Το σύμπαν δεν νοιάζεται για εμάς, και αυτό είναι εντάξει

Tου Λώρενς Καλογραιάδη – Ψυχολόγος/ψυχοθεραπευτής

Διάβασα πρόσφατα για μια έρευνα όπου ρώτησαν το κοινό “Ποιος πιστεύετε ότι είναι υπεύθυνος για την διασπορά του ιού;” Το 70% απάντησε “ο Θεός”, “μια διεθνής συνωμοσία”, “οι Κινέζικες αρχές”, “το 5G” και “η φύση”. Μόνο το 30% απάντησαν “δεν γνωρίζω”.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Το 100% της ανθρωπότητας, πόσο μάλλον το κοινό αυτής της έρευνας, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ. Ας παραδεχτούμε ότι δεν υπάρχει καν τρόπος να ξέρουμε. Όμως, ένα μερίδιο 70% είναι πρόθυμο να δώσει μια άποψη και να τη στηρίξει. Γιατί συμβαίνει αυτό, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά διεθνώς; Ποια ανάγκη ικανοποιείται με το να ασπάζεται η πλειονότητα της ανθρωπότητας επεξηγήσεις για τα δείνα που αντιμετωπίζουμε;

Η ωμή αλήθεια, πιστεύω, είναι απλή. Αυτές οι σκέψεις και θεωρίες μας εξυπηρετούν πολύ καλά επειδή μας αποσπούν από τη τρομακτική και ψυχρή πραγματικότητα του σύμπαντος: ότι συμβαίνουν τραγωδίες χωρίς λόγο, χωρίς νόημα, και χωρίς προειδοποίηση.

Και όμως, βρίσκω ότι αυτή η συγκλονιστική σκέψη είναι η πιο αφυπνιστική από όλες, αφού όντως ζούμε σε ένα αβέβαιο κόσμο και υπάρχει μια τεράστια πιθανότητα να ζήσουμε ξανά τρομακτικά γεγονότα όπως έζησαν όλοι οι πρόγονοι μας ανεξαιρέτως.

Για αυτό υπενθυμίζω στον εαυτό μου “Εκμεταλλεύσου αυτή την ευκαιρία, αυτή τη στιγμή. Μη κοιτάς πίσω με την προσδοκία ότι μπορείς να βγάλεις κάποιο αντικειμενικό νόημα από το τι συνέβη.” Το εννοώ σε προσωπικό αλλά και εθνικό επίπεδο. Θα ήμασταν όλοι σε πολύ καλύτερη μοίρα εάν κοιτούσαμε μπροστά και επιχειρούσαμε να κάνουμε τα πρώτα βήματα προς μια ζωή όπου μπορούμε να κτίσουμε κάτι που μας κάνει πραγματικά νόημα. Ας πάψουμε τις αναζητήσεις για κρυφούς αφέντες και κρυφούς σωτήρες. Αυτές οι περιπέτειες δεν θα μας οδηγήσουν πουθενά.

Θα μας ήταν πιο ωφέλιμο εάν συμφωνούσαμε ότι τα μόνα που χρειαζόμαστε, και εν τέλει τα μόνα που μπορούμε να έχουμε, είναι ήδη στη διάθεση μας: ο εαυτός μας και ο ένας τον άλλο. Άρα ας αναγνωρίσουμε ότι ίσως τελικά ζούμε σε ένα σύμπαν όπου δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα, ωστόσο μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας και τον τρόπο που αντιδρούμε στις καταστάσεις. 

Εάν μπορούμε να το πετύχουμε αυτό, τότε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.