Αναζητώντας τον σκοπό της ζωής – Της Ρούλας Πέτρου
Είμαι σίγουρη πως αναρωτηθήκατε πολλές φορές ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας. Ο κάθε άνθρωπος έρχεται σε αυτόν τον κόσμο για να νιώσει την χαρά της ύπαρξης, την απόλαυση του υπάρχω σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Χρησιμοποιώντας σαν πυξίδα το πάθος που έχουμε για την ζωή, τον έρωτα, την αληθινή φιλία, την επιτυχία, την επαγγελματική ανέλιξη,την αποδοχή τα ταξίδια, μας βοηθά να νιώσουμε και να καταλάβουμε τι είναι αυτό που έχει πραγματικά αξία, ουσία και σκοπό για εμάς.
Αν κοιτάξεις μέσα σου θα αναγνωρίσεις τις δικές σου αξίες για την ζωή, τα θέλω σου και όχι τα πρέπει και θα συλλογιστείς τι πραγματικά μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο/η. Η ψυχή αισθάνεται, χαμογελά, πονά ,αιμμοραγεί. Να ακολουθείς το ένστικτο σου. Πιστεύω ότι είναι η φωνή της ψυχής. Ο κάθε ένας από εμάς είναι μοναδικός, γι’άυτό και η ψυχή μας καθοδηγά και μας δείχνει τον σκοπό της σύμφωνα με τα συναισθήματα μας, τις αξίες και τα θέλω μας.
Το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι από φόβο ακολουθούν τα πρέπει και όχι τα θέλω τους, τους κρατά αιχμάλωτους στην φυλακή του μυαλού και είναι ανέφικτο να βρούν την ευτυχία που αξίζουν. Δυστηχώς ακόμα και σήμερα η κοινωνία μουντζώνει κυριολεκτικά ανθρώπους που έτυχε η ζωή να τους αλλάξει τα σχέδια και ήρθαν αντιμέτωποι με τον θάνατο ενός δικού τους ανθρώπου, ένα χωρισμό, μια ανίατη ασθένεια και πιστεύουν φαίνεται πως αυτούς δεν θα τους αγγίξει ποτέ τίποτα. Έλα όμως που όλα μπορούν να συμβούν στον κάθε ένα και είναι γεγονότα σκληρά ,αλλά σε βοηθούν να ανακαλύψεις ένα τεράστιο απόθεμα δύναμης που είχες, ίσως κρυμμένο στην ψυχή σου και σε βοηθά να διαχωρίσεις το σκοτάδι από το φώς, τους καλοσυνάτους ανθρώπους από τους τοξικούς, τους αληθινούς φίλους από τους φίλους-φίδια, την αληθινή και αναδιοτελής αγάπη από μια αγάπη ψεύτικη, αγάπη συμφερόντων ή και βολέματος του συντρόφου ή ακόμα και της οικογένειας. Να θυμάστε πάντα ότι η οικογένεια είναι σημαντική στην ζωή μας, ακόμα πιο σημαντικό όμως είναι να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι που μας αποδέχονται για όλα αυτά που είμαστε και δεν είμαστε, που μας δείχνουν την αγάπη και την εκτίμηση τους με κάθε τρόπο και μας θέλουν να είμαστε μέρος της ζωής τους και συνεπώς κομμάτι της ψυχής τους είναι η μεγαλύτερη αγκαλιά που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως είναι παράδοξο το μονοπάτι πρός το νόημα της ζωής. Η ζωή με έμαθε πως τον γρίφο της θα τον λύσεις μόνο περπατώντας το μονοπάτι της. Εάν δεν πονέσεις δεν θα μάθεις, εάν δεν αγαπήσεις και αγαπηθείς με όλο σου το είναι δεν θα καταλάβεις τον λόγο της ύπαρξης σου, εάν δεν βουτήξεις στα βαθιά, δεν θα μάθεις ποτέ να κολυμπάς και εάν δεν χορέψεις στην βροχή δεν θα νιώσεις ποτέ το άρωμα της.
Οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί στον τρόπο σκέψης, επιβίωσης, στον τρόπο που θα διαχειριστούμε τα συναισθήματα, τα θέλω μας, τις αποφάσεις μας, τον συνάνθρωπο και την ζωή μας. Κριτής μόνο ο Θεός έχει το δικαίωμα να είναι. Πόσο βαρετή αλήθεια είναι η ζωή κάποιων ανθρώπων που η δουλειά τους είναι η ζωή των άλλων ανθρώπων, πως να προσβάλουν έναν άνθρωπο και με ποιό τρόπο θα του κάνουν κακό και θα τον μειώσουν. Τα άδικα δεν ευλογούνται ποτέ όμως και όσοι έχουν δύναμη ψυχής, μαγκιά, υπομονή, επιμονή, πάθος, αγάπη για την ζωή, πίστη και ενσυναίσθηση ζουν για να συναντήσουν τους πιο όμορφους ανθρώπους, μεγάλους έρωτες, μοναδικές εμπειρίες ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο και βρίσκονται πάντα στην καλύτερη εκδοχή τους με μια ψυχή γεμάτη φώς. Να θυμάσαι αυτό που έγραψε κάποτε ο Μενέλαος Λουντέμης: «Έλα. Ότι κι αν είναι, θα τελειώσει γρήγορα. Μάζεψε την ψυχή σου και όρμα.»
