Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα – Αντώνης Αρτυματάς

Ο Αντώνης Αρτυματάς φιλοξενείται στη στήλη “Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα” και απαντά σε διάφορα ερωτήματα για την επαρχία Αμμοχώστου και τη σχέση του με αυτή.

Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου;

Η μειωμένη ένταση της καθημερινότητας, η προσβασιμότητα σε υπηρεσίες, η ωραία αύρα και ενέργεια. Οι ρυθμοί που αποπνέει είναι πιο χαλαροί σε συνδυασμό με τον πληθυσμό και τη θάλασσα. Και όλο αυτό ισορροπεί τις έντονες απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.

Το αγαπημένο σου μέρος στην επαρχία μας;

Το αλιευτικό καταφύγιο του Αγίου Νικολάου στον Πρωταρά. Έχω ιδιαίτερη αγάπη σ ‘αυτό το λιμανάκι, αφού μεγάλο μέρος της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας το πέρασα εκεί, όπου το λιμάνι φιλοξενούσε και το ψαροκάικο του πατέρα μου.

Αγαπημένος σου περίπατος στην επαρχία μας;

Παραλιακά. Όλη η ακτογραμμή της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου μέχρι και την επαρχία Λάρνακας. Κάθε σημείο διαθέτει κάτι ξεχωριστό.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν Δήμαρχος για μία ημέρα; 

Δημιουργώντας νέες εύκαιρες για εργασία, θα έδινα τις παραλίες με προκήρυξη ανοικτού διαγωνισμού, προς ενοικίαση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από ιδιώτες. Αυτό θα άλλαζε την εικόνα των παραλιών, και στο πλαίσιο ενός υγιούς ανταγωνισμού, θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα εξυπηρέτησης των παραθεριστών.

Η πρώτη δουλειά που έκανες;

Στα 13 μου, καλοκαίρι του 1999. Και αφού πήγα μόνος στην Υπεραγορά Κόκκινος ζητώντας να εργαστώ για τη θερινή σεζόν, εργοδοτήθηκα για 40 λίρες εβδομαδιαίως.

Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε;

Η Ευρώπη καταργεί και ισοπεδώνει σταδιακά ήθη, έθιμα, και αξίες που στο πέρασμά της, για την επαρχία Αμμοχώστου αποτελούν τεράστιο πλήγμα πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεν λέω, τεράστια τα οφέλη αλλά.. πού ξεκινά και πού τελειώνει ο ρόλος της;

Που αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Κύπρο;

Οπουδήποτε. Αρκεί που υπάρχει θάλασσα. Οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί, ειδικά σε ένα μικρό νησί όπως η Κύπρος.

Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας είναι;

Κόκκινος γκρεμός, στο ξωκλήσι του Αγίου Αντωνίου για όσους τυγχάνει να γνωρίζουν την περιοχή. Ένα μικρό ύψωμα που, από την κορυφή του βουνού μπορείς να διακρίνεις σχεδόν όλη την Αγία Νάπα προς τη Λάρνακα και όχι μόνο.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να απομονώνεσαι στην επαρχία μας;

Το Κάβο Γκρέκο. Όταν πολλές φορές το μυαλό υπερθερμαίνεται, τότε αυτό το σημείο είναι ιδανικό για την ψυχική μου γαλήνη!

Τι θα πρωτοέδειχνες στην επαρχία μας σε ένα ξένο καλεσμένο που φιλοξενούσες; 

Το blue lagoon με μια βαρκάδα στο Κάβο Γκρέκο και τις θαλασσινές σπηλιές. Τις παρθένες και ανέγγιχτες ομορφιές της περιοχής!

Τι νοσταλγείς από τα παλιά;

Ένα απόγευμα με τους φίλους στη γειτονία με τα γνωστά (άγνωστα για σήμερα) παιχνίδια της εποχής. Μια βόλτα στο ψιλικατζίδικο του Λάκη με τα τότε ηλεκτρονικά παιχνίδια για όσους θυμούνται. Ένα παγωτό και δυο κουβέντες με την προγιαγιά και τον προπάππο, άνθρωποι γεννηθείς του 1902. Μεγάλο σχολείο!

Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας;

Όλες οι πλέον θεσμοθετημένες εκδηλώσεις έχουν κάτι να πουν και είναι πολύ όμορφο αυτό. Θα κρατήσω όμως το καρναβάλι. Δίνει την ευκαιρία στον κόσμο να σπάσει τα καλούπια του, να τσαλακώσει το είναι του, να ξεπροβάλει το παιδί που κάθε ένας κρύβει μέσα του και να νιώσει συναισθήματα που οι ρυθμοί της ζωής δεν του το επιτρέπουν τόσο εύκολα. Το χαίρομαι απίστευτα που καταργούνται οι ηλικίες.

Που αλλού έχετε ζήσει; Ποιό το πλεονέκτημα σε σύγκριση με την Αμμόχωστο;

Στη Λευκωσία, έζησα για περισσότερο από 10 χρόνια. Το πλεονέκτημα της πόλης είναι ότι πολλαπλασιάζονται όλα. Ο κόσμος οι ευκαιρίες, οι επιλογές.. Μπορούν να κατηγοριοποιηθούν οι ίδιοι άνθρωποι σε σχέση με το είναι τους τα γούστα τους, να εμπλακούν εκεί που νιώθουν οι ίδιοι ότι πραγματικά ανήκουν. Όπου υπάρχει περισσότερος κόσμος, υπάρχουν και πιο πολλές ευκαιρίες για ζωή με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό καλό-κακό.

Αγαπημένη σου στιγμή στην επαρχία μας;

Αγαπημένη στιγμή το 2004 όταν η Ελλάδα κέρδισε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου! Ξέφρενοι πανηγυρισμοί στη περιοχή του Πρωταρά και Αγίας Νάπας με τις ελληνικές σημαίες να ανεμίζουν.

Πως φαντάζεσαι την επαρχία μας σε 20 χρόνια;

Όταν είναι να θυσιάσουμε από το προσωπικό συμφέρον, με απώτερο σκοπό το κοινό συμφέρον τότε και τα λόγια αναιρούνται και η πράξη είναι ανύπαρκτη. Χρειάζεται προθυμία και ανάλογη θυσία σε πρακτικό επίπεδο, όχι μόνο σε θεωρητικό. Υπάρχει αφθονία στην παρανομία, την διαφθορά και τα προσωπικά συμφέροντα ας μην εθελοτυφλούμε. Ένας δικός μου κανόνας όμως είναι ότι το πρόβλημα, δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι, το πώς εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. Ωστόσο, βλέπω ότι οι νέοι άνθρωποι φεύγουν από την περιοχή και επενδύουν τις καινοτόμες ιδέες τους σε άλλες πόλεις ή χώρες, που τους δίνεται η ευκαιρία. Στην επαρχία δεν τους δίνεται η ευκαιρία, και αν την διεκδικήσουν, δύσκολα θα την έχουν. Δεν μπορώ να γνωρίζω ο συνδυασμός αυτός πού μπορεί να οδηγήσει σε 20 χρόνια, σίγουρα όμως δεν μου αφήνει και τους καλύτερους οιωνούς.