπεινότητα οι νέοι ποιητές σίγουρα θα πάνε μπροστά.

Έχετε στα πλάνα σας να εκδώσετε και άλλες ποιητικές συλλογές στο μέλλον;
Θεού θέλοντος το 2023 θα εκδώσω την νέα μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Αλήθκειες τζιαι βιώματα». Ελπίζω και εύχομαι ο κόσμος να αγκαλιάσει και αυτό το βιβλίο, όπως έχει αγκαλιάσει και τις προηγούμενες μου συλλογές. Έτσι, θα προσθέσω και γω το πετραδάκι μου στο ψηφιδωτό της Κυπριακής λαϊκής ποίησης.
Αν σας έλεγα να μου δώσετε δύο απ’ τα πιο αγαπημένα σας δίστιχα ποια θα επιλέγατε;
Η όγδοη ερώτηση, είναι για μένα εξίσου δύσκολη με την Τετάρτη ερώτηση. Με δυσκολεύει αφάνταστα η επιλογή δίστιχων. Θα κάνω την υπέρβαση όμως να διαλέξω δύο δίστιχα στέλλοντας με αυτό τον τρόπο μια «παρατζιελια» στους νέους λαϊκούς ποιητές.

– Μες το τζιελλάρι του μυαλού, στίχος που παλιεινίσκει, μακροτζιερίτικον κρασί, που βαρογλυκανίσκει.

– Ο ποιητής τον στίχο του σωστά αν τον δουλέφκει, τζ’ο πιο καλός φιλόλογος εννά του «αζουλεύκει».