Οκτώβριος μήνας συμφωνίας, μονιμότητας και αλλαγής! – Του Παντελή Θεοδοσίου
Οκτώβριος. Ο όγδοος μήνας στο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο εξού και το όνομα του από τη λατινική λέξη οcto, που σημαίνει οκτώ. Στην αρχαία Ελλάδα κατά το Αττικό έτος ο Οκτώβριος αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Βοηδρομιώνα και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Πυανοψιώνα. Μήνας αφιερωμένος σε γιορτές για τους Θεούς. Προηρόσια, Πυανόψια, Απατούρια, Οσχοφόρια, Θεσμοφόρια. Οι γιορτές κορυφώνονταν με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Για τον Οκτώβριο συναντάει κανείς πλειάδα προσωνυμίων όπως Αγιοδημήτρης, Βροχάρης, Σποριάς και Μπρουμάρης. Ο μήνας της σποράς, της σκληρής δουλειάς και της δημιουργίας! Οι κόποι του Οκτώβρη εξαργυρώνονταν ή χαραμίζονταν ανάλογα με μια καλή ή κακή σοδειά. Όλοι ανεξαιρέτως ήλπιζαν σε καλοχρονιές, ώστε να μην πεινάσουν. Για να εξασφαλιστεί η τύχη του σπόρου, εκτός από σκληρή δουλειά οι άνθρωποι χρειαζόταν να έχουν βοηθό και το Θεό για να πετύχουν μια καλή σοδειά. Εναπόθεταν στη Θεία δύναμη όλες τις ελπίδες τους για μια καλή χρονιά διαμέσου της προσευχής. Έτσι από καταβολής κόσμου, ο Οκτώβριος συνοδεύεται με μια απίστευτη θετική αύρα, τεράστιες ποσότητες θετικής ενέργειας και μια αόρατη δύναμη που αποπνέει η συλλογική προσευχή.
Για ένα παράδοξο λόγο, όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής μου διαδραματίζονται πάντα τον Οκτώβριο. Το μοναδικό μήνα του φθινοπώρου που δεν έχει “μ” και που πολύ με εκνευρίζει η ανορθόγραφη γραφή του ως Οκτώμβριος. Μήνα Οκτώβριο έκανα τα ομορφότερα ταξίδια της ζωής μου, πήρα τις σημαντικότερες αποφάσεις και σημείωσα τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα μου. Μάλλον όλη αυτή η θετική ενέργεια που έχει αυτός ο μήνας συνεπαίρνει ανέκαθεν τον ρου της ζωής μου. Όταν αποφασίσαμε με την γυναίκα μου να ενώσουμε τις ζωές μας, η μόνη διαθέσιμη μέρα για το γάμο μας ήταν η 18η Οκτωβρίου. Τυχαίο; Δεν το νομίζω! Κάποια γεγονότα μας ανάγκασαν τελικά να υπογράψουμε ενώπιον Θεού και ανθρώπων τη δική μας συμφωνία μονιμότητας και αλλαγής τον Ιανουάριο. Τρία χρόνια μετά, απόγευμα Πέμπτης 18|10|18 στις 18:10, η Θεία δύναμη έφερε στην ζωή μας την κόρη μας χρίζοντας τον Οκτώβριο ως τον πιο όμορφο μήνα της ζωής μας. Σύμπτωση οι αριθμοί; Αποκλείεται! Δεν πιστεύω πλέον στις συμπτώσεις. Μόλις βρω λίγο χρόνο θα το ψάξω όλο αυτό! Δεσμεύομαι!
Από εκείνη την στιγμή όλα άλλαξαν. Γεννήθηκαν μέσα μου συναισθήματα που δεν γνώριζα καν ότι υπήρχαν. Άγνωστες λέξεις εμφανίστηκαν στο προσκήνιο. Εγρήγορση, επαγρύπνηση, σταθερότητα, μονιμότητα, ευαισθησία, προσοχή, αυστηρότητα, επιμονή και υπομονή. Τις πιο πολλές τις έμαθα. Μόνο με την άτιμη την υπομονή παλεύω ακόμα! Πάνω από όλα μεγάλη υπομονή μου λένε όλοι! Ύπουλη λέξη μάτια μου. Έχει το υπό- της υποδούλωσης μπροστά, το -μονή της μονιμότητας από πίσω και με τρομάζει. Ίσως η πιο χαρακτηριστική λέξη που θα μπορούσε να εκφράσει το σύνθετο ρόλο που καλούμαι να παίξω στην ζωή της κόρης μου ως πατέρας. Μια ατέρμονη προσπάθεια, μια εσωτερική πάλη και αγώνας σε αυτήν την ισορροπία τρόμου με τις πολλές απαιτήσεις.
Η ανατροφή ενός παιδιού είναι κόπος και ευλογία μαζί. Ο μόχθος για να του προσφέρεις το καλύτερο δυνατό είναι ταυτόχρονα ευθύνη και ανάπαυση της ψυχής μου. Εξασκώντας το επάγγελμα του γονιού, το μοναδικό επάγγελμα στον πλανήτη που δεν χρειάζεται πτυχία, μεταπτυχιακά, δοκτορά κλπ, παίρνεις την αμοιβή σου καθημερινά και όχι μηνιαία σε αγκαλίτσες, φιλάκια και χαδάκια. Έχεις έξτρα μπόνους ανά τακτά διαστήματα ιώσεις, γρίπη, μύξες και κακάκια. Αλήθεια, πόσο όμορφα ακούγονται τα σκατά άμα τα βαφτίσεις κακάκια! Για δέκατο τρίτο μισθό λαμβάνεις δάκρυα, γκρίνιες και αϋπνίες. Πότε κοιμάται ένας γονιός; Ρητορικά ρωτάω, την απάντηση την έμαθα πλέον: ποτέ! Επάγγελμα που διαρκεί μια ζωή, ακόμα και αν βγεις με σύνταξη.
Από την μέρα που έγινα πατέρας έριξα το διάβασμα της αρκούδας. Ούτε στο πανεπιστήμιο τέτοιο διάβασμα για να αποκτήσω γνώσεις. Για να αντεπεξέλθω καλούμε να παίξω ρόλο γιατρού, μηχανικού, μάγειρα, φιλόλογου, πυροσβέστη, κτίστη, μόδιστρου, οικοδόμου και ηλεκτρολόγου. Επιπλέον διάβασμα για απόκτηση συμπληρωματικών ικανοτήτων βλ. διευθυντικές, οργανωτικές, αστυνομικές και διπλωματικές ικανότητες. Και όλα αυτά σε χρόνο ντετέ. Η απειροελάχιστη χρονική διάρκεια δεν με αφήνει να κάνω πρόβα για κανένα ρόλο. Απλά εμπιστεύομαι το ένστικτό μου και αφήνω την αγάπη μου για οδηγό. Περιορίζω την αγωνία μου και αποδέχομαι ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι τέλειο. Αποδέχτηκα ότι θα κάνω και λάθη και ότι εν τέλει τα πράγματα ίσως να είναι πιο απλά απ’ ό,τι νόμίζα ή απ’ ό,τι φοβήθηκα.
Οι ψυχολόγοι λένε ότι για να αναλάβει κανείς καθήκοντα γονιού θα πρέπει να είναι μια ώριμη ολοκληρωμένη προσωπικότητα με βασικές προϋποθέσεις συναισθηματικής ετοιμότητας και σταθερότητας. Δεν ξέρω στα αλήθεια αν είμαι όλα αυτά. Δεν περισσεύει χρόνος για αυτοκριτική στις μέρες μας. Προσπαθώ όμως να καταλάβω τι λέει το παιδί μου και το ακούω. Θέλω να δίνω στην κόρη μου τον καλύτερο μου εαυτό. Δαγκώνω τη γλώσσα μου και βάζω σε τάξη την αθυροστομία μου αποφεύγοντας κακές λεξούλες. Δεν φοβάμαι να βάλω όρια και όπως απολαμβάνω τις αγκαλιές της κόρης μου, παλεύω να δω σαν απόλαυση και το θυμό και τα δάκρυά της. Της επιτρέπω να αναπτύξει τις ικανότητές και τα ταλέντα της, αυτά που εκείνη έχει και όχι αυτά που εγώ ονειρεύομαι. Θα της μάθω ότι οι ταμπέλες είναι μόνο για τους δρόμους. Ότι οι άνθρωποι πρέπει να αγαπιούνται και να κάνουν μόνο το καλό. Δεν θα ζητήσω ποτέ αριστεία, διακρίσεις και βραβεύσεις. Θα της ζητήσω μόνο να παραμείνει Άνθρωπος για όλη της την ζωή. Να είναι χαρούμενη, να είναι ευτυχισμένη.
Οκτώβριος, μήνας συμφωνίας, μονιμότητας και αλλαγής!
