Είναι όμορφο πράγμα, να είσαι ο εαυτός σου – Της Λυδίας Βαρελά Αναστασιάδου

«Να είσαι ο εαυτός σου» μου έλεγε από μικρή η μαμά μου. «Να είσαι αυτό που θέλεις να είσαι και κανένας άλλος». Αρκετά επηρεασμένη φυσικά από τον Λέο Μπουσκάλια ο οποίος σε ένα από τα πολλά βιβλία που έχει γράψει το «Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις», έχει ένα κεφάλαιο στο οποίο παρομοιάζει τον «εαυτό» με τη λέξη πορτοκάλι. Ουσιαστικά μας αναλύει τη γνωστή φράση «Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» αλλά με τελείως διαφορετική χροιά, λέγοντάς μας πως μπορείς να είσαι το διαφορετικό πορτοκάλι μέσα σε όλα τα ίδια.

Τι σημαίνει όμως τελικά η φράση «Να είσαι ο εαυτός σου»;

Μετά από αρκετές σκέψεις και συζητήσεις για αυτήν την τόσο απλή πρόταση που μέσα της περικλείει αρκετά δυνατές λέξεις, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο εαυτός σου γίνεσαι ή είσαι όταν αποφασίσεις να σε γνωρίσεις μέσα από εσένα και όχι μέσα από τα μάτια των άλλων.

Θέλοντας και μη, οι περισσότεροι άνθρωποι από εμάς ακούμε συνέχεια πώς μας βλέπουν οι άλλοι ή εν τέλει πως νομίζουμε ότι μας βλέπουν οι άλλοι. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ένστικτο για να ψυχογραφεί τους ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του εμπειρίες και με αυτές «φτιάχνει» μία εικόνα για τον κάθε ένα από εμάς. Κρίνοντας ή όχι τον άλλον, δεν έχει σημασία πώς, απλά δημιουργεί μία ψευδαίσθηση γύρω από τον κάθε άνθρωπο που έχει στη ζωή του.

Άλλοι τους αφήνουν να πιστεύουν ότι η εικόνα που έχουν δημιουργήσει για εκείνους είναι αυτή που θα ήθελαν κι άλλοι τους διορθώνουν λέγοντάς τους πως «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Η δεύτερη κατηγορία είναι πιο κοντά στην δική μου λογική. Κυρίως γιατί όταν ο άλλος σε «διορθώνει» γι’ αυτό που η δική σου φαντασία έχει πλάσει, είναι πιο εύκολο και για τις δύο πλευρές. Δεν αναρωτιέσαι συνέχεια ποιος είναι αυτός που έχεις απέναντί σου,μα ξέρεις ήδη γιατί σου το έχει πει. Και δεν φτάνει μόνο ότι σου το έχει πει, σου το έχει δείξει κιόλας με πράξεις.

Η φράση «Να είσαι ο εαυτός σου» είναι η φράση που έχει την μεγαλύτερη βαρύτητα στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Κι αυτό δεν αλλάζει στη διάρκεια της ζωής σου σχεδόν ποτέ. Και έχει μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί πάντα το κουβαλάς ως σημαία βαριά η οποία πρέπει να ανεμίζει κόντρα στον άνεμο και όχι κόντρα προς την εσωτερική σου ανάγκη εξωτερικεύοντας τα κομμάτια σου και παίζοντας πάντα με όλα τα φύλλα ανοιχτά.

Μου πήρε καιρό (αρκετό καιρό) να καταλάβω πως όταν δεν ξέρεις ποιος είσαι εσύ, τότε όλες οι σχέσεις σου βασίζονται στο ψέμα και την ανασφάλεια. Μου πήρε ακόμη περισσότερο να αντιληφθώ πως δεν μπορώ να είμαι με όλους τους ανθρώπους καλά κι ας θέλω να τους έχω στη ζωή μου. Αν δεν κουμπώνεις με κάποιον, μην παλεύεις να ταιριάξεις. Χάνετε και οι δύο, μα εσύ περισσότερο γιατί μόνος σου μειώνεις τον εαυτό σου για να αρέσεις σε άλλον. Σε εσένα πότε θα αποφασίσεις να αρέσεις φίλε μου;

Μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, μέρα με την ημέρα, είδα πως τον εαυτό σου τον μαθαίνεις καλύτερα όταν απομακρύνεσαι από ανθρώπους που δεν έχεις λόγο να βρίσκεσαι δίπλα τους. Είδα, κατάλαβα και αισθάνθηκα πως το πιο σημαντικό απ’ όλα, είναι να ξέρεις πού είσαι καλός και πού όχι. Να ξέρεις για ποιο λόγο κάνεις οποιαδήποτε πράξη στη ζωή σου και για ποιο λόγο λες όσα λες και όσα λες τα εννοείς.

Είναι πολύ όμορφο πράγμα να είσαι ο εαυτός σου. Ακόμη πιο όμορφο όμως είναι να βρεις κάποιον που να είναι κι εκείνος ο δικός του. Αναφέρομαι σε όλες τις σχέσεις που έχεις στη ζωή σου. Ερωτικές, φιλικές, συγγενικές, συνεργατικές.

Όταν είσαι ο εαυτός σου και δεν αλλάζεις πρόσωπα συνέχεια, ο άνθρωπος που θα αποφασίσει να είναι δίπλα σου, θα μείνει για πάντα. Κι αν δεν μείνει για πάντα, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για τον εαυτό σου. Είναι για κάποιον άλλον.