Πες μου ένα ψέμα για να αναστηθώ!

Ο Απρίλιος, από το λατινικό Aprillis που σημαίνει ανοικτός, είναι ένας μήνας κατά τον οποίο ο καιρός “ανοίγει”, η φύση μεγαλουργεί και η άνοιξη βιώνεται πιο έντονα από ποτέ.

Του Παντελη Θεοδοσίου

Ο Νέρων προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, το 65 μ.Χ. να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο σε ανάμνηση της σωτηρίας του μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Στην αρχαία Ρώμη, ο μήνας ήταν αφιερωμένος στους Θεούς Αφροδίτη και Απόλλωνα, στις πρώτες γιορτές κρασιού του έτους και στα ανθεστήρια, προς τιμή της θεάς Φλώρας, θεάς της βλάστησης και της Άνοιξης.

Αγαπημένος μήνας ο Απρίλιος. Η ψυχολογική ανάταση που παρείχε το Πάσχα και η Ανάσταση του Θεανθρώπου στην ψυχή μου έπρεπε αναγκαστικά να συνοδευτεί με ένα σύντομο ταξίδι. Αυτά προ κορόνας εποχή, τότε που ήμουν ακόμα ελεύθερο πουλί. Πλέον έμεινα κολλημένος εδώ, εγκλωβισμένος στη βραχονησίδα, στην Κύπρο “της Μπανανίας”, όπως πολύ σοφά την χαρακτήρισε ο αείμνηστος Πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης. Θάλασσα από παντού και οι ελπίδες διαφυγής μηδαμινές, με τα αεροδρόμια να υπολειτουργούν.

Σε πολλές χώρες η Πρωταπριλιά, η πρώτη μέρα του μήνα, είναι αφιερωμένη στα μικρά και αθώα ψέματα. Όταν ζούσα στο εξωτερικό και η μέρα ήταν εργάσιμη, πάντα έπεφτα ανυποψίαστο θύμα στα μεγάλα και ευφάνταστα ψέματα εκείνων που έβρισκαν διασκεδαστικό αυτό το έθιμο. Ζώντας μόνιμα πια τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο δεν την πατάω όμως. Συνέδεσα στο μυαλό μου την αργία με τα ψέματα. Αστείος και παράξενος συνδυασμός θα έλεγε κανείς. Όσο δύσκολο και να είναι όμως, μετά από κάποια χρόνια μόνιμης διαμονής στην ιερά νήσο, συνηθίζει κανείς να ζει στο ψέμα.

Παρότι με εκνευρίζουν τα ψέματα, αποδεδειγμένα όλοι μας τα λέμε σε καθημερινή βάση. Το πιο κλασικό ψέμα που ξεστομίζεται σχεδόν μηχανικά στις μέρες του κορονοϊού είναι το «τίποτα» ως απάντηση στην ερώτηση «Τι έχεις;» ή «Τι συμβαίνει;» Τίποτα! Μία λέξη που δυστυχώς πλέον αποτελεί το μεγαλύτερο ψέμα όλων των εποχών. Με τη χρήση της λέξης «τίποτα» κρύβεις από τους αδιάκριτους συναισθήματα όπως θυμό, θλίψη, μοναξιά, εγκατάλειψη και τρόμο. Τίποτα! Ένα μικρό λευκό και αθώο ψέμα που δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Εκείνη η μικρή ευχάριστη στιγμή ανειλικρίνειας που αποκλείει πάντα το ενδεχόμενο του να γίνεις αγενής ή να πληγώσεις κάποιον.

Απρίλιος και έξω από το παράθυρό μου η φύση οργιάζει. Άνοιξη και “άνοιξε” ο καιρός. Απρίλιος και όλα τα σενάρια είναι ανοικτά, όπως λένε κι οι επιδημιολόγοι! Νέες συνθήκες, νέα κρούσματα, νέες αλυσίδες, νέα κύματα. Όλα νέα, εκτός από τον εγκέφαλο μου, ο οποίος λίγο πριν τα σαράντα κάηκε και χρειάζεται νέο επεξεργαστή για να μπορέσει να προσαρμοστεί και να χωνέψει όλα τα “νέα” δεδομένα της εποχής μας.

Ανοικτός σημαίνει το όνομα του μήνα, αλλά οι αγκαλιές παραμένουν κλειστές εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν. Πεθύμησα να κάνω μία τεράστια αγκαλιά στη μάνα μου, να νιώσω λίγη ασφάλεια, αλλά φοβάμαι. Δεν πρέπει, είναι ευπαθής λένε και οφείλω να την προφυλάξω. Ανοικτός ο Απρίλιος και όμως χαιρετιόμαστε, ακουμπώντας τα κλειστά μας δάκτυλα σε γροθιά. Οι παλάμες ερμητικά κλειστές. Πόσο θα ήθελα να ανοίξω την παλάμη και να την τείνω προς πάσα κατεύθυνση. Σε μερικούς για χειραψία, σε ορισμένους άλλους από μακριά για χαιρετισμό και σε πολλούς τεντωμένη συνοδευόμενη με ένα «Πάρτα, μην στα χρωστάω».

Ανοικτός ο μήνας και τα δάκτυλα κλειστά μπροστά στον υπολογιστή να κοιτάω με μάτια πλάνα και αυτιά αεροπλάνα την οθόνη. Πρώτη φορά αισθάνομαι τόσο κενός. Όλα αλλάζουν, καμία σταθερότητα. Ό,τι και να γράψω, μέχρι να πάει το περιοδικό στην πρέσα και να βγει σε κυκλοφορία, όλα μπορεί να είναι διαφορετικά. Πόσες φορές να με κλείσουν και να με ανοίξουν; Πόσες επανεκκινήσεις να κάνω επιτέλους ο άνθρωπος; Κάηκε το μοτέρ μου από τις συνεχόμενες διακοπές.

Απρίλιος και προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου. Να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα θα πάνε καλά. Ότι θα συνεχίσω να έχω δουλειά, ότι θα μπορέσω να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου και ότι θα συνεχίσω να υπάρχω και θα βγω αλώβητος από όλο αυτό. Απρίλιος και θέλω επιτέλους να σταματήσω να φοβάμαι! Απρίλιος και θα ήθελα να κτυπήσει το τηλέφωνο και να μου πει κάποιος: έφυγε ο ιός, όλα θα γίνουν όπως πριν!

Απρίλιος και πείτε μου ότι μπορώ να είμαι ελεύθερος ξανά. Πείτε μου ότι όλο αυτό που ζω εδώ κι ένα χρόνο είναι ένα κακό όνειρο. Πείτε μου ότι η ζωή μου έγινε όπως ήταν παλιά.
Απρίλιος και φέτος ζητάω να μου σερβίρετε το πιο όμορφο ψέμα όλων των εποχών! Αυτή την Πρωταπριλιά πείτε μου ότι θα ζήσω το ομορφότερο Πάσχα της ζωής μου και ότι θα με αφήσετε να το ζήσω, όπως θέλω εγώ. Σας εκλιπαρώ, πείτε μου άλλο ένα ψέμα, μπας και αναστηθώ!