Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα: Νεκτάριος Σάρδαλος

Ο επιχειρηματίας Νεκτάριος Σάρδαλος φιλοξενείται στη στήλη “Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα” και απαντά σε διάφορα ερωτήματα για την επαρχία Αμμοχώστου και τη σχέση του μ’ αυτή.

Από τον Ζανέττου Λουκά

Τι αναπολείς από τα παιδικά σου χρόνια;

Η απάντηση είναι μία και ξεκάθαρη, τη μαγεία της αλάνας (το γηπεδούι). Ο χώρος συναγωγής των παιδιών. Παίζαμε, συζητούσαμε, τσακωνόμασταν, ονειρευόμασταν και πηγαίναμε πίσω τα βράδια στα σπίτια μας. Η κάθε γειτονιά είχε τη δική της έδρα και υπήρχε ανταγωνισμός. Περηφανευόμασταν για τους παίκτες που είχε εκκολάψει η κάθε αλάνα, ποια είχε το καλύτερο γήπεδο και άλλα πολλά. Σε κάθε συνάντηση με φίλους της αλάνας το μυαλό επιστρέφει στο τότε και αναπολούμε την ανέμελη ζωή, το ατέλειωτο παιχνίδι και την χαρά όταν κάποιος έφερνε μία… καινούργια μπάλα. Τα παραδοσιακά δικά μας παιχνίδια, κρυφτό, σκάλα, πιριλιά με τους δικούς μας απαράβατους άτυπους κανόνες. Και φυσικά ένα ήταν το σίγουρο, ότι ο κάτοχος της μπάλας ήταν και ο αρχηγός. 

Σε πιο δημοτικό σχολείο έχεις πάει και τι θυμάσαι από αυτό;

Φοίτησα στο Ά Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου. Έχω έντονη ανάμνηση από το κτίριο του σχολείου. Ήταν ένα παλιό επιβλητικό, αρχοντικό. Οι ουρές στην καντίνα, τα μεταλλικά παιχνίδια, η χωμάτινη αυλή οι πρωινές συγκεντρώσεις, η χαρά τις γυμναστικής. Αυτό που μένει χαραγμένο στο μυαλό μου είναι οι επετειακές σχολικές εορτές. Νιώθαμε την επέτειο όταν πλησίαζαν οι μέρες και γεμίζαμε περηφάνεια. 

Αγαπημένη σου ανάμνηση στην επαρχία μας;

Αγαπημένη ανάμνηση είναι τα παιχνίδια ποδοσφαίρου στο παλιό γήπεδο της τοπικής μου ομάδας Ένωσης Νέων Παραλιμνίου. Πότε δεν ήταν άδειο, πάντα είχε παλμό, γεμάτο συναισθήματα χαράς και λύπης. Οικογένειες , φίλοι, γέροι, νέοι περιμέναμε το παιχνίδι της Κυριακής. Με την μετακόμιση στο νέο γήπεδο αυτό χάλασε. Ήταν σαν κάποιος να έκλεισε τον διακόπτη αυτής της ομορφιάς.

Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου;

Τα τοπία της και τα ιστορικά μνημεία της . Αγαπημένη συνήθεια είναι να απολαμβάνω την κάθε τοποθεσία την σωστή εποχή της. Την περιοχή Φανού – Άγιοι Σαράντα την άνοιξη, τις παραλίες καλοκαίρι και χειμώνα, τον κάμπο όταν είναι ανθισμένος. Το υδραγωγείο Αγίας Νάπας, Αγία Θέκλα, Κάβο Γκρέκο. Ευτυχώς έχουμε τόσα πολλά αλλά δυστυχώς οι τοπικές διοικήσεις δεν εκτιμούν αυτό που έχουν. Η λίμνη Παραλιμνίου είναι παραμελημένη γεμάτη σκουπίδια, ενώ το υδραγωγείο Παραλιμνίου είναι μονίμως ξεχασμένο και καταστραμμένο.

Τι δεν σου αρέσει στην επαρχία Αμμοχώστου;

Η διχόνοια που υπάρχει μεταξύ των Δήμων. Ο κάθε Δήμος προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι καλύτερος από τον άλλο χωρίς να υπάρχει κοινή ίση πορεία. Οι δύο μεγάλοι τουριστικοί Δήμοι αγνοούν την σημασία των μη τουριστικών Δήμων και λειτουργούν λες και πορεύονται μόνοι. Επίσης οι δύο μεγάλοι Δήμοι στην προσπάθεια τους να ενισχυθούν τουριστικά ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Για να γίνει μεγαλοπρεπή αυτή η επαρχία πρέπει να δουλέψουμε αρμονικά. Δυστυχώς αυτό δεν υπάρχει.

Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε;

Η κατοχή. Είναι ότι χειρότερο έχουμε. Σήμερα θα είχαμε μία παντοδύναμη και πανίσχυρη πόλη, την Αμμόχωστο μας. Θα μας έδινε άλλη δυναμική στις συμπεριφορές μας, στις ζωές μας στις χαρές και κυρίως των προσφύγων.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα άλλαζες αν ήσουν εμπλεκόμενος στα κοινά της επαρχίας σου;

Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουμε μεγάλους στόχους σαν επαρχία. Αυτό που θα άλλαζα είναι την νοοτροπία και το που θέλουμε να φτάσει αυτή η επαρχία. Όπως έχω γράψει και πιο πάνω χρειάζεται να δουλέψουμε ενωμένα. Να πάρουμε από τον κάθε Δήμο τα δυνατά του σημεία και να εξελίξουμε με σκοπό να τα ρευστοποιήσουμε στην κοινωνία της επαρχίας. Έχουμε έλλειψη από μουσεία, αθλητικά κέντρα, ανάδειξη ιστορικών χώρων και άλλα πολλά. Μόνο αν τα διεκδικήσουμε σαν Επαρχία μπορούμε να κάνουμε κάτι μεγάλο. Για παράδειγμα αντί κάθε Δήμος να έχει το δικό του Γήπεδο ποδοσφαίρου (κανένα δεν έχει ευρωπαϊκά πρότυπα), καλύτερα να είχαμε ένα ολοκληρωμένο γήπεδο ως επαρχία το οποίο, θα ήταν σύγχρονο επιβλητικό, και θα πληρούσε τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Να ορίσουμε τον Δήμο Δερύνειας που έχει μεγάλη αθλητική παιδεία ως Αθλητικό κέντρο – Αθλητικό τουριστικό προορισμό και να διεκδικήσουμε όλοι μαζί σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με άλλους τομείς όπως τον αγροτουρισμό, τον ιστορικό τουρισμό κ.α. Σίγουρα θα άλλαζα τους στόχους και την πορεία αυτής της επαρχίας.

Το αγαπημένο σου μέρος;

Είναι σίγουρα ή παραλία «Αλμυροπήγαδο» και συγκεκριμένα ο Κατασκηνωτικός χώρος Προσκόπων στον Κάππαρη. Οι αναμνήσεις είναι τόσες πολλές και ωραίες. Είμαι συναισθηματικά δεμένος μαζί με αυτό τον χώρο. Κατασκηνώσεις, κωπηλασίες, ιστιοπλοΐες, γλέντια και ατελείωτες συζητήσεις με φίλους.

Πιστεύεις ότι έχει εξελιχθεί ικανοποιητικά η επαρχία μας στον τομέα της ανάπτυξης;

Δυστυχώς όχι. Έχουμε επικεντρωθεί σε μεμονωμένες τουριστικές επενδύσεις και αυτές χωρίς πλάνο. Ξεχάσαμε και υποβιβάσαμε τη νεολαία αλλά και τους πολίτες αυτής της επαρχίας. Παραμελήσαμε τα αστικά μας κέντρα, Υποτιμήσαμε το βιοτικό μας επίπεδο. Δεν έχουμε ένα ωραίο οργανωμένο πάρκο, ένα σινεμά, όμορφη νυχτερινή ζωή. Σχεδόν όλα σταματάνε με την τουριστική ζωή. Αν η ανάπτυξη ήταν αρμονική τότε θα είχαμε και επενδύσεις για τον κόσμο που είναι κάτοικος αυτής της επαρχίας

Πως βλέπεις να εξελίσσεται η επαρχία Αμμοχώστου τα επόμενα χρόνια;

Δύσκολο να προβλέψεις το μέλλον της επαρχίας. Με την νέα χρονιά αλλάζουν οι Δήμοι, μπαίνουμε σε νέο Διοικητικό περιβάλλον, νέα οικονομική δυναμική χωρίς κανείς να ξέρει πως θα τις διαχειριστεί. Εύχομαι να υπάρχει συμπόρευση των Δήμων για μια δυνατή επαρχία φιλική προς του πολίτες της.

Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας;

Θα έλεγα το ύψωμα στο λόφο του «Φανού». Με μία μικρή βόλτα μπορείς να δεις σχεδόν όλη την ακτογραμμή της επαρχίας μας, κατεχόμενης και μη.

Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας;

Είμαι ενεργός στις παρελάσεις από τα οκτώ μου χρόνια. Δεν μπορεί να μην είναι η αγαπημένη μου εκδήλωση. Και συγκεκριμένα είναι η παρέλαση του Εωθινού και της Λαμπαδηφορίας. Το εωθινό με την έπαρση στο Δημαρχείο γιατί εκεί νοιώθεις με ένα διαφορετικό τρόπο τον εορτασμό και το νόημα τις κάθε επετείου. Η Λαμπαδηφορία με την ρομαντική της ατμόσφαιρα σε κάνει να νοιώθεις περήφανος που είσαι μέρος αυτού του λαού.

Αν είχες ένα καλεσμένο στην επαρχία μας, τι θα του πρωτοέδειχνες;

Τα σύνορα της ντροπής.