ΠαπάΣταθης: Η μελωδική φωνή του Παραλιμνιού!
Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Οικονόμου Ευσταθίου Δημητρίου ή όπως οι περισσότεροι τον ξέραμε, «Παπάσταθη». Το βιβλίο γράφτηκε απο τον Αρχιμανδρίτη Άυγουστινο Κκαρά μέσα στο 2022 και μου έκανε εντύπωση, καθώς είναι αρκετά πλούσιο, τόσο σε κείμενα, εικόνες, αλλά και με μια ωραία και σύγχρονη κίνηση, καθώς περιλαμβάνει ψαλμωδίες με ήχο και βίντεο του π. Ευσταθίου. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον ιερομόναχο Ιωσήφ Μεσοποταμινό, εγγονό του π. Ευσταθιου, και συμβάλει οικονομικά στην ανακαίνιση του παρεκκλησιού της Αγίας Μαρίνας στο Παραλίμνι.
Απο τον Ζανέττο Λουκά
Τον ΠαπάΣταθη τον θυμάμαι από μικρό παιδί. Βασικά, πριν καν μάθω ποιος είναι, με έκανε να κλάψω δυνατά και το κλάμα μου ακούστηκε σε όλη την παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, αφού ήταν ο παπάς που με βάπτισε. Δεν ήξερα πολλά γι’ αυτόν, αλλά μεγαλώνοντας, παρατηρούσα ότι η ευγενική φυσιογνωμία του τότε στο
χωριό δεν περνούσε απαρατήρητη. Περπατούσε συχνά τους δρόμους του κέντρου του Παραλιμνιού και θυμάμαι πόσο φιλικός και απλός ήταν με τους συγχωριανούς του. Θυμάμαι να περπατάει τις γειτονιές κοντά στην εκκλησία της Αγίας Άννας και να κάθετε στο εφημεριδοπωλείο του Ανδρέα Κωνσταντίνου, όπου έπινε τον καφέ του. Στη γειτονιά μου στην Ακροπόλεως, περπατούσε και πήγαινε επίσκεψη να δει τον αδερφό του, Κωνσταντή «Ππατσιά».
Αυτό όμως που ξεχώριζε ήταν η όμορφη και μελωδική φωνή του, η οποία ήταν ένα θεϊκό χάρισμα και που στις μέρες μας αναφέρεται ακόμη συχνά στα στόματα των ανθρώπων. Αν ρωτήσει κανείς στο Παραλίμνι τι θυμάται από τον Παπάσταθη, η απάντηση θα είναι κοινή από όλους: «Τη μοναδική και ανεπανάληπτη φωνή του». Μαρτυρίες ανθρώπων αναφέρουν ότι, με το χάρισμα της μελωδικής και δυνατής φωνής του δεν χρειαζόταν μεγάφωνα, ενώ η φωνή του αντιλαλούσε μέχρι την Λίμνη Παραλιμνίου. Το βιβλίο ξεκινάει με ένα πρόλογο του Αρχιμανδρίτη Αυγουστίνου Κκαρά, ως εξής:
«Αδελφοί, μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν
τον λόγον του Θεού, ως αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής μιμείσθε την πίστη» (Εβρ. 13,7) του Αποστόλου Παύλου δηλαδή, καλεί τους Χριστιανούς να θυμούνται τους πνευματικούς τους πατέρες και να εξετάζουν την πορεία της ζωής τους και να μιμούνται την πίστη τους. Ουσιαστικά είναι μία παράκληση προς τους νέους κληρικούς να θυμούνται και να τιμούν τους προκάτοχους ιερείς από τους οποίους διδάχθηκαν τα πρώτα χριστιανικά γράμματα και γευτήκαν τις πρώτες πνευματικές εμπειρίες μέσα στην εκκλησία.
Το πρώτο μέρος είναι μία βιογραφική αναφορά για τον Π. Ευστάθιο, ενώ το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει επικήδειες επιστολές και λόγους που εκφωνήθηκαν κατά την Εξόδιο Ακολουθία του και, στο τέλος της ενότητας, υπάρχει ένα σχετικό γράμμα, το οποίο έγραψε με αγάπη και σεβασμό προς τον Π. Ευστάθιο ο Σωτήρης Ζ. Χατζήζαχαρίας.
Το τρίτο και τελευταίο μέρος της έκδοσης περιλαμβάνει αρκετό φωτογραφικό υλικό από
την πορεία της ζωής του, κάτι που προσωπικά με επέστρεψε χρόνια πίσω, θυμούμενος αρκετές φορές τον ίδιο τον Π. Ευστάθιο αλλά και άλλους γνωστούς συμπολίτες του. Το βιβλίο κλείνει με μία μικρή επιμνημόσυνη αναφορά του Μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Ευέλθοντος Χαραλάμπους για τον Π. Ευστάθιο, που αποτυπώνει το περιεχόμενο και το νόημα του βιβλίου.
Ξεχωριστή κίνηση αποτελεί ένα μικρό USB στο τέλος του βιβλίου, όπου περιλαμβάνει οπτικοακουστικό υλικό του ιδίου, ηχογραφήσεις ύμνων, χριστιανικών τραγουδιών και μικρά βίντεο από τη Θεία Λειτουργία στην Αγία Μαρίνα Παραλιμνίου.
Το βιβλίο είναι μία ξεχωριστή αναφορά στην αληθινή, αυθεντική μορφή του αγαπητού σε όλους Π. Ευστάθιου, στον άνθρωπο που αγαπούσε όλη η κοινότητα. Ο ίδιος αγαπούσε όλους τους ανθρώπους και έλεγε συχνά «Όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί». Ο Παπάσταθης ήταν ένας «παπάς παλαιάς κοπής» που σπάνια συναντούμε στις μέρες μας. Ένας άνθρωπος και Ιερέας με σοβαρότητα, ιεροπρέπεια, ανθρωπιά και αγάπη προς όλους τους ανθρώπους.
Ο επιμνημόσυνος λόγος του Μακαριστού Πρωτοπρεσβύτερου Ευέλθοντος Χαραλάμπους κλείνει το βιβλίο με τα εξής λόγια:
Παραμερίζεις από τα αυτιά σου τους θορύβους του κόσμου τούτου και αμέσως αισθάνεσαι να αντηχεί η παλμώδης και συνάμα μελίρρυτη φωνή του.. τον ακούς να ψάλλει, να εκφωνεί, να τραγουδά…
Να έχουμε την ευχή σου Γέροντα!
