Ο γύρος της Ευρώπης σε δύο ρόδες
Της Ειρήνης Τσομαλλούρη
Όνειρο τους από παιδιά να εξερευνήσουν διάφορες χώρες της Ευρώπης πάνω σε δύο ρόδες, ο Αντώνης Μάρκου, ο Παναγιώτης Χατζημηνάς και ο Αντώνης Λοϊζου, έχουν εκπληρώσει το όνειρο τους και χωρίς δεύτερη σκέψη θα το πραγματοποιούσαν ξανά και ξανά. Κίνητρο τους, να συλλέξουν τις εμπειρίες τις οποίες τους χάριζε η μηχανή.
Το μεγάλο αυτό ταξίδι διήρκησε είκοσι μία μέρες, τον Αύγουστο του 2019. Στόχος ήταν η Αυστρία, παρόλα αυτά για να φθάσουν στο προορισμό αυτό διέσχισαν και άλλες χώρες. Αρχίζοντας από Τουρκία, συνεχίζοντας στην Ελλάδα, έπειτα Ίταλία και φθάνοντας στην Αυστρία που ήταν και ο στόχος τους. Κατά την επιστροφή τους, είχαν θαυμάσει και άλλες αλλιώτικες χώρες, όπως Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία.
Οι συγκεκριμένοι προορισμοί επιλέχθηκαν βάσει μερικών στόχων που αφορούσαν διάφορους προορισμούς, αξιοθέατα και τοπία που είναι όνειρο κάθε μηχανόβιου να αντικρίσει. Για να φθάσουν στον κάθε στόχο που έθεταν, δημιούργησαν συγκεκριμένο δρομολόγιο για το ταξίδι τους. Η στιγμή που θα αποχαιρετούσαν την οικογένεια τους ήταν όλο και πιο κοντά. Ανάμεικτα συναισθήματα υπήρχαν κατά την αναχώρηση τους. «Δεν γνωρίζαμε τι θα αντικρύζαμε. Μέλημά μας, να επιστέφαμε ξανά πίσω στις οικογένειες μας, ασφαλείς και υγιείς.»
Έτσι, άφησαν τα πάντα πίσω τους και ξεκίνησαν το μεγάλο αυτό ταξίδι, ένα ταξίδι ζωής, ταξίδι μοναδικό. Αυτό που πραγματικά χρειάζονταν ώστε να εκπληρώσουν το όνειρο τους, ήταν σωστή οργάνωση. Μαζεμένοι για ώρες παρακολουθώντας τα δρομολόγια που θα διέσχιζαν μέσα από διάφορους χάρτες.
Τα αντικείμενα που θα κουβαλούσαν στη μηχανή, ήταν τα απολύτως απαραίτητα, όπως ρουχισμός, μερικά βασικά μίκρο – εργαλεία για την μηχανή και ασφαλώς κάμερες. «Η μηχανή, ήταν το Α και το Ω μας». Από την πρώτη στιγμή του ταξιδιού τους, φωτογράφιζαν διάφορα αξιοθέατα αλλά και προσωπικές στιγμές, κλειδώνοντας εμπειρίες και αναμνήσεις, που θα τους συνοδεύουν μια ζωή.
Αν και η μηχανή είναι ένα αρκετά επικίνδυνο μέσο, αναφέρουν ότι δεν αντιμετώπισαν κανένα κίνδυνο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Αυτό που είχαν αντιμετωπίσει είναι αρκετή αγάπη και σεβασμό. Υπήρξαν διάφορα μέρη όπου συνάντησαν φιλόξενους ανθρώπους, όπως στην Ίταλία, Αυστρία, Ρουμανία και Ελλάδα. Αντιθέτως στην Ουγγαρία και Τουρκία, ήταν περισσότερο επιφυλακτικοί.
Στους τρεις μηχανόβιους τέθηκε η ερώτηση «από όσα μέρη είχατε ταξιδέψει, που θα επιστρέφατε ξανά και που δεν θα ξαναπηγαίνατε;». Απαντώντας την ερώτηση, ο προορισμός που μάγεψε τον Αντώνη Μάρκου και θα επέστρεφε ξανά και ξανά είναι οι Δολομίτες. Ο Παναγιώτης, επίσης θα επέστρεφε στους Δολομίτες και στο Transfagarasan το οποίο, βρίσκεται στη Ρουμανία και είναι ένα αρκετά επικίνδυνο δρομολόγιο, όπως μας εξηγεί. Ο Αντώνης Λοΐζου, θα επέστρεφε στην Ίταλία, Αυστρία και Ρουμανία τόσο για τους ανθρώπους τους οποίους συνάντησαν όσο και για τα μέρη που αντίκρισαν.
Ωστόσο, και οι τρεις μηχανόβιοι δεν θα ξαναπήγαιναν στην Τουρκία. «Λατρεμένοι προορισμοί, που είναι αναγκαίο να επισκεφθεί κανείς ως μηχανόβιος, είναι το Στέλβιο Pass και ως απλός άνθρωπος τα Μετέωρα, τους Δολομίτες στην Ίταλία, την Αυστρία και φυσικά την Ελλάδα!» Μελλοντικοί προορισμοί που επιθυμούν να θαυμάσουν και να εξερευνήσουν είναι η Νορβηγία, Ίσπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ίταλία
και Κροατία, παρέα με τη μηχανή. Όταν αγαπάς τη μηχανή, είναι αναγκαίο να ζήσεις αυτά τα ταξίδια. Μέσα από αυτά αντιλαμβάνεται κανείς την αξία της.
Ουδείς δρόμος δεν είναι μακρύς, όταν είσαι με καλή παρέα!
