Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα
O οικονομικός διευθυντής ομίλου εταιρειών Μιχάλης Λοϊζου φιλοξενείται στη στήλη “Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα” και απαντά σε διάφορα ερωτήματα για την επαρχία Αμμοχώστου και τη σχέση του μ’ αυτή.

Τι αναπολείς από τα παιδικά σου χρόνια;
Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που γυρίζω πίσω στα παιδικά μου χρόνια είναι εκείνες οι άτυπες συναντήσεις σε συγκεκριμένους χώρους με τους συμμαθητές και φίλους. Πιο συγκεκριμένα, θυμάμαι τα απογεύματα ότι χωρίς κάποιο τηλεφώνημα γνωρίζαμε ότι θα μαζευτούμε σε κάποια αλάνα της γειτονιάς, είτε σε κάποιο σφαιριστήριο για να περάσουμε την ώρα μας. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι το σημάδι για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας ήταν το άναμμα των λαμπτήρων στους πασσάλους της ηλεκτρικής. Αυτό μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση διότι μου θυμίζει έντονα το αίσθημα ασφάλειας και ξεγνοιασιάς που είχαμε στις αρχές της δεκαετίας του 90’ όπου τα πράγματα ήταν πιο απλά, πράγμα που σήμερα έχει χαθεί.
Ζωντανές μνήμες έχω και από την οικογενειακή μας επιχείρηση, το κατάστημα παιδικών και βρεφικών ειδών. Συγκεκριμένα κάθε περίοδο Χριστουγέννων όπου τα παιδιά έρχονταν να πάρουν τα δώρα τους από τον Άγιο Βασίλη, γίνονταν κληρώσεις δώρων μέσα σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα με μουσική και κεραστικά. Ήταν σημείο αναφοράς για όλη την οικογένεια αφού όλοι βοηθούσαμε για να γίνει πετυχημένη η εκδήλωση.

Σε πιο δημοτικό σχολείο έχεις πάει και τι θυμάσαι από αυτό;
Φοίτησα στο Γ’ Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου. Θυμάμαι πάρα πολλά πράγματα και όλες οι αναμνήσεις φαίνονται τόσο ζωντανές παρόλο που έχουν περάσει 30 χρόνια. Κάθε πρωί που συνοδεύω τα παιδιά μου στο σχολείο, «βλέπω» στον κήπο μπροστά από το κτήριο του σχολείου τον μακαριστό κ. Γιώργο Βασιλείου να μας κάνει μάθημα για τη συντήρηση των δέντρων, τη μακαριστή κα. Αντωνία Τοουλάκκου να μας υποδέχεται ως «πρωτάκια» στο νέο μας σχολείο, τους ακούραστους κυρίους Χριστόδουλο Τοουλάκκο, Σπαρτιάτη Νικολέττο και κα Νίτσα Νικολέττου να σου μεταφέρουν τη γνώση με αγάπη. Την κυρία Παρασκέυα στην καντίνα με τη ζεστή της καλημέρα και το εύγεστο μαχαλλεπί της και την πίσω αυλή που φιλοξενούσε τα ατέλειωτα παιχνίδια μας με τις γυάλες και τους ποδοσφαιρικούς μας αγώνες. Συνηθίζαμε να έχουμε μια μπάλα κρυμμένη ακριβώς έξω από το σχολείο και στο μεγάλο διάλειμμα νιώθαμε ότι παίζαμε τον τελικό των τελικών. Αν γινόταν κατάσχεση της μπάλας από τους δασκάλους που μας ήθελαν να είμαστε πιο ξεκούραστοι τα διαλείμματα (τώρα το καταλαβαίνω), μέχρι να βρεθεί άλλη μπάλα, χρησιμοποιούσαμε μικρό μπουκάλι νερού ή άδειο κουτάκι χυμού.

Αγαπημένη σου ανάμνηση στην επαρχία μας;
Δεν είναι αγαπημένη η πρώτη ανάμνηση αλλά τη θεωρώ άξια αναφοράς. Θυμάμαι έντονα τη χαλαζοθύελλα του 1988 που είχε πλήξει το Παραλίμνι και τα γύρω χωριά. Υπήρξαν πάρα πολλές ζημιές σε υποστατικά και οι παλιοί έχουν να λένε ότι η επαρχία μας δεν έχει ξαναζήσει τέτοιας εμβέλειας κακοκαιρία. Φυσικά για εμάς τους μικρούς ήταν ευκαιρία και την αξιοποιήσαμε να φτιάξουμε χιονάνθρωπο στο σπίτι μας.
Οι αναμνήσεις είναι πολλές αλλά οι πιο έντονες έχουν να κάνουν με τη δράση μου στο 21ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Παραλιμνίου από 7 χρόνων. Κατασκηνώσεις και πορείες με πυξίδα και χάρτη σε διάφορα μέρη της επαρχίας μας, παρελάσεις, τα κάλαντα των Χριστουγέννων στις γειτονιές, κατασκευές με προσκοπικές συνδέσεις. Ο προσκοπισμός έχει να προσφέρει πάρα πολλά στα παιδιά σε επίπεδο γνώσεων, αυτοεκτίμησης, επιβίωσης και πειθαρχίας. Θεωρώ ότι η ενασχόληση με τον προσκοπισμό είναι μια συνεχής βελτίωση του κάθε ατόμου χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε πίεση.

Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου;
Οι άνθρωποι. Δίνουν επιπρόσθετη αξία στη λέξη φιλότιμο. Η τριβή μου με ανθρώπους από όλα τα χωριά της επαρχίας μας μέσω της θητείας μου στην Εθνική Φρουρά, κατά τη διάρκεια των σπουδών και φυσικά μέσω της επαγγελματικής μου απασχόλησης μου έδωσε να καταλάβω την ποιότητα, την απλότητα και την ευγένεια της ψυχής τους. Η κουβέντα: «Εν θα μείνει πάνω μου» εκφράζει απόλυτα τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της επαρχίας μας. Κανένας δεν συμβιβάζεται με την παρούσα κατάσταση της επαρχίας μας και όλοι αναζητούν την πρόοδο, την εξέλιξη και την ευημερία του τόπου μας.

Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε;
Αν και είναι πλέον αργά, τα τοπικά διοικητικά βασίλεια. Προσωπικά ποτέ μου δεν κατάλαβα τα εμείς και τα εσείς σε μια κατεχόμενη επαρχία. Ζούμε περίπου 40,000 άνθρωποι στην επαρχία Αμμοχώστου. Μεγαλώνουμε όλοι μαζί σε μια μικρή έκταση, πάμε στα ίδια σχολεία, έχουμε κοινά οράματα. Έχουμε την ευλογία και την τύχη να έχουμε μια τεράστια ακτογραμμή που μας φέρνει τα γνωστά σε όλους οφέλη, ακμάζουσα γεωργία, σημεία αναφοράς σε όλα τα χωριά, πετυχημένους επιχειρηματίες και νεαρούς ανθρώπους που διψούν να προσφέρουν. Αν όλα αυτά είχαν μια ενιαία γραμμή θεωρώ ότι η επαρχία μας θα ήταν σε άλλο επίπεδο.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα άλλαζες αν ήσουν Δήμαρχος της πόλης σου;
Θα προσπαθούσα να δώσω στα παιδιά μας την ευκαιρία να ζήσουν τις ανέμελες στιγμές που είχαμε εμείς ως παιδιά όπως ανέφερα πιο πάνω. Θα προχωρούσα
στη δημιουργία όσων πιο πολλών (μικρών έστω) πάρκων με έντονη παρουσία δέντρων και παιχνιδιών. Να μπορούν τα παιδιά της γειτονιάς να μαζεύονται,
να γνωρίζονται καλύτερα πέρα από τη συνύπαρξη τους στο σχολείο και στις απογευματινές δραστηριότητες με ένα πιο ελεύθερο παιχνίδι που να τα βοηθά να αναπτύξουν το χαρακτήρα τους.

Το αγαπημένο σου μέρος;
Οποιοδήποτε σημείο περιμετρικά της Λίμνης του Παραλιμνίου το χειμώνα μετά από έντονη βροχόπτωση. Όταν η Λίμνη μας γίνεται πραγματικά Λίμνη και φιλοξενεί Φλαμίνγκο και άλλα υδρόβια πουλιά. Το θέαμα είναι μοναδικό.

Πως βλέπεις να εξελίσσεται η επαρχία Αμμοχώστου τα επόμενα χρόνια; Πιστεύω ότι ήδη έχει μπει σε τροχιά αλλαγής η επαρχίας μας προς το καλύτερο.
Η παρουσία πλέον της Μαρίνας Αγίας Νάπας και η υπό κατασκευή Μαρίνα στον Πρωταρά δείχνουν ότι μπορούν να συμβάλουν στην τροποποίηση και στην εξέλιξη του τουριστικού μας προϊόντος. Θέλω να πιστεύω ότι το σύνθημα του χειμερινού τουρισμού θα ξεκινήσει να γίνεται πράξη και να γίνουν επιπλέον έργα για προσέλκυση επισκεπτών πέρα από τη θερινή περίοδο. Γεωγραφικά είμαστε σε πλεονεκτική θέση. Μπορούμε να είμαστε σημείο αναφοράς για συνέδρια διαφόρων οργανισμών. Κλιματολογικά θεωρούμαστε ελκυστικός προορισμός για την προετοιμασία αθλητικών ομάδων. Νιώθω έντονα ότι οι νέοι άνθρωποι του τόπου μας με την επαγγελματική τους κατάρτιση και όρεξη θα οδηγήσουν την επαρχία μας σε τέτοιο επίπεδο που δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτα από τις άλλες επαρχίες, αντίθετα θα υπερτερεί.

Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας;
Δεν έχω άλλη επιλογή από το να ακολουθήσω την κοινή γνώμη και να απαντήσω ότι το Κάβο Γκρέκο προσφέρει την καλύτερη θέα στην επαρχία μας. Ειδικά το σημείο ψηλά στο λόφο πλησίον του στρατοπέδου σου παίρνει την ανάσα. Η παραλλαγές των αποχρώσεων του μπλε που προσφέρει ο ουρανός και η θάλασσα μαζί το κακοτράχαλο έδαφος σου προσφέρουν ένα απίστευτο σκηνικό.

Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας;
Το θερινό φεστιβάλ και το moonwalk που έχουν σφραγίδα του Συμβουλίου Νεολαίας Παραλιμνίου. Είναι ιδιαίτερα αγαπημένες διότι ξεκίνησαν από το μηδέν μέσα από το μεράκι και την όρεξη της νεολαίας του Δήμου Παραλιμνίου. Η όλη προσπάθεια της νεολαίας, από την αρχική ιδέα, στο πειραματικό στάδιο του στησίματος, την εξέλιξη αλλά και το τελικό αποτέλεσμα προσδίδουν επιπλέον αξία στις πιο πάνω εκδηλώσεις. Πέραν τούτου, οι λάτρεις του σινεμά και της ποιοτικής μουσικής έχουν την ευκαιρία να ζήσουν κάτι πολύ μοναδικό κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου στον Πρωταρά.
Επιπλέον, το Μεσαιωνικό φεστιβάλ στην Αγία Νάπα του οποίου είμαι φανατικός θεατής σε ταξιδεύει και από θεατής γίνεσαι ένα με τους ιππότες και τις πριγκίπισσές, κάτω από τους ρυθμικούς ήχους των τυμπάνων δίπλα ακριβώς από το Μεσαιωνικό μοναστήρι. Στο φεστιβάλ αυτό συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία του συνόλου του Δήμου Αγίας Νάπας όπως οι μαθητές και οι δάσκαλοι των σχολείων, σύνδεσμοι γονέων, λειτουργοί του Δήμου και οργανωμένα σύνολα από το εξωτερικό. Είναι πραγματικά άξιο αναφοράς και τιμά την επαρχία μας.

Που αλλού έχεις ζήσει; Ποιο το πλεονέκτημα σε σύγκριση με την Αμμόχωστο;
Ως φοιτητής στη Λευκωσία. Ξεκάθαρα υπάρχουν περισσότερες επιλογές για εκδηλώσεις και εξόδους. Σαφέστατα πιο πολλές ευκαιρίες εργοδότησης και ανέλιξης.
Αν είχες ένα καλεσμένο στην επαρχία μας, τι θα του πρωτοέδειχνες; Χωρίς περιστροφές και πολλά λόγια το οδόφραγμα της Δερύνειας, τη νεκρή ζώνη και την Αμμόχωστο.

