Κάνε αυτό που νιώθεις!
Της Βέρας Κοσμά
Το να δίνεις συμβουλές είναι επικίνδυνο. Στο κάτω κάτω είναι δουλειά του φίλου σου να λύσει το πρόβλημα του, όχι δική σου.
Όλοι αγαπάμε να δίνουμε συμβουλές. Για κάποιον λόγο έχουμε την ιδανική λύση σε κάθε πρόβλημα… εκτός από το δικό μας. Εννοείται, πως όταν βοηθάμε τους άλλους αισθανόμαστε καλά. Όχι μόνο απολαμβάνουμε να βλέπουμε πώς οι άνθρωποι ξεπερνούν τα προβλήματά τους – νιώθουμε και περηφάνια που το πρόβλημα ξεπεράστηκε εξαιτίας των συμβουλών μας.
Όταν ήμουν πιο μικρή θεωρούσα πως το «Κάνε αυτό που νιώθεις» δεν είναι συμβουλή. Πως το έλεγαν οι φίλες μου για να ξεμπερδεύουν μαζί μου και να ασχοληθούν με κάποιο άλλο θέμα, πιο σημαντικό γι’ αυτές. Όταν είχα προβλήματα (αισθηματικά, οικονομικά, υγειάς) ήθελα να εξαντλούμε το θέμα με τις ώρες. Να είμαστε στη σχολή και να συζητάμε το πρόβλημα μου, να παίζουμε μπιρίμπα και να συζητάμε το πρόβλημά μου, να βγαίνουμε για ποτό και να συζητούμε το πρόβλημά μου. Και ήθελα να ακούω την άποψή τους, τι θα έκαναν αυτές αν ήταν στη θέση μου, να εξετάσουμε όλα τα ενδεχόμενα και φυσικά τις παράπλευρες απώλειες.
Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα τρία πράγματα. Πρώτον: οι φίλες μου έχουν και τα δικά τους προβλήματα και δεν μπορούν να ασχολούνται με τα δικά μου. Δεύτερον: ο καθένας αντιδρά και συμπεριφέρεται διαφορετικά στη ζωή του. Τρίτον: Κανείς δεν έχει τη δύναμη ώστε να επηρεάσει τις αποφάσεις των άλλων. Συμβουλή είναι η γνώμη των άλλων. Μέσα σου στην πραγματικότητα ξέρεις τι θέλεις να κάνεις. Και αν το μυαλό σου σήμερα είναι λίγο θολωμένο μην κάνεις τίποτα. Περίμενε… Η υπομονή είναι χρυσός και η ζωή θα σου δείξει το δρόμο.
Στα 35 μου χρόνια λοιπόν συνειδητοποίησα πως η καλύτερη συμβουλή που μπορείς να δώσεις είναι το «Κάνε αυτό που νιώθεις» γιατί στο τέλος της ημέρας ο συνομιλητής σου αυτό θα κάνει. Δεν χρειάζεται να βάλεις κάπα και να μεταμορφωθείς σε «ήρωα» που θα σώσει τους άλλους. Αυτοί που σου λένε τα προβλήματά τους είναι επειδή θέλουν κυρίως να μιλήσουν σε εσένα και όχι για να ακούσουν τη φωνή σου. Μην σκέφτεσαι, μην κρίνεις, δάγκωσε τη γλώσσα σου και απλά άκου. Και αν χρειάζεται κράτα τους το χέρι. Οι άνθρωποι κυρίως στα δύσκολα θέλουν να νιώθουν πως δεν είναι μόνοι τους.
Το να έρχονται οι άλλοι να σου λένε τα προβλήματά τους είναι εξαιρετικό. Σε εμπιστεύονται και σε θεωρούν δικό τους άτομο. Μην πέσεις όμως στην παγίδα να μεταδώσεις τη σοφία σου σε αυτούς. Φυσικά και θα πεις τις δικές σου εμπειρίες αν έχεις περάσει κάτι παρόμοιο αλλά ως εκεί. Ο καθένας μας έχει διαφορετική πορεία, διαφορετικές δυνατότητες αλλά και διαφορετικές δυνάμεις.
Στο τέλος της ημέρας είναι καλύτερο να είσαι ένας εξαιρετικός ακροατής παρά κάποιος που δίνει συμβουλές τις οποίες κανείς δεν ακολουθεί. Καλύτερα παίξε τον χαζό και κάνε ερωτήσεις. Βοήθα τους να βρουν μόνοι τους τις λύσεις στα προβλήματά τους. Δεν χρειάζεται να είσαι ο πιο έξυπνος στο δωμάτιο. Δεν είναι ώρα να αναπτερώσεις το «εγώ» σου. Ιδίως όταν η ζωή των άλλων καταρρέει.
