Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα – Αννίτα Λίλη
Η Δημοτική Σύμβουλος Δερύνειας Αννίτα Λίλη φιλοξενείται στη στήλη “Η ζωή στην επαρχία που μεγάλωσα” και απαντά σε διάφορα ερωτήματα για την επαρχία Αμμοχώστου και τη σχέση της με αυτή.
Του Ζανέττου Λουκά
Τι σου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου;
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην επαρχία Αμμοχώστου είναι η απλότητα του κόσμου, η επικοινωνία που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους και κυρίως η χαμηλή παραβατικότητα (εγκληματικότητα). Στην επαρχία μας έχουμε επίσης φυσική ομορφιά τις πανέμορφες παραλίες μας, καθαρό αέρα και αυτό που μου αρέσει πολύ είναι οι μη πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Τι θα έκανε την επαρχία Αμμοχώστου καλύτερη αν απουσίαζε;
Με σιγουριά λέω ότι θα ήταν καλύτερα εάν απουσίαζε το συρματόπλεγμα της ντροπής. Είμαστε σε απόσταση αναπνοής από την κατεχόμενη Αμμόχωστο, που για 48 χρόνια μας χωρίζει το συρματόπλεγμα.
Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν Δήμαρχος για μία ημέρα;
Αν θα γινόμουν δήμαρχος για μόνο μία μέρα θα πραγματοποιούσα συναντήσεις με ομάδες ατόμων διάφορων ηλικιών με σκοπό να ακούσω τα δικά τους ‘θέλω’. Η άποψη κάθε ηλικίας είναι σημαντική για το μέλλον του τόπου μας.
Η πρώτη δουλειά που έκανες;
Η πρώτη μου δουλειά ήταν όταν ήμουν μαθήτρια. Εργαζόμουν τα καλοκαίρια σε εργοστάσιο συναρμολόγησης τηλεοράσεων στη Δερύνεια, στην εταιρία Αντρέας και Τάσσος Ρούσου. Ανέμελα και ξέγνοιαστα χρόνια που εργαζόμασταν μόνο για το χαρτζιλίκι μας.
Το αγαπημένο σου μέρος;
Το αγαπημένο μου μέρος είναι η θάλασσα. Λατρεύω τη διαδρομή στον πεζόδρομο του Πρωταρά, τον καθαρό αέρα και να αγναντεύω τη φύση. Είναι κάτι μαγικό. Παράλληλα, άλλο ένα μέρος που λατρεύω είναι το εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας στη Νεκρή Ζώνη, κοντά στη θάλασσα της Δερύνειας, που δυστυχώς μας επιτρέπουν να επισκεπτόμαστε μόνο δύο φορές το χρόνο (17 Ιουλίου, την ημέρα που γιορτάζει η Αγία Μαρίνα και την Καθαρά Δευτέρα όπου μαζεύεται εκεί ο κόσμος για να απολαύσει το υπέροχο τοπίο).
Πού αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Κύπρο;
Θα μπορούσα να ζήσω στην μαγεμένη Κυθρέα, όπως ήταν βέβαια πριν την τουρκική εισβολή. Έχω ρίζες από την πανέμορφη Κυθρέα αφού ο παππούς μου καταγόταν από εκεί. Αναπολώ τον Κεφαλόβρυσο, ο οποίος περνούσε έξω από το σπίτι της γιαγιάς και του παππού και υπήρχαν σε αυτόν πάπιες, χήνες και καβούρια. Μου λείπει επίσης το απέραντο πράσινο και τα ρυάκια που υπήρχαν στο χωριό. Και τι δε θα ‘δινα να ζούσα ξανά εκείνα τα χρόνια.
Αγαπημένος σου περίπατος στην επαρχία;
Αγαπημένος περίπατος είναι πάντοτε στη θάλασσα. Μου αρέσει να βλέπω τα κύματα και να αφουγκράζομαι τον ήχο τους. Με ηρεμεί αφάνταστα το απέραντο γαλάζιο. Είμαστε τόσο τυχεροί που ζούμε σε αυτό το νησί.
Η καλύτερη θέα στην επαρχία μας είναι;
Την καλύτερη θέα την έχω από το σπίτι μου βλέποντας τον καταπράσινο κάμπο της κατεχόμενης Δερύνειας και το καταγάλανο χρώμα της θάλασσας. Έπειτα, βλέπουμε την Αμμόχωστο, την χερσόνησο της Καρπασίας και τα βουνά του Πενταδάκτυλου. Πανέμορφη θέα αλλά συνάμα θλιβερή.
Αγαπημένη σου εκδήλωση στην επαρχία μας;
Αγαπημένη μου εκδήλωση είναι το φεστιβάλ της φράουλας για το οποίο εργαζόμαστε εφτά μήνες για να το φέρουμε εις πέρας. Είναι μία εκδήλωση στην οποία ο κόσμος δίνει απλόχερα τη βοήθεια του. Μεγαλύτεροι αιμοδότες του φεστιβάλ αυτού είναι οι φραουλοπαραγωγοί μας. Όλα τα οργανωμένα μας σύνολα εργάζονται αφιλοκερδώς με κοινό σκοπό επιτυχία του φεστιβάλ. Επίσης, αγαπημένες εκδηλώσεις είναι και οι χριστουγεννιάτικες που πραγματοποιούνται στο δήμο μας.
Που αλλού έχεις ζήσει; Ποιο το πλεονέκτημα σε σύγκριση με την Αμμόχωστο;
Άλλο χωριό στο οποίο έχω ζήσει είναι η Ξυλοφάγου μετά την τουρκική εισβολή. Εκεί είχαμε πάει πρόσφυγες και ζούσαμε σε αντίσκηνο χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, με τα ελάχιστα υπάρχοντα μας να προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Πολύ δύσκολες συνθήκες. Όλα αυτά ήταν και είναι ένα μαύρο στίγμα στη ζωή μας και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μην τα βιώσει ξανά ποτέ κανένας στον κόσμο.
Πως φαντάζεσαι την επαρχία μας σε 20 χρόνια;
Την ονειρεύομαι ελεύθερη, με τους ανθρώπους της να έχουν επιστρέψει στις πατρογονικές τους εστίες. Να ευημερούν και να δημιουργούν χωρίς το βάρος της κατοχής και της προσφυγιάς, που κουβαλάνε εδώ και σχεδόν 48 χρόνια.
Τι σου λείπει από τα παιδικά σου χρόνια;
Πάνω απ’ όλα να αποκτήσουμε πίσω την ελευθερία μας. Ελπίζω και ευελπιστώ να κρατήσουμε τους θεσμούς της οικογένειας, να γίνουν έργα υποδομής και η ελεύθερη Αμμόχωστος να αποκτήσει το δικό της πανεπιστήμιο για τη διευκόλυνση των μελλουσών φοιτητών. Επίσης φαντάζομαι να έχουμε ένα καλύτερο οδικό δίκτυο με πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους και να συνδέονται όλες οι κοινότητες και οι δήμοι μεταξύ τους για μια ευκολότερη ζωή των κατοίκων. Παράλληλα να προσθέταμε όσο πιο πολύ πράσινο στην επαρχία μας.
Τι θα πρωτοέδειχνες στην επαρχία μας σε ένα ξένο καλεσμένο;
Αυτό που θα έδειχνα πρώτα στον καλεσμένο μου, όπως ανάφερα και πιο πάνω, είναι το συρματόπλεγμα (την γραμμή αντιπαράταξης). Με αυτόν τον τρόπο θα έδινα το μήνυμα της κατοχής, της αδικίας, της προσφυγιάς, των αγνοούμενων και όλα τα κακά επακόλουθα του πολέμου. Στη συνέχεια θα συνέχιζα την ξενάγηση στον όμορφο Πρωταρά, στην κοσμοπολίτικη Αγία Νάπα και έπειτα στα κοκκινοχώρια στα οποία το κάθε χωριό έχει κάτι ξεχωριστό και ενδιαφέρον να δείξουμε για τον τόπο μας. Τέλος θα πηγαίναμε για καφέ στο αμφιθέατρο της Δερύνειας αγναντεύοντας τη θάλασσα και την Αμμόχωστο.
Follow Vantagemag on Instagram to see the latest news
