Βίος & Πολιτεία: «Η αγάπη είναι πίστη… Είναι θαύμα»

(ΤΆΚΗΣ ΣΚΆΡΟΣ, 74 ΧΡΟΝΩΝ, ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ)

Ο Τάκης Σκάρος όπως και όλοι οι ποιητές συνδυάζει όλα τα χαρακτηριστικά του ευαίσθητου καλλιτέχνη. Πάθος γι΄ αυτό που κάνει και απαράμιλλη ευαισθησία.

. Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΠΟΙΗΤΗ θα είναι έτοιμη με το τέλος του καινούριου χρόνου και περιλαμβάνει κυρίως ερωτικά ποιήματα. Γεννήθηκε στην Αγία Νάπα 1/9/1945 όμως πλέον είναι κάτοικος Παραλιμνίου, ερωτικός «μετανάστης» όπως δηλώνει χαριτολογώντας ο ίδιος. Κατάγεται από την οικογένεια Σκάρου, πολυμελή οικογένεια με πέντε παιδιά. Από τότε δηλαδή που θυμάται τον εαυτό του έγραφε ποιήματα. Κίνητρο για να γίνεται καλύτερος ήταν πάντοτε το γράψιμο.

Ο παππούς του κυρίου Τάκη, ο Λούκας Παπάγιαννης υπήρξε σπουδαίος ποιητής και ίδιος υποστηρίζει ότι από εκεί έλκει το ταλέντο του. Αγροτικές ασχολίες και βιοπορισμός από τα χωράφια ήταν η κύρια ασχολία τους τότε. Όταν αποφοίτησε το 1957 από το δημοτικό ως αριστούχος είχε μεγαλεπήβολες βλέψεις και όνειρα για το μέλλον. Λόγω όμως της τεταμένης περιόδου της Αγγλοκρατίας πεθαίνει σε συμπλοκή ο συγγενής του Λουκάς Λουκά, και ο πατέρας του αποφασίζει να τον απομακρύνει από το σχολείο, φοβούμενος λόγω των γεγονότων.

Πρόλαβε να ζήσει το όνειρο μόνο τρεις μέρες και με μεγάλη συγκίνηση θυμάται την απόφαση του πατέρα του. Αυτοδίδακτος, δεν το έβαλε κάτω και μάθαινε αγγλικά τα απογεύματα από έναν γείτονα δάσκαλο. Ο κύριος Τάκης είχε μεράκι και αγάπη για τα γράμματα. Φιλότιμος και αποφασιστικός αποφάσισε να συνεισφέρει περεταίρω στην οικογένεια
και ταυτόχρονα εργαζόταν για δύο χρόνια σε μια πολωνική εταιρεία που έφτιαχνε το λιμάνι στην Αμμόχωστο, ενώ τα σαββατοκύριακα βοηθούσε και την οικογένεια. Όλες χειρονακτικές και δύσκολες εργασίες. Οι γεωργοί ήταν χαμηλά αμειβόμενοι όμως ο ίδιος δηλώνει ευγνώμων για όσα έζησε. Ήταν όπως θυμάται μια μεσαία οικογένεια, η οποία βιοποριζόταν με αξιοπρέπεια.

Υπηρέτησε στον στρατό για 18 μήνες, όμως είχε ήδη προλάβει να γνωρίσει τη μελλοντική σύζυγό του Εύα. Η ζωή του όπως μου εξηγεί άλλαξε ριζικά από τότε. Όλα του τα ποιήματά προέρχονται από την τεράστια αγάπη που τρέφει για τη σύζυγό του. Πρόλαβε μια εποχή πολύ ρομαντική, όπου για να επικοινωνήσει με τη σύζυγο του έστελνε «μηνύματα» μέσω μιας κοινής φίλης. Όταν αποφάσισε να ζητήσει το χέρι της δεν φαντάζονταν τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε. Η γυναίκα του προερχόταν από μία εύπορη οικογένεια και οι κοινωνικές τάξεις τότε δεν «ανακατεύονταν» εύκολα. Όπως θυμάται στο σμίξιμο αυτό ήταν αντίθετοι τόσο οι δικοί της όσο και οι δικοί του άνθρωποι.

Με τη δυναμικότητα που τον χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα προσέγγισε τον μελλοντικό πεθερό του και ζήτησε να παντρευτεί την κόρη του. Αν και μόλις 19 χρονών ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένος και ρεαλιστής και γνώριζε εκ των προτέρων ποια θα είναι η απάντηση. «Ήξερα το αποτέλεσμα. Η γυναίκα μου ήταν μοναχοκόρη. Ήξερα πως δεν πληρούσα τις προϋποθέσεις. Ο έρωτας όμως δεν λογαριάζει τίποτα».

Μετά την άρνηση του δεν το έβαλε κάτω. Αποφάσισε ότι έπρεπε να την «κλέψει». Αποφασισμένοι να αποκληρωθούν και να εγκαταλείψουν τα πάντα, ένα Σάββατο διέφυγαν μαζί για την Αμμόχωστο. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να τους συγχωρήσουν την πράξη αυτή και να αποκαταστηθούν πλήρως οι σχέσεις. Ο ίδιος για τα γεγονότα τότε αναφέρει «Μόνο η αγάπη μπορεί να κάνει θαύματα. Πιστεύω στην αγάπη. Είναι η δύναμη που κινεί τον κόσμο αυτό. Έζησα την αγάπη, ήταν έρωτας, θυσία. Η αγάπη είναι πίστη. Είναι θαύμα» Κάπως έτσι κλείνει η συνέντευξη μας.

Ο κύριος Τάκης έχει τιμηθεί πολλάκις από οργανωμένα σύνολα. Έχει επίσης τιμηθεί από τον κύριο Φωκαίδη για το ποίημα που έγραψε προς τιμή των πεσόντων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.