Μόνο έτσι θα ελπίζουμε για καλύτερες μέρες

Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

Η διαφθορά στην Κύπρο είναι σαν ένας βόθρος που γέμιζε σιγά σιγά ώσπου ξεχείλισε. Από το 2011, όταν κυβερνούσε το ΑΚΕΛ, έγραφα ότι η διαπλοκή και η διαφθορά μας οδηγούν σε οικονομική καταστροφή. Εκείνο τον καιρό το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο έκανε αλισβερίσια με τραπεζίτες και ύποπτους ξένους μεγιστάνες, κυρίως Ρώσους, τους οποίους κυνηγούσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν και τους ζητούσε, με αλλεπάλληλες δηλώσεις, να επιστρέψουν τα κλεμμένα χρήματά τους στη Ρωσία. Εμείς τους είχαμε μέσα στις τράπεζές μας. Βλέπαμε το τραπεζική φούσκα να διογκώνεται και νομίζαμε ότι θα αγοράσουμε τον κόσμο όλο. Ώσπου έσκασε το 2013 και μας έριξε στα τάρταρα.

Αλλά το πάθημα δε μας έγινε μάθημα. Το διεφθαρμένο κατεστημένο βρήκε άλλους τρόπους. Έγραφα στα άρθρα μου ότι η διαφθορά συνεχίζεται και θα μας βρουν χειρότερα κακά. Διεθνείς φορείς, όπως η Ομάδα Κρατών Κατά της Διαφθοράς Creco, ασκούσαν πίεση να θεσπιστούν αυστηροί νόμοι για να αποτροπή και πάταξη. Όμως το πολιτικό σύστημα, δεν έδειξε προθυμία. Η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδια στη βουλή, αλλά έμειναν εκεί. Τα κόμματα ακολούθησαν την γνωστή τακτική των αμέτρητων τροπολογιών κι οι αυστηροί νόμοι δεν έγιναν ποτέ.

Είναι γεγονός ότι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι καθώς και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, για σκάνδαλα διαφθοράς, ωστόσο για την οικονομική καταστροφή του 2013 δεν τιμωρήθηκε κανένας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να παραμένει με την αίσθηση πως η ατιμωρησία συνεχίζεται και η διαφθορά παραμένει βαθιά ριζωμένη.

Η αντιπολίτευση κατηγορεί για διαφθορά την σημερινή κυβέρνηση, αλλά στα αμέτρητα σκάνδαλα διαφθοράς που αναφύονται κάθε τρεις και λίγο, δεκαετίες τώρα, είναι γνωστό ότι είχαν τη μερίδα τους και οι σημερινοί κατήγοροι. Στο σκάνδαλο του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος, που ομολογουμένως στήριξε την κυπριακή οικονομία σε κρίσιμες στιγμές, μετά τη κρίση του 2013, αν ψάξει κανείς ανάμεσα στους επιτήδειους που το εκμεταλλεύτηκαν, θα βρει δικηγορικά και λογιστικά γραφεία επωνύμων πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων από διάφορα κόμματα.

Για τα σκάνδαλα στο ΣΑΠΑ Πάφου και στα ΧΥΤΙ – ΧΥΤΑ Πάφου και Λάρνακας, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση δήμαρχοι και πρώην δήμαρχος του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και του ΔΗΣΥ καθώς και δημοτικοί σύμβουλοι των κομμάτων αυτών και του ΑΚΕΛ. Για το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς καταδικάστηκε ανώτατο στέλεχος του ΑΚΕΛ καθώς και πρώην υπουργός που διετέλεσε και στέλεχος του ΔΗΚΟ.

Επί διακυβέρνησης ΑΚΕΛ, αναγκάστηκε να παραιτηθεί ο διευθυντής του γραφείου του προέδρου Χριστόφια, όταν διέρρευσε κατά λάθος στα ΜΜΕ κατάλογος με ρουσφέτια σε ακελικούς, με οδηγίες του Προεδρικού Μεγάρου. Στην ίδια πενταετία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) εξέδωσε ανακοίνωση ότι ο Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του προέδρου Χριστόφια έκανε ρουσφέτια.
Επί Τάσσου Παπαδόπουλου είχαμε το σκάνδαλο της φούσκας των ακινήτων, για το οποίο συνέτειναν και πάλι ύποπτοι ξένοι «επενδυτές». Το δικηγορικό γραφείο «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες» επικρίθηκε για διασύνδεση με το μεγαλύτερο στην παγκόσμια ιστορία ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, που έκλεψε από τον σερβικό λαό ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας Σλόμποταν Μιλόσεβιτς. Δισεκατομμύρια ήρθαν με μαύρες σακούλες στην Λαϊκή Τράπεζα και η μίζα ήταν πολλά εκατομμύρια.

Επί Κληρίδη έγινε το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, για το οποίο δεν τιμωρήθηκε κανένας και είναι γνωστό ότι σ’ αυτό έπαιξαν παιχνίδια εταιρίες κομμάτων και πολιτικών προσώπων. Η πρώτη διακυβέρνηση του ΔΗΚΟ, επί Σπύρου Κυπριανού, έδωσε ρέστα στο ρουσφέτι και στην αναξιοκρατία, καθιέρωσε την πελατειακή σχέση των πολιτών με τα κόμματα κι έκανε επιστήμη τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Τα σκάνδαλα αμέτρητα. Σημειώνω ενδεικτικά το σκάνδαλο των φθαρμένων πεντολίρων που δόθηκαν σε ημέτερους, το σκάνδαλο του δρόμου Λευκωσίας – Λεμεσού, που δεν τελείωνε ποτέ αφού τα λεφτά τρώγονταν στις μίζες, την καταλήστευση της ξένης βοήθειας προς τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες από ημέτερους, τη χρεοκοπία (και τότε) του Συνεργατισμού και πολλά άλλα. Ήταν η εποχή που έπρεπε να έχεις κομματική ταυτότητα του ΔΗΚΟ για να μπορείς να διοριστείς ή να προαχθείς στη δημόσια υπηρεσία, η εποχή που οργίαζε η ΚΥΠ με την παρακολούθηση των πολιτών, για τα πολιτικά τους φρονήματα.

Ο περιορισμός των λέξεων δεν μου αφήνει περιθώρια να αναφερθώ σε πολλά άλλα σκάνδαλα, γνωστά ή κουκουλωμένα, μέσα στα οποία έχουν τη μερίδα τους τα κόμματα. Η ουσία είναι ότι η Κύπρος κινδυνεύει να πεθάνει από τη γάγγραινα της διαφθοράς και χρειάζεται επείγουσα θεραπεία.

Αξιόπιστες εναλλακτικές πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχουν. Είναι πολύ χειρότερη και επικίνδυνη επιλογή να ψηφίσουν οι πολίτες είτε καιροσκοπικούς σχηματισμούς χωρίς ιδεολογία και συνοχή είτε ψευταράδες λαϊκιστές πολιτικάντηδες, είτε το ΕΛΑΜ, που ξεκίνησε ως Χρυσή Αυγή της Κύπρου και άλλαξε φορεσιά όταν η Χρυσή Αυγή επικηρύχθηκε ως τρομοκρατική οργάνωση.

Ευθύνη και χρέος των πολιτών απέναντι στην πατρίδα μας είναι να ψηφίσουν στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, σωστά. Να στείλουν στη βουλή υποψήφιους ικανούς, συνετούς, τίμιους, ηθικούς. Η Κύπρος είναι μικρή, ο ψηφοφόρος μπορεί να κάνει μια μικρή μελέτη για το ποιος είναι ποιος. Αν οι πολίτες ψηφίσουν τους καλύτερους, το ρητό «κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν» θα αποκτήσει θετικό πρόσημο και θα έχουμε ελπίδα να δούμε καλύτερες μέρες σε τούτο τον τόπο.