«Εκφράζω την αλήθεια μέσα από τη μουσική μου»

Γνωρίσαμε το καλλιτέχνη πίσω από τη μουσική. Ο Λούκας Γιώρκας μας μιλά για τη πορεία του στη μουσική του καριέρα, για τις προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει, τις επιτυχίες του, για το πως ζωντανεύει το συναίσθημα μέσα από τις δημιουργίες του, και τα μαθήματα που έχει πάρει.

Από την Ιωάννα Τζούλιου

Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το πως ξεκινήσατε; Πως μπήκατε στο χώρο αυτό; Ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα;
Αρχικά, με τη μουσική ασχολούμαι από τα παιδικά μου χρόνια. Το 2008-2009 συμμετείχα στο Χ-Factor και με τη βοήθεια του κοινού, πήρα την 1η θέση. Έτσι ξεκίνησα την πορεία μου στη δισκογραφία. Πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, ήταν ένα CD-single με την υπογραφή του Γιώργου Θεοφάνους στη μουσική και του Θάνου Παπανικολάου στους στίχους, το οποίο έγινε χρυσό για τις πωλήσεις του. Το λέω γιατί αυτή την περίοδο, κυκλοφορούμε ένα καινούργιο τραγούδι με τον Γιώργο Θεοφάνους σε στίχους του Γιώργου Κρητικού και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.

Ποιες ήταν οι πρώτες και ισχυρότερες μουσικές σας επιρροές;
Στο σπίτι μας δεν έπαιζε κάποιo συγκεκριμένο είδος μουσικής. Δύο οι γονείς μου και τέσσερα αδέρφια εμείς, έπρεπε να «υποστούμε» όλοι, όλα τα γούστα! Λόγω αυτού, τα δικά μου ακούσματα είναι κάπως μπερδεμένα. Ακούγαμε από Νότη Σφακιανάκη μέχρι Παύλο Σιδηρόπουλο, κι από Ολύμπιανς και Πολ μέχρι Βυζαντινή μουσική. Πολύ έντονα όμως, θυμάμαι ότι με συγκινούσαν από πάντα τα πατριωτικά τραγούδια. Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτό το θέμα, μέχρι και σήμερα. Μια στιγμή που θυμάμαι πολύ καθαρά, ήταν που κάναμε μια Κυριακάτικη εκδρομή οικογενειακώς και έπαιζε μια κασέτα στο αυτοκίνητο, με τραγούδια για την Κύπρο. Τότε μπήκε το τραγούδι «Θα πάρω μιαν ανηφοριά» του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Μια στιγμή το τραγούδι μέσα, έχει μια μικρή απαγγελία, πρόζα. Ε, δεν άντεξα. Έβαλα τα κλάματα. Οι γονείς μου, μου μιλούσαν αλλά εγώ ήμουν απαρηγόρητος. Ήμουν 6 χρονών τότε αλλά, το θυμάμαι πολύ καθαρά.

Ποια πιστεύετε ότι είναι τα βασικά στοιχεία στη μουσική σας που κάνει τους ακροατές σας να ταυτίζονται και να συνδέονται με αυτή;
Πιστεύω ότι το κοινό ταυτίζεται συναισθηματικά με τα τραγούδια αλλά και με τον ερμηνευτή τους. Προσωπικά, τα τελευταία χρόνια, επιλέγω τραγούδια που με εκφράζουν πολύ την περίοδο που τα επιλέγω κι έτσι αυτό κρύβει μέσα του μια αλήθεια. Είναι πολύ όμορφο να ακούς τα τραγούδια σου μετά από καιρό και να σε ταξιδεύουν στην περίοδο που τα επέλεξες. Με αυτόν τον τρόπο η δισκογραφία μου γίνεται ένα ταξίδι και μια αυτοβιογραφία. Επίσης, εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως κάποια από αυτά που τα ακούω χρόνια μετά, ακόμα με εκφράζουν. Δεν έχω για φίλτρα μου τη μόδα ή την εμπορικότητα αλλά κυρίως την αυτοέκφραση, πιστεύοντας με βεβαιότητα ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με τους οποίους μπορούν να ταυτιστούν οι ανησυχίες μας.

Με ποιο τρόπο νιώθετε ότι η μουσική σας, και κατ’ επέκταση το επάγγελμα σας ως καλλιτέχνης σας γεμίζει και σας δίνει ικανοποίηση;
Όπως ένας γονιός αισθάνεται περηφάνια και πληρότητα όταν προκόβει το παιδί του, έτσι κι εγώ, όταν οι άνθρωποι ταυτίζονται με κάτι που «γέννησα» ή με κάτι στο οποίο συμμετείχα, νιώθω την ίδια περηφάνια και πληρότητα. Ταυτόχρονα και η στιγμή της δημιουργίας έχει κάτι το ηδονικό όπως και οι ζωντανές μας εμφανίσεις, αποτελούν την κορύφωση αυτής της πληρότητας γιατί εκεί συμμετέχεις ο ίδιος σε αυτή την ενέργεια που πηγάζει από τόσους ανθρώπους, αλλά γίνεσαι και αποδέκτης τεράστιας αγάπης.

Τι είναι αυτό που σας εμπνέει όταν δημιουργείτε τη μουσική/τραγούδια σας;

Ο έρωτας. Μόνο ο έρωτας. Ο έρωτας για μια γυναίκα, ο έρωτας για τη ζωή, ο έρωτας για τα πιστεύω μου, ο έρωτας για το τόπο μου. Ο έρωτας! Είναι η μεγαλύτερη δύναμη που προκαλεί και προσκαλεί τα πάντα. Είναι η πηγή και ο λόγος να υπερβεί ένας άνθρωπος τον εαυτό του. Και η δημιουργία είναι μια υπέρβαση. Είναι μια οντότητα από το μηδέν. Είμαι άνθρωπος που διεκδικεί καθημερινά τον έρωτα. Είναι το καύσιμο μου, πως να το κάνουμε.

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που χρειάστηκε να υπομείνετε στη ζωή ή τη μουσική σας καριέρα μέχρι τώρα;
Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε μπαίνει στο χώρο μιας βιομηχανίας, αναγκάζεται να υποστεί και τις συνέπειές της. Η αδικία, ο μη υγιείς ανταγωνισμός, η αναξιοκρατία, η αναλωσιμότητα, δυστυχώς υπάρχουν και στην βιομηχανοποιημένη τέχνη. Αυτά εγώ λοιπόν, δεν μπορούσα να τα ανεχτώ και να τα αποδεχτώ κι αυτό μου κόστιζε πολύ. Φυσικά, όλα αυτά με βοήθησαν να δουλέψω με τον εαυτό μου και να βγω κερδισμένος, οπότε βλέπεις ότι όποιος θέλει να εξελιχθεί, μπορεί να χρησιμοποιήσει τα πάντα ως αφορμή. Είναι αναπόφευκτο να μη βιώσεις αδικία ή κακές συμπεριφορές. Το θέμα είναι τι διάθεση έχεις και πως θα διαχειριστείς όσα σου φέρει η ζωή, γι’ αυτό ποτέ να μην απογοητευόμαστε.

Ποιο θα θεωρείτε επιτυχημένο ή σημαντικό σημείο στη μέχρι τώρα ζωή ή τη μουσική σας καριέρα που σας κάνει να νιώθετε περηφάνια;
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι εδώ και 14 χρόνια εργάζομαι πάνω σε κάτι που αγαπώ. Πόσο μάλλον όταν μέσα σε αυτή την πορεία έχεις ζήσει μια νίκη σε ένα Χ-Factor, μια 7η θέση στη Eurovision με ένα ζεϊμπέκικο, συνεργασίες με δημιουργούς όπως ο Γιώργος Θεοφάνους, ο Αντώνης Βαρδής, ο Γιώργος Μουκίδης, ο Φοίβος, ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, η Ελεάνα Βραχάλη, η Όλγα Βλαχοπούλου, ο Λευτέρης Κιντάτος. Συνεργασίες επί σκηνής με τεράστια ονόματα όπως ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Πέγκυ Ζήνα, η Νατάσα Θεοδωρίδου, ο Γιώργος Μαζωνάκης και πολλοί ακόμα. Παράλληλα έκανα και δύο ταινίες μικρού μήκους για την πρόληψη της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης οι οποίες τιμήθηκαν ως μια από τις καλύτερες πρακτικές της Ευρώπης για το 2014 και μεταφράστηκαν σε 4 γλώσσες. Τόσα όμορφα έχω ζήσει μέχρι σήμερα και νιώθω ότι δεν έχω κάνει ούτε το 10% από όσα θέλω να κάνω. Είμαι όμως πολύ ευγνώμων για ότι έζησα όλα αυτά τα χρόνια.

Πιστεύετε ότι το να δουλεύετε στα μάτια του κοινού και σε έναν τόσο ανταγωνιστικό κλάδο σημαίνει ότι χρειάστηκε να κάνετε πολλές προσωπικές θυσίες;
Οι θυσίες που απαιτούνται είναι πολλές αλλά, για να μπορέσει κανείς να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό, δεν χρειάζονται μόνο θυσίες αλλά και πολλή δουλειά. Για μένα οι μεγαλύτερες θυσίες που έκανα είναι ότι βρίσκομαι πολλά χρόνια, πλέον, μακριά από την οικογένειά μου. Δεν ζω τους γονείς μου, τα αδέρφια μου, τους παιδικούς μου φίλους. Συνειδητά φυσικά, αλλά δεν παύει να είναι μια τεράστια θυσία για μένα. Επίσης, η έντονη δημοσιότητα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα που ήρθε από το X-Factor, έγινε αιτία να θυσιάσω πολύ απότομα ένα ανέμελο κομμάτι του εαυτού μου. Τότε ήμουν 22 χρονών. Γενικά όμως δουλεύω τόσο πολύ, επειδή αγαπώ αυτό που κάνω, που πολύ συχνά νιώθω ότι δεν με φτάνουν οι 24 ώρες της μέρας. Για να ανταπεξέλθει όμως κανείς στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού, πρέπει να κάνει συνέχεια θυσίες. Εκεί φαίνεται κιόλας πόσο αγαπάς αυτό που κάνεις.

Μιλήστε μας λίγο για το καινούργιο σας τραγούδι που μόλις κυκλοφόρησε (Φεβρουάριο).

Όπως είπα και πριν, το καινούργιο μας τραγούδι με τίτλο «Σ’ ευχαριστώ» είναι σε μουσική του Γιώργου Θεοφάνους και στίχους του σεναριογράφου της σειράς «Το Μαύρο Ρόδο», Γιώργου Κρητικού. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη συνεργασία μου με τον Γιώργο και που το τραγούδι αυτό έτυχε να εκφράζει και τους δυο
μας αυτή την περίοδο. Ένα απόλυτα ερωτικό ζεϊμπέκικο το οποίο αναδεικνύει μια πολύ αγνή πλευρά του έρωτα, με τον δυναμισμό που του αρμόζει. Όταν πρωτοάκουσα το τραγούδι στο πιάνο του Γιώργου, υπήρξε και μια άλλη διάσταση του στο μυαλό μου. Ένιωσα λες και ήταν μια προσευχή. Μια ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό για όλα τα όμορφα που μου συμβαίνουν. Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή κι εύχομαι να το αγαπήσετε κι εσείς.

Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σας; Τι θα ακολουθήσει στο εγγύς μέλλον για εσάς;
Αυτή την περίοδο ετοιμάζω εμφανίσεις σε Ελλάδα και Κύπρο με αφορμή και την καινούργια μας κυκλοφορία. Με τον Γιώργο επίσης ετοιμάζουμε
κι άλλα τραγούδια στο εγγύς μέλλον και τέλος κάνω διάφορα σχέδια για κάποιες συναυλίες το καλοκαίρι σε μέρη τα οποία δεν μου είχε δοθεί μέχρι τώρα η ευκαιρία να εμφανιστώ και το θέλω πάρα πολύ. Τα περιμένω όλα με μεγάλη αγωνία.