Δρ. Γιώργος Παπαδόπουλος: Η ορθοπεδική έχει κάνει τεράστια άλματα τον 21 αιώνα

Ο Δρ. Γιώργος Παπαδόπουλος ασκεί το επάγγελμα του ορθοπεδικού εδώ και αρκετά χρόνια, έχοντας μαζέψει αρκετές εμπειρίες μέσα από τους καθημερινούς ασθενείς και ιατρικά θέματα που αντιμετωπίζει. Ο ίδιος δηλώνει ταπεινά και με χαμόγελο ότι δίνει τον καλύτερο του εαυτό και πάνω απ’ όλα ως άνθρωπος, προσπαθεί να κάνει κάθε καλό για να αποσκοπήσει την λιγότερη κατά το δυνατόν ταλαιπωρία του ασθενούς.

Από τον Ζανέττο Λουκά

Κύριε Παπαδόπουλε, για πόσα χρόνια ασκείτε το επάγγελμα του ορθοπεδικού στην Κύπρο; Πως έχει εξελιχθεί η εμπειρία σας ως ορθοπεδικός από την αρχή μέχρι σήμερα;   

Από τα μέσα του 2017 ήρθα στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση και ασκώ το επάγγελμα του Ορθοπαιδικού χειρουργού. Έκανα την κυρίως ειδικευσή μου στο νοσοκοκομείο «Ασκληπιείο» Βούλας, στο Κ.Α.Τ. στην Μικροχερουργικη, Άκρα χείρα και στο νοσοκοκομείο παίδων «Αγία Σοφία» στην παιδοορθοπεδική. Το 1997 μετεκπαιδεύθηκα στο NUFIELD ORTHOPEDIC CENTER, στην Οξφόρδη, κυρίως στις Ολικές Αρθροπλαστικές, και μετά διορίστηκα στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας. Εκεί εξελίχθηκα έως τον βαθμό του διευθυντή της ορθοπαιδικής κλινικής. Στο διάστημα αυτό είχα την ευκαιρία να μετεκπαιδευτώ στην Bologna της Ιταλίας στο Italia Istituto Rizzoli Orthopedici το 2000 και το 2003, καθώς το 2007 είχα την ευκαιρία να πάω στην Χαϊδελβέργηστη ATOS CLINIC, με υποτροφίες από το ελληνικό δημόσιο.

Mε βάση την εμπειρία σας ως ορθοπεδικός όλα αυτά τα χρόνια σε Ελλάδα και Κύπρο, έχετε παρατηρήσει σημαντικά βήματα προόδου στην ορθοπεδική χειρουργική; Ποια είναι αυτά;

Όπως σε όλα τα πεδία, έτσι και στην ορθοπεδική έχει υπάρξει σημαντική πρόοδος σε όλους τους τομείς, από την διαγνωστική προσέγγιση έως την τελική αντιμετώπιση της οποιασδήποτε πάθησης. Η πρόοδος της τεχνολογίας και η συνεχώς αυξανόμενη εμπειρία και εκπαίδευση έχει καταστήσει την διάγνωση σχετικά απλή και αντίστοιχα την επίλυση των ορθοπεδικών προβημάτων κατά το δυνατόν πιο αποτελεσματική.

Πόσα χέρια δεν σώθηκαν γιατί ο χειρουργός είχε άλλη συγκόληση άκρου στο χειρουργείο, ή είχε μόλις τελειώσει μια συγκόληση 16 ωρών και δεν είχε την δύναμη ή είχε άλλα χειρουργεία που κινδύνευε η ζωή τους.Τόσο δυσάρεστες αλήθειες που κανένας δεν θέλει να ξέρει και από μακρυά όλοι μπορούν να βρούν λύση, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Πως οι σύγχρονες ιατρικές τεχνικές σε συνδυασμό με την εξειδίκευση και την τεχνογνωσία του ιατρού, αποτελούν εγγύηση για την ασφάλεια και την ιατρική φροντίδα του κάθε ασθενούς;

Οι σύγχρονες ιατρικές τεχνικές αποσκοπούν στην επίλυση των προβλημάτων μειώνοντας τις πιθανές επιπλοκές κατά το δυνατόν περισσότερο και αποσκοπώντας στην λιγότερη κατά το δυνατόν ταλαιπωρία του ασθενούς. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι ακόμα και σήμερα σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη ενδέχεται να παρουσιαστούν επιπλοκές, και ο ιατρός, οποιασδήποτε ειδικότητας, δεν μπορεί να δώσει καμία εγγύηση, αν και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να μειώσει τις πιθανές επιπλοκές.
Υπάρχει ένα ανέκδοτο που λέει: Ποια η διαφορά του γιατρού με τον Θεό; Η διαφορά είναι πως ο Θεός δεν νομίζει ότι είναι και γιατρός. Αυτό θα πρέπει να θυμούνται τόσο οι γιατροί όσο και οι ασθενείς.

Είστε από τους γιατρούς στην επαρχία Αμμοχώστου που χαίρει εκτίμησης από τον κόσμο. Ποια πιστεύετε πως είναι τα θεμέλια στη σχέση εμπιστοσύνης ιατρού – ασθενή; 

Οι ιατροί, όπως και οι ασθενείς, θέλουν το ίδιο πράγμα. Την αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς κατά το δυνατόν συντομότερο και με τον πιο ανώδυνο και λιγότερο επικίνδυνο τρόπο. Άρα χρειάζεται συνεργασία και καλή, τίμια συννενοήση. Ο ασθενής λέει αυτό που τον απασχολεί χωρίς υπερβολές και χωρίς να κρύψει κάτι. Ο γιατρός πρέπει να ακούσει προσεκτικά και με συγκεκριμένες ερωτήσεις να εξέτασει και με περαιτέρω έλεγχο να φτάσει στην σωστή διάγνωση και να προτείνει την αντίστοιχη θεραπεία. Φαίνεται τόσο απλό αλλά είναι τόσο δύσκολο, σαν όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Επειδή δεν μπορω να το αναλύσω, θα περιοριστώ να πω σε όλους ότι δεν υπάρχουν χαζές ερωτήσεις, άρα όλοι οι ασθενείς μπορούν να ρωτήσουν τον γιατρό τους τα παντα. Επίσης, οι ασθενείς πρέπει να μάθουν να εμπιστεύονται το ένστικτό τους και να ενημερώνονται, χωρίς όμως να ειναι πολύ εύπιστοι σε φήμες για επαναστατικές μεθόδους που ανακαλυφθηκαν πρόσφατα. Δυστυχώς παντού μπορούν να σου πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Ποια είναι τα συχνότερα προβλήματα ασθενών που καλείστε να αντιμετωπίσετε;

Εκτός απο τις κακώσεις του μυοσκελετικού από τροχαία ατυχήματα, πτώσεις ή αθλητικές κακώσεις, που αντιμετωπίζουν όλοι οι τραυματιολόγοι, κυρίως στα νοσοκομεία και στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, οι ορθοπαιδικοί έρχονται αντμέτωποι και με την ψυχρή ορθοπεδική. Από τις πιο συχνές παθήσεις είναι η οστεοαρθρίτιδα σε όλες τις αρθρώσεις, με άλγος, δυσκαμψία είναι αρκετά συχνή σήμερα. Η θεραπεία της είναι δύσκολη, συχνά όχι αποτελεσματική όπως θα ήθελε ο κάθε ασθενής και η θεραπέια της πρέπει να είναι εξατομικευμένη. Οι ενθεσοπάθειες όπως tennis elbow, gοlfers elbow πελματιαία απονευρωσίτιδα, άκανθα πτέρνας, τροχαντηρίτιδες κ.α παρουσιάζονται αρκετά συχνά και συνήθως ανταποκρίνονται καλά στις θεραπείες. Το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα είναι η πιο συχνή νευροπάθεια που αντιμετωπίζεται εύκολα και αποτελεσματικά.

Μια από τις παθήσεις που βασανίζει αρκετούς ανθρώπους οστεοπόρωση. Aπό ποια ηλικία και μετά πρέπει να γίνεται έλεγχος;

Η οστεοπόρωση, από μόνη της είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που αντιμετωπίζεται από διάφορες ειδικότητες. Ευτυχώς μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό αντιμετωπίζει δυσκολία στην θεραπέια της. Όμως επειδή η συχνή και πιο επίφοβη επιπλοκή της είναι το κάταγμα, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην πρόληψη και στην έγκαιρη αντιμετώπιση της. Καλό θα είναι οι κυρίες στην εμμηνόπαυση να συμβουλεύονται τους γυναικολόγους τους σχετικά με την οστεοπόρωση. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να εμπιστεύονται τον προσωπικό τους ιατρό και να συζητάνε μαζί του τις οποιεσδήποτε απορίες τους. Προσοχή γιατι η πολυφαρμακία, χωρίς να χρειάζεται, και οι εξετάσεις που νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε, δεν είναι πάντα η σωστή λύση.

Μπορώ να αναφέρω για ώρες τα μειονεκτήματα του συστήματος, όμως σκεφτείτε τι γινόταν προ ΓΕΣΥ. Ο ασθενής φοβόταν να πάει σε καρδιολόγο για το πιθανό κόστος. Έσπαγε ένα χέρι και του στοίχιζε στο ιδιωτικό τομέα 500 ευρώ. Δεν είναι ωραίο να κοιτάζουμε μόνο τα λάθη. Να κοιτάζουν οι ασθενείς και οι γιατροί αυτά που έχουν και να προσπαθούν να διορθώσουν αυτά που μπορούν.

Στο παρελθόν ένας τραυματισμός ή μια πάθηση θα άφηνε μόνιμη αναπηρία ή ακόμα και απώλεια μέλους. Ποιες είναι μερικές από τις μοντέρνες και σύγχρονες τεχνικές όσον αφορά την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων;

Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα ένας τραυματισμός ή μία πάθηση μπορεί να αφήσει μόνιμη αναπηρία, απώλεια μέλους ή ακόμα και θάνατο. Δεν είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αναφέρω επαναστατικές μεθόδους και σύχρονες τεχνικές όσον αφορά την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων. Σίγουρα, η εμπειρία του προσωπικού του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του κάθε νοσοκομείου, τα σύχρονα μηχανήματα οι βελτιωμένες κατά το δυνατόν περισσότερο τεχνικές βοηθούν στην καλύτερη αντιμετώπιση των ανωτέρω, όμως θα ήθελα να αναφέρω, αυτό που λέγαμε στο Κ.Α.Τ. Αθηνών την εποχή της ειδίκευσής μου στην μικροχειρουργική. Καλό θα ήτανε να μην σου τύχει τίποτε αλλά δυστυχώς έχει τεράστια σημασία και η τύχη. Τι σου έτυχε, πού και πώς αντιμετωπίζεται κ.λ.π. Πόσα χέρια δεν σώθηκαν γιατί ο χειρουργός είχε άλλη συγκόληση άκρου στο χειρουργείο, ή είχε μόλις τελειώσει μια συγκόληση 16 ωρών και δεν είχε την δύναμη ή είχε άλλα χειρουργεία που κινδύνευε η ζωή τους. Τόσο δυσάρεστες αλήθειες που κανένας δεν θέλει να ξέρει και από μακρυά όλοι μπορούν να βρούν λύση, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Ποια είναι η γνώμη σας για το ΓΕΣΥ;

Έχω δουλέψει σε τόσα κράτη. Δεν έχω δει καλύτερο σύστημα υγείας. Σίγουρα έχει πολλά προβλήματα και πιθανώς χρήζει βελτίωσης σε πάμπολους τομείς. Όμως σε ποιό μέρος του κόσμου λαμβάνουν δωρεάν ή με ελάχιστα χρήματα φάρμακα. Έχουν τέλειο ιστορικό που μπορεί να είναι προσβάσιμο σε όλους τους γιατρούς οι οποίοι έχουν ένα καταπληκτικό λογισμικό που αναβαθμίζεται συνέχεια. Μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όλες τις εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις. Μπορώ να αναφέρω για ώρες τα μειονεκτήματα του συστήματος, όμως σκεφτείτε τι γινόταν προ ΓΕΣΥ. Ο ασθενής φοβόταν να πάει σε καρδιολόγο για το πιθανό κόστος. Έσπαγε ένα χέρι και του στοίχιζε στο ιδιωτικό τομέα 500 ευρώ. Δεν είναι ωραίο να κοιτάζουμε μόνο τα λάθη. Να κοιτάζουν οι ασθενείς και οι γιατροί αυτά που έχουν και να προσπαθούν να διορθώσουν αυτά που μπορούν.