Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα – Χρυσόστομος Φλουρέντζου

Ο Δημοτικός σύμβουλος Παραλιμνίου Χρυσόστομος Φλουρέντζου φιλοξενείται στη στήλη “Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα” και απαντά σε διάφορα ερωτήματα για την επαρχία Αμμοχώστου και τη σχέση του με αυτή.

Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου;

Είμαστε τυχεροί που έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε σε μια επαρχία με τόση ηρεμία. Καθημερινά φιλοξενούνται χιλιάδες τουρίστες στον τόπο μας παρόλα αυτά η επαρχία μας έχει την μαγική δυνατότητα να σε κάνει να νιώθεις γαλήνη και ηρεμία σα να ζεις μόνος σου σε αυτή. Η καθημερινότητα έχει άλλο άρωμα όταν παρ’ όλες τις δυσκολίες της, έχεις την ευκαιρία να διαλέξεις ανάμεσα σε πληθώρα επιλογών, άλλες φορές πιο απόμερων και άλλες φορές πιο κεντρικών.

Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε;

Δυστυχώς η αυθαίρετη ανάπτυξη. Η συγκεκριμένη ερώτηση ήταν και η πρώτη που έγινε κατά τη διαδικασία συνεντεύξεων για πρόσληψη μηχανικών στο Δήμο Παραλιμνίου και από τους δέκα οι εννέα έδωσαν την ίδια πιο πάνω απάντηση, πράγμα το οποίο το διαπιστώνει. Είναι ένα τεράστιο εμπόδιο που στερεί το δικαίωμα αυτού του τόπου να πάει στο επόμενο επίπεδο. Η υπάρχουσα παθογένεια έχει δημιουργήσει τεράστια επιβάρυνση στο μέλλον αυτού του τόπου αλλά και πολλά άλυτα προβλήματα για τη μετεξέλιξη αυτού.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν Δήμαρχος για μία ημέρα;

Γραφείο Καινοτομίας και Επικοινωνίας. Είναι μια πρόταση την οποία έχω συζητήσει προφορικά. Γραφείο Καινοτομίας και Επικοινωνίας, μια στέγη με απλά λόγια για τον πολίτη που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής του. Ένα γραφείο με οργανωμένη και προγραμματισμένη δομή να μπορεί να απορροφήσει την πλειάδα ιδεών αλλά και προβληματισμών που έχουν οι δημότες μας όπου θα αποσκοπεί στην προώθηση και κοινοποίηση τους αν χρειάζεται προς τις αρμόδιες Δημοτικές επιτροπές ή το Δημοτικό Συμβούλιο. Το συγκεκριμένο γραφείο θα είναι ορισμένης εκτελεστικής δράσης για να μπορεί να ιεραρχήσει και να επιλύσει τα διάφορα παράπονα που δέχεται καθημερινώς αναλόγως διαθεσιμότητας δυναμικού με χρονοδιαγράμματα εκτέλεσης.

Η πρώτη δουλειά που έκανες;

Ξεκίνησα να εργάζομαι από πολύ νεαρή ηλικία. Στα 15 μου εργάστηκα ως βοηθός σε τουριστικό κατάλυμα. Από τότε μέχρι σήμερα δουλεύω σκληρά και με βεβαιότητα σας λέω πως ακόμη και η πιο μικρή μου επαγγελματική εμπειρία, σήμερα στα 32 μου και έχοντας αναπτύξει ήδη τρεις επιχειρήσεις, όλες οι εμπειρίες ήταν χρήσιμα μαθήματα για να μπορώ να ανελιχθώ και να έχω ανθρώπους δίπλα μου και όχι πίσω μου σε όλη αυτή τη δύσκολη διαδρομή.

Το αγαπημένο σου μέρος;

Το αγαπημένο μου μέρος όσο γραφικό και αν ακούγεται είναι η παραλία του Fig Tree Bay. Απ ́ όλες τις παραλίες της επαρχίας μας, η παραλία του Fig Tree Bay ήταν η πρώτη μου εξόρμηση, το πρώτο ραντεβού με την γυναίκα μου και ακόμη μέχρι σήμερα όταν περιπλανιέμαι στη περιοχή στο μυαλό μου γυρνάνε αυτές οι στιγμές. Είναι σημαντικό σε όμορφα τοπία να χτίζεις αναμνήσεις που δε σβήνονται στο χρόνο.

Που αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Κύπρο;

Η Κύπρος έχει απίστευτες ομορφιές, ομορφιές που ενέπνευσαν ολόκληρους συγγραφείς να δημιουργήσουν τα άσματα τους. Στην επαρχία Αμμοχώστου η ζωή είναι διαφορετική και δύσκολα θα μπορούσα να συμβιβαστώ με τον τρόπο ζωής κάποιας άλλης πόλης. Θαυμάζω την εξέλιξη και την πορεία διαφόρων πόλεων δύσκολα όμως θα μπορούσα να ζήσω κάπου αλλού. Είμαστε ένας δήμος που πάντα καταφέρναμε να τραβήξουμε τα φώτα της δημοσιότητας επάνω μας λόγω του ‘’παράξενου’’ τρόπου σκέψης μας αλλά δηλώνω περήφανος Παραλιμνίτης και λάτρης του τόπου μου.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να απομονώνεσαι στην επαρχία μας;

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χώρο που βρίσκει την ψυχική του ηρεμία. Από όσο θυμάμαι όταν ήθελα να απομονωθώ μακριά από όλους και όλα καθόμουν στο ύψωμα του Άγιου Επιφάνειου κάτω από το φωτισμένο σταυρό χαζεύοντας τα φώτα από την έντονη βραδινή ζωή της Αγίας Νάπας. Η σύνδεση μου με την εκκλησία ήταν πάντα ιδιαίτερα δυνατή. Οπότε όταν οι δυνάμεις μου τελειώνουν, εκεί βρίσκω τη γαλήνη και την ηρεμία που όλοι μας κατά διαστήματα χρειαζόμαστε.

Αγαπημένος σου περίπατος στην επαρχία μας;

Το μονοπάτι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, έτσι το έχω ονομάσει. Είναι ο περίγυρος στο εξωκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, είναι το εκκλησάκι της γειτονιάς μας όπου έχω μεγαλώσει και περπατώντας μαζί με το γιο μου ξεπετάγονται μπροστά μου αναμνήσεις, που δεν με αφήνουν να ξεχάσω από που και με ποιους ξεκίνησε η μεγάλη και όμορφη διαδρομή της ζωής μου.

Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας είναι……;

Αναμφισβήτητα η καλύτερη θέα της περιοχής βρίσκεται σε ένα μέρος που λίγοι γνωρίζουν. Από μικρά παιδιά μέσα από τις εξορμήσεις μας με τα ποδήλατα συνηθίζαμε να ανεβαίνουμε στο βουνό του κόκκινου γκρεμού και σκαρφαλώναμε στα τρία μεγάλα ντιμπόζιτα τρώγοντας ότι λιχουδιές είχαμε φέρει συζητώντας για ώρες ατελείωτες. Είναι απίστευτο το πως μπορείς να απολαύσεις σε όλη τους την επικράτεια τους τέσσερις Δήμους της επαρχίας μας από ένα και μόνο σημείο. Νιώθαμε ότι βρισκόμασταν στο απόλυτο σημείο του κέντρου όπου όλα μηδενίζονται και δεν υπάρχουν προβλήματα.

Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας; (πχ. καρναβάλι, Πάσχα, Χριστούγεννα, κατακλυσμός, θερινό σινεμά, Ανθεστήρια, moonwalk)

Ξεκάθαρα το Καρναβάλι, μια εκδήλωση όπου μικροί και μεγάλοι γίνονται ένα από όπου και αν προέρχονται και ίσως να είναι η μοναδική μέρα του χρόνου που για αυτές τις λίγες ώρες γίνονται ο πραγματικός τους εαυτός αφήνοντας τα προβλήματα τους πίσω στο σπίτι. Υπερισχύει το χαμόγελο και η χαρά στα πρόσωπα του κόσμου πράγμα που το κάνει κάθε χρόνο όλο και μεγαλύτερο.

Που αλλού έχεις ζήσει; Ποιο το πλεονέκτημα σε σύγκριση με την Αμμόχωστο;

Έχω ζήσει αρκετά χρόνια Ιωάννινα και Λευκωσία λόγω σπουδών. Βέβαια η σχέση μου με την Ελλάδα δεν σταμάτησε στα Ιωάννινα αφού τα τελευταία χρόνια αφιέρωνα αρκετό χρόνο ταξιδεύοντας πολλές φορές Ελλάδα για διάφορες υποχρεώσεις όπου αφομοίωσα την ιδιοσυγκρασία τους και στον επαγγελματικό μου τομέα. Θεωρώ πως η ζωή σε μεγαλύτερες πόλεις δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα. Όμως, όπως είναι λογικό όσο πιο μεγάλη είναι μία πόλη, τόσο περισσότερο πληθυσμό έχει και αντίστοιχα οι ευκαιρίες ανέλιξης είναι μεγαλύτερες. Βέβαια, ο Θεός μας έχει χαρίσει την ευκαιρία να ζούμε μία όμορφη, ήρεμη ρουτίνα σε ένα πανέμορφο τόπο και δεν την αλλάζω με τίποτα.

Αγαπημένη σου στιγμή στην επαρχία μας;

Ως χαζομπαμπάς δε μου έρχεται στο μυαλό πιο αγαπημένη στιγμή πέρα από αυτή της γέννησης του παιδιού μου. Ομολογώ όμως ότι ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν στην κλινική που ήρθε στη ζωή το παιδί μου αντίκρισα πολλούς νέους σε ηλικία εργαζόμενους γεμάτους όρεξη για δουλειά. Αυτά είναι σημάδια εξέλιξης και ευημερίας στον τομέα υγείας. Άξιο αναφοράς είναι ότι στην επαρχία μας έχουμε εξαίρετους ιατρούς και εξελιγμένα ιατρικά κέντρα.

Πως φαντάζεσαι την επαρχία μας σε 20 χρόνια;

Η επαρχία μας, όποιο και αν είναι στο τέλος το οριστικό σχέδιο για τη συνένωση των Δήμων – γιατι πλέον συζητάμε κάτω από αυτά τα δεδομένα για τα επόμενα 20 χρόνια – αν τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν, καταμερισθούν και αξιοποιηθούν ορθολογικά σε όλη την επικράτεια της επαρχίας Αμμοχώστου θα έχουμε μια μετεξέλιξη η οποία μπλοκάρεται εδώ και καιρό αλλά και πάλι καταφέρνουμε να πρωταγωνιστούμε σε πολλές σκηνές. Μετεξέλιξη η οποία θα βάλει ένα τέλος στο ξεσπίτωμα των επόμενων γενιών προς άλλες επαρχίες ή ακόμη στο εξωτερικό, ανοίγοντας νέους ορίζοντες δίνοντάς τους την ευκαιρία να δουλέψουν για μια πολύπλευρη Αμμόχωστο του αύριο που θα είναι ένα κόσμημα για την Κύπρο.

Τι σου λείπει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η ξεγνοιασιά. Λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν μπορούσες να αντιληφθείς τα όποια προβλήματα και αν υπήρχαν, η μόνη σου έγνοια ήταν πότε θα χτυπήσει το τελευταίο κουδούνι του σχολείου, να πας στο σπίτι για να κάνεις τις εργασίες σου – όρος απαράβατος – έτσι ώστε να σε αφήσει η μητέρα σου να παίξεις με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς. Ώρες ατελείωτες παιχνιδιού στις αλάνες μέχρι να δύσει ο ήλιος, δεν υπήρχαν κινητά τον τότε καιρό, η φωνή της μαμάς ήταν το σήμα για να επιστρέψεις στο σπίτι και αναλόγως έντασης ήξερες αν είχες αργήσει ή όχι.

Τι θα πρωτοέδειχνες στην επαρχία μας σε ένα ξένο καλεσμένο;

Τα ήθη και τα έθιμά μας, τη φιλοξενία μας. Μία επίσκεψη στη γιαγιά για να δει πως γίνονται τα πατροπαράδοτα γλυκά του κουταλιού όπως και πολλά άλλα εδέσματα κερνώντας τον κυπριακό καφέ. Θα τον ενημέρωνα για το Κυπριακό πρόβλημα και για τη σημερινή κατάσταση της σκλαβωμένης μας πατρίδας, για να αντιληφθεί ότι όσα χρόνια και αν περάσουν δε θα ξεχάσουμε ποτέ, πάντα θα μένουμε πιστοί στις παραδόσεις και τις αξίες μας περιμένοντας να επιστρέψουμε στα σπίτια μας.

Follow Vantagemag on Instagram to see the latest news