Τότε που το “ξανθόν γένος” ήταν Ναζί

Κάποια στιγμή στη δεκαετία του 1980, άνοιξα συζήτηση με ένα στενό συγγενικό μου ηλικιωμένο πρόσωπο για τον Χίτλερ. Το πρόσωπο εκείνο είχε ζήσει τα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μου έκανε τρομερή εντύπωση η άποψη του ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν “μια χαρά” κι ότι όλα όσα λέχθηκαν γι’ αυτόν ήταν ψέματα. Αργότερα έμαθα τι συνέβαινε στη Κύπρο τότε που ο Φύρερ της Ναζιστικής Γερμανίας ξεκίνησε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

Εδώ λοιπόν δημιουργήθηκε τότε ένα ρεύμα υπέρ του Χίτλερ, ανάλογο με το σημερινό ρεύμα υπέρ του Πούτιν (για την εισβολή του στην Ουκρανία). Δε θέλω να μειώσω τη συμμετοχή των Κυπρίων στον αγώνα εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας, με χιλιάδες εθελοντές, όταν η Ελλάδα δέχτηκε επίθεση από τη φασιστική Ιταλία και λίγο αργότερα, όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι ωστόσο αναντίρρητο γεγονός ότι υπήρχε τότε στην Κύπρο και ένα ισχυρό ρεύμα υπέρ του Χίτλερ. Οι προφητείες για το «Ξανθόν Γένος» προσαρμόστηκαν υπέρ του, καθώς στη Ρωσία ο Στάλιν είχε επιβάλει μια στυγνή, αιμοβόρα δικτατορία στο όνομα του Κομμουνισμού και πολεμούσε με λύσσα την Ορθόδοξη ρωσική Εκκλησία, συνεπώς δεν μπορούσε να ήταν εκείνος ο θεόπεμπτος ελευθερωτής των Ελληνοκυπρίων.

Το ποιος ήταν ο Χίτλερ και τι θηριωδίες διέπραττε δεν ήταν θέμα για τους θεωρητικούς της θρησκόληπτης δεισιδαιμονίας. Η βλακεία ήταν ανίκητη, όπως είναι και σήμερα, όπως είναι πάντα. Όλα όσα έλεγε το BBC για τις διώξεις των Εβραίων, των Τσιγγάνων, των πολιτικών αντιπάλων του ναζισμού, των Πολωνών, των Ρώσων, των ομοφυλόφιλων, των παραπληγικών, των παιδιών με ειδικές ανάγκες, ήταν όλα ψέματα (ψέματα της δυτικής προπαγάνδας) ενώ ό,τι έλεγε
ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, ο υπουργός προπαγάνδας του Αδόλφου Χίτλερ, ήταν αλήθεια! Όταν άρχισε να κατακτά βίαια τη μια ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη, ήταν γι’ αυτούς ο «ελευθερωτής» των προφητειών! Όταν έχασε τον πόλεμο, οι διαπρύσιοι, θρησκόληπτοι καθοδηγητές, είπαν ότι έκαναν λάθος, τελικά δεν ήταν αυτός…

Πέρασε μια περίοδος σχεδόν πενήντα χρόνων αβεβαιότητας για το ποιο ήταν τελικά το «Ξανθόν Γένος», αφού η Ρωσία εξακολουθούσε να ήταν η ηγέτιδα χώρα του αθεϊσμού. Ώσπου ανέβηκε στην εξουσία ο Βλαδίμηρος Πούτιν, οκτώ χρόνια μετά την πτώση του Κομμουνισμού. Οι ψευδοπροφητείες του «Ξανθού Γένους» βρήκαν και πάλι τον μεσσία τους. Είναι μαζί του ό,τι κι αν κάνει. Ας πάμε ωστόσο να δούμε από πού προέκυψε το «Ξανθόν Γένος». Το 1750 ο Αγιορείτης αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Πολυειδής έγραψε ένα βιβλίο, για το όραμα που είδε το 1279 ένας Ρόδιος ιερομόναχος, ο Ιερώνυμος Αγαθάγγελος. Στο όραμα του Αγαθάγγελου περιέχονταν μια σειρά από προφητείες, οι οποίες «επαληθεύτηκαν», στην εξέλιξη των αιώνων. Ανάμεσα σε αυτές τις προφητείες υπήρχε και η αναφορά στο «Ξανθόν Γένος».

Το βιβλίο όμως δεν είχε καμία σχέση με την αλήθεια. Ήταν μυθοπλασία. Κατ’ αρχήν δεν υπήρξε ποτέ ο Ιερώνυμος Αγαθάγγελος, ήταν πρόσωπο φανταστικό. Ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος έγραψε το βιβλίο όταν τα γεγονότα είχαν ήδη συμβεί, άρα δεν ήταν προφητείες, αλλά ιστορικά γεγονότα. Τα παρουσίασε ως προφητείες, από πέντε αιώνες πριν, για να τονώσει το φρόνημα των τότε υπόδουλων Ελλήνων. Λέγεται επίσης πως η αναφορά στο «Ξανθόν Γένος» δεν ήταν του συγγραφέα Θεόκλητου, αλλά μπήκε στο σύγγραμμα μεταγενέστερα από τον Ρήγα Φεραίο ή από τον κύκλο του Ρήγα (το βιβλίο με τις προφητείες του Αγαθάγγελου αναθεωρείται και αναπροσαρμόζεται, κάθε φορά που επανακυκλοφορεί, ώστε να γίνονται διορθώσεις σε «προφητείες» που δεν βγήκαν αλλά και για να μπουν μέσα άλλες, που είναι πιο επίκαιρες).

Βεβαίως, όταν κυκλοφόρησε το σύγγραμμα του Θεόκλητου, το αξιοποίησαν δεόντως οι Ρώσοι, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τον …ρόλο τους ως «Ξανθόν Γένος». Το 1768 η Τσαρίνα Αικατερίνη Β’ ξεκίνησε (για δικούς της λόγους) πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έστειλε τότε τους αδελφούς Ορλώφ να ξεσηκώσουν τους Έλληνες εναντίον των Τούρκων, αφήνοντάς τους να νοηθεί ότι έφτασε η ώρα του Ξανθού Γένους να τους ελευθερώσει.

Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις των Ελλήνων, το 1770 ξεκίνησε επανάσταση, η οποία κατέληξε σε φοβερή σφαγή και παραλίγο αφανισμό των Ελλήνων από τους Οθωμανούς. Διότι στο μεταξύ η Ρωσία τα βρήκε με τον σουλτάνο και άφησε τους Έλληνες στο έλεος του Θεού, χωρίς καμία βοήθεια ή το παραμικρό έστω ενδιαφέρον.

Η τραγική εκείνη ιστορία έμεινε γνωστή ως «Ορλωφικά», για όσους θέλουν να την μελετήσουν. Οι Έλληνες, σώθηκαν τότε από θαύμα.

Η Ρωσία δεν έκανε ποτέ κάτι για τους Έλληνες. Το τονίζω: ΠΟΤΕ.

Ούτε ως Ρωσική Αυτοκρατορία, ούτε ως Σοβιετική Ένωση, ούτε ως Ρωσική Ομοσπονδία. Κοιτούσε πάντα (κι είναι απολύτως λογικό αυτό, δεν το θέτω ως μομφή) τα δικά της συμφέροντα. Παρόλα αυτά, το παραμύθι για το «Ξανθόν Γένος» τρέφει αδιαλείπτως το μεγάλο φιλορωσικό ρεύμα σε Κύπρο και Ελλάδα, μαζί με τις ψευδαισθήσεις και τις δεισιδαιμονίες εκείνων που δεν ενδιαφέρονται για το τι λέει η ιστορία.

Αφού όμως ξεκίνησα με την αναφορά μου στο φιλοχιτλερικό ρεύμα, στην Κύπρο του 1940, θα ήθελα να εξετάσουμε και λίγο τον ισχυρισμό της ρωσικής προπαγάνδας ότι η Ουκρανοί είναι Ναζί και ότι είναι ανάγκη να τους «αποναζιστικοποιήσει» ο εδώ και 22 χρόνια ηγέτης της Ρωσίας Βλαδίμηρος Πούτιν. Το 1932 η Ουκρανία ήταν μια από τις «Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες» της Σοβιετικής Ένωσης. Τότε ο Στάλιν εφάρμοσε ένα πενταετές πρόγραμμα (έτσι λειτουργούσε το κομμουνιστικό σύστημα) για την γεωργία, που αποδείχτηκε το απόλυτο φιάσκο. Οι σιτοβολώνες της Ουκρανίας, του Καζακστάν και άλλων περιοχών της ΕΣΣΔ καταστράφηκαν πλήρως και η σοβιετική Ουκρανία πέρασε έναν άνευ προηγουμένου λιμό. Λόγω της πείνας και σε συνδυασμό με τις παρανοϊκές και εξοντωτικές πολιτικές διώξεις που εφάρμοσε ο Στάλιν, στην προσπάθειά του να εξαφανίσει την ουκρανική εθνική ταυτότητα, έπεσε στην Ουκρανία ένα εφιαλτικό θανατικό, που κορυφώθηκε την άνοιξη του 1933 και σκότωσε δέκα (10) εκατομμύρια ανθρώπους. Στην ουκρανική ιστορία ο λιμός αναφέρεται ως Χολοντομόρ» (Holodomor), όρος που παραπέμπει στις ουκρανικές λέξεις «holod» (πείνα) και «mor» (εξόντωση). Εκείνο το κακό οδήγησε τότε μεγάλη μερίδα των Ουκρανών να βλέπουν τον Χίτλερ σαν ελευθερωτή, όταν επιτέθηκε εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης.

Είναι αυτό το γεγονός που εκμεταλλεύεται η ρωσική προπαγάνδα, για να ταυτίζει, κατά τρόπο ανήθικο, τον ουκρανικό λαό με τους Ναζί. Με την ίδια αυθαίρετη και κακοήθη προπαγάνδα που ταυτίζει ολόκληρο λαό με τους Ναζί, θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει φιλοναζιστές όλους τους Κύπριους, επειδή μια μερίδα Κυπρίων πίστεψαν τότε ότι ο Χίτλερ ήταν ο ηγέτης του «Ξανθού Γένους». Βεβαίως η ρωσική προπαγάνδα εκμεταλλεύεται και τη δράση της ακροδεξιάς ουκρανικής τρομοκρατικής ομάδας «Τάγμα Αζόφ», η οποία όντως υπάρχει, δρα και έχει διαπράξει εγκλήματα κατά ρωσόφωνων, στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας. Την ίδια στιγμή ωστόσο η ρωσική προπαγάνδα κάνει την πάπια απέναντι στη δράση της εξίσου τρομοκρατικής ρωσικής οργάνωσης Sparta, η οποία ξεκίνησε στη δράση της στο Ντόνσεσκ το 2014, με αρχηγό τον ρωσικής καταγωγής τρομοκράτη Arsen Pavlov, γνωστό ως Motorolla. Τον Απρίλιο του 2015 ο ΡΩΣΟΣ αναπληρωτής διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας Denis Krivosheev κατηγόρησε τον Motorolla για τη δολοφονία και το βασανισμό αιχμαλώτων της Ουκρανίας. Μιλάμε για την εποχή που λέει η ρωσική προπαγάνδα ότι οι Ουκρανοί σκότωναν αβέρτα φιλορώσους, ενώ στην πραγματικότητα γινόταν ένας πόλεμος ανάμεσα σε εξτρεμιστικές ομάδες και από τις δύο πλευρές.

Το άλλο γελοίο που άκουσα τις τελευταίες ημέρες από ρωσόφιλο δημοσιογράφο, ανταποκριτή ελληνικών καναλιών στη Μόσχα, είναι ότι η εξτρεμιστική ομάδα “Sparta” (αυτή που κατηγορήθηκε το 2014, από τον Ρώσο εκπρόσωπο στην Διεθνή Αμνηστία, για εγκλήματα κατά των Ουκρανών) είναι λέει «φιλελληνική» και πήρε το όνομά της από την αρχαία Σπάρτη! Μα όχι. Το πήρε από ένα video game, που είναι βασισμένο στην τριλογία μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας του Ρώσου συγγραφέα Dmitry Glukhovsky, με τίτλο “Metro”. Τόσο το όνομα όσο και το έμβλημα της εξτρεμιστικής ομάδας “Sparta” παραπέμπουν στην ομάδα “Spartan Rangers”, από το ρωσικό video game.

Η προπαγάνδα είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, ιδιαίτερα στη διάρκεια έντονων γεγονότων, όπως ο πόλεμος. Τις περισσότερες φορές δεν απευθύνεται στη λογική, αλλά στα ένστικτα, στις προκαταλήψεις, στις ιδεοληψίες. Συνεπώς η λογική δεν αποτελεί πάντα αποτελεσματικό εργαλείο στην προσπάθεια να απελευθερώσεις την αλήθεια από τα δεσμά της προπαγάνδας.

Follow Vantagemag on Instagram to see the latest news