Ευτυχείτε γιατί χανόμαστε

Της Ginas K

Κυριακή απόγευμα και το κρύο τσουχτερό, διαπεραστικό και αδίστακτο, μα εγώ βρίσκομαι εδώ, δίπλα στην αιώνια αγαπημένη μου θάλασσα. Πλάι- πλάι, εκείνη και εγώ. Μου μιλάει με παφλασμούς και αγριεμένα ξεσπάσματα, της απαντάω ρίχνοντας της βότσαλα και ρουφώντας λαίμαργα το ιώδιο της. Αποφασίζω να ξαποστάσω στο εγκαταλελειμμένο καλύβι του ναυαγοσώστη, ακουμπάω τα παγωμένα χέρια μου στο νοτισμένο ξύλινο κιγκλίδωμα, κλείνω τα μάτια και σταματάω τον χρόνο εδώ, σε αυτή τη στιγμή.

Ηρεμία, παίρνω βαθιά ανάσα και ψελλίζω, ευτυχία! Μεγάλη λέξη, τεράστιο το νόημα της, αξεπέραστη και αξιομνημόνευτη η αίσθηση της.

Δεκάδες χιλιάδες διατριβές για το νόημα της, για το που “κατοικεί” και το πως θα την κατακτήσεις. Εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις για να αποτυπώσουν αυτή τη στιγμή που βιώνω, μα οι λέξεις κακόμοιρες και φτωχές. Δεν περιγράφεται το απόλυτο …

Τι είναι τελικά αυτή η πολυπόθητη ευτυχία που αναζητούμε; Είναι τρόπος ζωής; Συναισθηματική κατάσταση; ή μήπως είναι στιγμές; Διερωτηθήκατε ποτέ;

Ανοίγω τα μάτια και δακρύζουν από το παγωμένο αέρα. Γυρνάω και βλέπω ότι είναι κι άλλοι εδώ, με τα χέρια στις τσέπες των μπουφάν, τα πρόσωπα σκυφτά, χωμένα στην κόψη των πουλόβερ τους, βήματα γρήγορα που βουλιάζουν στην παγωμένη άμμο, κι όμως βρίσκονται εδώ, δίπλα από την δικιά τους αγαπημένη, αναζητώντας την δικιά τους στιγμή ευτυχίας.

ΕΥΤΥΧΙΑ, την αναζητάς καθημερινά, την εύχεσαι στους αγαπημένους σου, την αφηγείσαι στα παραμύθια σου, την τραγουδάς στα τραγούδια σου, την εξυμνείς στα ποιήματα σου, την μοιρολογάς όταν την χάνεις. Τι είναι άραγε η ευτυχία για σένα, αγαπητέ “συνταξιδιώτη”;

Ευτυχία είναι η ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου, προερχόμενη από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των σκοπών του. Δεν υπάρχει μόνιμη ευτυχία, υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας – λεξικό Βικιπαίδεια.

Αν μπορούμε να κάνουμε αποδεκτή την πιο πάνω διαπίστωση, ότι δηλαδή η ευτυχία είναι στιγμές, μήπως θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάθε ένας από εμάς, έστω και μία φορά ήταν ευτυχισμένος; Εγώ θα το πάρω και λίγο παραπέρα και σε ρωτώ, είσαι ευτυχισμένος έστω και μία στιγμή ή κάποια λεπτά μέσα στην ημέρα, κάθε μέρα;

Κάπου εδώ λοιπόν, τίθεται το ερώτημα, “Τι θα μας προσφέρει την προσδοκώμενη ευδαιμονία;” Για τον κάθε ένα από εμάς διαφέρει, για παράδειγμα πολλοί άνθρωποι θεωρούν ευτυχία την υλική ευμάρεια, τα υλικά αγαθά, την κοινωνική καταξίωση και τη δόξα. Κάποιοι άλλοι τα ταξίδια και ίσως κάποιοι λιγότεροι ευτυχούνε απολαμβάνοντας στιγμές.

Μεγαλώνοντας δεν επιτρέπω πλέον στον εαυτό μου να κλείσει τα μάτια του το βραδύ προτού βιώ- σει έστω και μία στιγμή ευτυχίας και πιστέψτε με, η ευτυχία είναι παντού, σε μικρές δόσεις ναι μεν, αλλά παντού, φτάνει να έχεις ανοικτές τις κεραίες της ψυχής σου.

Μια ζεστή αγκαλιά, ένα ωραίο γεύμα με φίλους, ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, μια βόλτα στην παραλία, ένα ωραίο βιβλίο, ένας ζεστός καφές ενώ χουχουλιάζεις κάτω απ’ την κουβέρτα, η νίκη της αγαπημένης σου ομάδας, μια γουλιά από το αγαπημένο σου κρασί, ένα καλό νέο, ένα σ’ αγαπώ, ένα ευχαριστώ και αλλά τόσα αμέτρητα μικρά δωράκια από την ζωή.

Βέβαια, θέλοντας να μας προσγειώσω και λίγο στην πρακτική διάσταση της ευτυχίας, μπορώ να αντιληφθώ την θεωρία ότι το χρήμα μπορεί να προσφέρει ευτυχία, όχι αυτό καθ’ αυτό αλλά σίγουρα είναι μέσο για δημιουργία όμορφων στιγμών που εν τέλει θα σου προσφέρουν την πολυπόθητη αίσθηση. Με βρίσκει κάθετα όμως αντίθετη η θεωρία ότι η έλλειψη οικονομικών πόρων ισούται με έλλειψη όμορφων στιγμών και κατ’ επέκταση μικρών δόσεων ευτυχίας.

Η ευτυχία είναι παντού, φτάνει να είσαι έτοιμος να γίνεις δέκτης αυτών των μικρών αλλά υπερ-πολύτιμών δόσεων ευτυχίας που σου προσφέρει η ζωή απλόχερα καθημερινά ως λύτρο για τις δυσκολίες που σου προσφέρει η άτιμη καθημερινότητα. Επιστροφή στο σήμερα, στο εδώ, ο ουρανός βαρύς, απειλητικός και ζηλιάρης, θέλει να ξεκλέψει λίγη από την μαγεία της θάλασσας για αυτό βρυχάται κι αυτός, μας μιλάει με μπουμπουνητά και μικρές μπόρες. Μα είμαστε ακόμη, όλοι εδώ, αναζητώντας μικρές τζούρες ευτυχίας, ηρεμίας και ευδαιμονίας. Λίγο παραπέρα κάποιο νεαρό ζευγάρι ερωτοτροπεί αγνοώντας τα περίεργα μάτια, αγνοώντας τον ζηλιάρη ουρανό. Ζουν και αυτοί την δικιά τους πολυπόθητη στιγμή, κανείς από τους δυο δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά αν θα υπάρξει συνέχεια στο ειδύλλιο τους, αλλά την δεδομένη στιγμή έχουνε κατακτήσει το κόσμο όλο, γιατί πολύ απλά ευτυχούνε.

Ευτυχείτε λοιπόν πανέμορφα μου πλάσματα, γελάστε μέχρι δακρύων, χορέψτε μέχρι τελικής πτώσης, γευτείτε και την τελευταία σταγόνα αυτού του υπέροχου κρασιού που μόλις έχτε αγοράσει, τραγουδήστε δυνατά κι ας είστε προκλητικά παράφωνοι, κάντε εκείνη τη βόλτα στην παραλία κι ας κάνει κρύο.

Ανοίξτε κεραίες, αφουγκραστείτε τη ζωή και αξιοποιήστε όλες τις μικρές στιγμές ευτυχίας που σας προσφέρει καθημερινά. Ευτυχείτε γιατί χανόμαστε …

Αφιερωμένο στον μικρό μου μαχητή.