Χριστούγεννα άλλων εποχών

«Χριστούγεννα άλλων εποχών». Και μόνο στο άκουσμα της φράσης αυτής, το μυαλό μας ταξιδεύει πίσω στο παρελθόν, αναπολώντας τις Χριστουγεννιάτικες παιδικές αναμνήσεις μας! Όλο αυτό το γιορτινό πνεύμα, ο καθένας το βιώνει με διαφορετικό τρόπο. Ο Βασίλης Κίττος, Φειδίας Γρηγορίου, Πανίκκος Χρυσοστόμου, Γιώργος Λάντος, Μιχάλης Μιχαήλ, Πάτερ Γεώργιος Χατζηαδάμου, Μύρια Κέλη, Κούλα Γούμενου, Αθανασία Αδάμου και Καίτη Σάρδαλου, μας διηγούνται τις παιδικές Χριστουγεννιάτικες τους αναμνήσεις, συνοδεύοντας τες με άρωμα ρετρό.

Της Ειρήνης Τσομαλλούρη

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΤΤΟΣ, από τα παιδικά του Χριστούγεννα θυμάται κυρίως τη φτώχεια, αλλά και τη χαρά που βίωνε, αν και με μικρά πράγματα. Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα, η χαρά που ένιωθε ήταν μεγάλη. Σαν παιδιά, αυτό που λαχταρούσαν, ήταν να τραγουδήσουν τα κάλαντα μαζί με φίλους, όπου θα πήγαιναν από το ένα σπίτι στο άλλο. Ακόμα και η στιγμή με τα δώρα από τους νονούς, ήταν ιδιαίτερη. Περίμεναν πως και πως τη στιγμή που θα τους έδιναν οι νονοί την «πουλουστραίνα». Πριν έρθουν τα Χριστούγεννα φρόντιζαν να αγοράσουν Χριστουγεννιάτικες κάρτες και να τις έστελναν έγκαιρα σε συγγενείς και φίλους. Την ημέρα των Χριστούγεννων, πήγαιναν στην εκκλησία και μετά μαζεύονταν με όλη την οικογένεια για φαγητό στο σπίτι τους ή στο σπίτι κάποιου θείου. Στο Χριστουγεννιάτικο τους τραπέζι κυριαρχούσε η σούβλα και τα παραδοσιακά Κυπριακά εδέσματα. Ο Βασίλης, συγκριτικά με το παρελθόν και το παρόν, πιστεύει ότι υπάρχουν αρκετές ομοιότητες, όπως τα κάλαντα, τα οικογενειακά τραπέζια και οι επισκέψεις από τους νονούς. Αυτό που άλλαξε κυρίως είναι ότι, αρκετοί κάνουν ταξίδια στο εξωτερικό αντί να προτιμήσουν τις οικογενειακές μαζώξεις. Επιπρόσθετα, παλιά ψώνιζαν ρούχα και παπούτσια μόνο τα Χριστούγεννα και περίμεναν με αγωνία να τα «παννίσουν» την ημέρα των Χριστουγέννων. Στα σημερινά παιδιά αγοράζονται πολύ συχνά ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια και δεν τους κάνουν εντύπωση τα δώρα των Χριστουγέννων. Και φυσικά, πλέον στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, τόσο οι μικροί, όσο κι οι μεγάλοι, δεν μπορούν να αποχωριστούν ούτε λεπτό το κινητό τους. Δεν υπήρχαν τα κινητά και τα Μέσα Μαζικής Δικτύωσης και πολλά σπίτια δεν είχαν ούτε καν σταθερό τηλέφωνο την εποχή εκείνη. Υπήρχε περισσότερο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπό μας και περισσότερη αθωότητα. Ο κόσμος ένιωθε ικανοποίηση με τα λίγα και τα απλά. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Βασίλης Κίττος είναι, να είμαστε όλοι υγιείς και αρκετά δυνατοί ώστε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που μας παρουσιάζονται, να λυθεί το Κυπριακό και να επικρατήσει η ειρήνη στην Κύπρο, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Τα παιδικά Χριστούγεννα του ΦΕΙΔΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ήταν λιτά και απλά. Χωρίς υπερβολές, λόγω της προσφυγιάς και της φτώχειας. Παρόλα αυτά, πάντα τα περίμεναν με ανυπομονησία, όχι γιατί περίμεναν ότι θα πάρουν ακριβά δώρα, αλλά για τα παραδοσιακά τραπέζια με την οικογένεια και τις συναντήσεις με ξαδέλφια, θείους και παππούδες. Κάτι που τα χρόνια εκείνα ήταν δύσκολα λόγω της μη ύπαρξης μεταφορικών μέσων. Μετά τον εκκλησιασμό, πήγαιναν στο παραδοσιακό τραπέζι σε συγγενικό σπίτι, όπου μαζευόταν όλη η οικογένεια. Θυμάται ότι, παρόλο που ήταν δύσκολοι καιροί, στο τραπέζι υπήρχε άφθονο και ποικίλο παραδοσιακό φαγητό, πάντα έκτρεφαν γουρούνια ειδικά για τα Χριστούγεννα. Με άφθονο χορό, γλέντι και πολλές φορές ολονύκτιο. Σε αντίθεση με το παρελθόν, ο Φειδίας μας αναφέρει, σήμερα τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει μια εμπορική γιορτή. Χάθηκε σε μεγάλο βαθμό η αληθινή σημασία της γιορτής. Ζούμε στην εποχή της υπερβολής και του υπερκαταναλωτισμού. Έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό η παράδοση και οι στιγμές με την οικογένεια. Έχουν εισβάλει στην ζωή μας συνήθειες από το εξωτερικό (καλές και κακές) και έχουμε επηρεαστεί από αυτές σε μεγάλο βαθμό. Οι διαφορές είναι μεγάλες λόγω της μεγάλης τεχνολογικής έκρηξης και των ανέσεων που υπάρχουν σήμερα. Μια μπάλα ποδοσφαίρου ή μια κούκλα για δώρο, έφερνε απέραντη χαρά, ενώ σήμερα επικρατεί η υπερβολή και τα πανάκριβα δώρα. Τα παραδοσιακά οικογενειακά τραπέζια δεν υπάρχουν πλέον ή έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό. Οι άνθρωποι δεν είναι πλέον τόσο ανοιχτόκαρδοι όπως παλιά αλλά πολύ πιο επιφυλακτικοί και κλειστοί. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Φειδίας Γρηγορίου είναι, το 2022 να μην πάρει οτιδήποτε από το καθένα και να επανέλθουμε στη κανονικότητα μας. Να συνειδητοποιήσουμε και να καταλάβουμε τη πραγματική έννοια των Χριστουγέννων και των πραγματικών οικογενειακών στιγμών. Τέλος, φυσικά υγεία σε όλους και την πολυπόθητη ελευθερία του νησιού μας.

Πιο πολύ από όλα, ο ΠΑΝΙΚΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, θυμάται τις σχολικές γιορτές στο δημοτικό, με τα σκιτσάκια, την χορωδία του σχολείου με τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και φυσικά την κλήρωση των δώρων που περίμεναν όλοι με ανυπομονησία. Το ίδιο συνέβαινε και με τους τοπικούς συλλόγους-σωματεία, χωρισμένοι όπως και τώρα, σε εθνικόφρονα και λαϊκές οργανώσεις, που διοργάνωναν τις δικές τους εκδηλώσεις με θέατρο και κληρώσεις δώρων. Σε πιο μεγάλη ηλικία, όταν ήταν 16-17 χρόνων, πήγαινε στο Χριστουγεννιάτικο χορό που διενεργούσε το κάθε σωματείο σε κάποιο νυχτερινό κέντρο με ζωντανή μουσική. Τα Χριστούγεννα στην οικογένεια του Πανίκκου, είχαν πάντα ξεχωριστή σημασία. Θα μαζευόταν όλη η οικογένεια μαζί σε ένα μεγάλο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Αρκετές φορές με πολλούς στενούς συγγενείς, με φόντο πάντα το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και το φαγοπότι να ρέει άφθονο. Χορός και τραγούδι είχαν την τιμητική τους φυσικά. Σήμερα, παρόλο που γιορτάζονται τα Χριστούγεννα οικογενειακά, θα έλεγε ότι έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα. Έχουμε βάλει αρκετή από την ξένη κουλτούρα στη δική μας. Περισσότερο στόλισμα στο σπίτι, πέραν του κλασικού δέντρου, στόλισμα ολόκληρου του χωριού ή της πόλης, ανταλλαγή δώρων την ημέρα των Χριστουγέννων και όχι την Πρωτοχρονιά. Γενικά έχουν αλλάξει αρκετά, χωρίς να σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι έχει χάσει την αξία της, ως γιορτή. Ακόμα και ο κόσμος σήμερα είναι τελείως διαφορετικός, από όταν ήταν παιδί, μας αναφέρει. Έχει μπει η τεχνολογία στη ζωή μας, και έχουμε αποξενωθεί σχεδόν τελείως από το τι συμβαίνει γύρω μας. Έχουν όλα να κάνουν με το μάρκετινγκ. Πλέον ο κόσμος, είναι στο τρέξιμο συνεχώς, δεν εφησυχάζει, δεν υπάρχει ηρεμία. Όλοι λέμε πάνω από όλα η υγεία, αλλά κανείς μας δεν προσέχει. Χαλάμε την υγεία μας για το χρήμα και στο τέλος το δίνουμε για να την ξαναβρούμε. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Πανίκκος Χρυσοστόμου είναι αρχικά, λευτεριά στην Κύπρο μας. Εύχεται από καρδιάς να ξεπεράσουμε αυτή την πανδημία του κορωνοϊού και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Υγεία, προσωπική ευτυχία και επαγγελματική επιτυχία στον καθένα ξεχωριστά. Και φυσικά ειρήνη σε όλο τον κόσμο και να εξαλειφθεί η φτώχεια και η εξαθλίωση.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΝΤΟΣ θα χαρακτήριζε τα παιδικά του Χριστούγεννα, υπέροχα με οικογενειακές στιγμές. Θυμάται, ένα χάρτινο βιβλίο που ήταν δώρο του παππού του στη μητέρα του, το οποίο ανοίγοντας το, σχηματιζόταν ένα κάστρο μεγάλο με παράθυρα και κλασικές κουρτίνες και να στήνονται μικρά παιδάκια χαμογελαστά και ευτυχισμένα. Τα Χριστούγεννα τα γιορτάζανε κυρίως στο σπίτι οικογενειακά. Από το χριστουγεννιάτικο τους τραπέζι δεν έλειπε η γεμιστή γαλοπούλα, το Christmas cake που ήταν ποτισμένο με κονιάκ, η χοιρινή σούβλα στα κάρβουνα, διάφορα είδη φαγητά γιορτινά αλλά και το κρασί και η παραδοσιακή ζιβανία. Και φυσικά τα γλυκά δεν απουσίαζαν. Το σπίτι να μυρίζει την γλυκιά μυρωδιά των μπισκότων, τα μελομακάρονα και τους λαχταριστούς κουραμπιέδες που έφτιαχναν οι γυναίκες και ευωδίαζε όλη η γειτονιά. Πολλοί γείτονες μαζεύονταν στα σπίτια και αντάλλαζαν φαγητά, έπιναν και γλεντούσαν. Αντάλλαζαν τα δώρα τους με τα ξαδέρφια του και έψηναν κάστανα μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό. Σαν παράδοση, είχανε να παίζουνε το παιχνίδι τόμπολα, ενώ το συνεχίζανε στη συντεχνία του χωριού μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού. Ο Γιώργος μας αναφέρει, σε αντίθεση με το παρελθόν, πλέον δεν μαζεύονται οι συγγενείς και τα παιδιά όπως τότε, λόγω υποχρεώσεων γιορτάζονται τα Χριστούγεννα με άλλες οικογένειες ή φίλους ενώ δεν υπάρχει αυτή η ενότητα που είχαν τα σπίτια στην γύρω γειτονιά. Η παράδοση όμως της τόμπολας παραμένει μέχρι και σήμερα, μόνο που αυτοί που παίζουν είναι πιο λίγοι. Πλέον, δεν υπάρχει αυτή η οικογενειακή θαλπωρή που είχε η δική του γενιά. Όλα γίνονται σαν μια απλή συνήθεια της συγκεκριμένης ημέρας, ενώ χάθηκε το νόημα της γιορτινής αυτής της ημέρας όπου η γέννηση του Θεανθρώπου είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Από τον κόσμο, λείπει η αγάπη που πρέπει να έχουμε την συγκεκριμένη ημέρα αλλά και κάθε ημέρα, η οποία δίνοντας την νιώθεις βαθιά ολοκληρωμένος αλλά και χαρούμενος, γεμάτος συναισθήματα. Το συμφέρον, η αλαζονεία αλλά και το χρήμα πρωτοστατούν και δεν αφήνουν το σημερινό άνθρωπο να απολαύσει την ζωή με απλά καθημερινά πράγματα. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Γιώργος Λάντος είναι, υγεία σε όλο το κόσμο, αγάπη αλλά και ελπίζει τα δεινά που βρίσκουν τον κόσμο καθημερινά, να είναι καμπανάκι, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι το πραγματικό νόημα της ζωής δεν είναι το χρήμα, αλλά οι μικρές καθημερινές στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, από τα Χριστούγεννα της δικής του εποχής, θυμάται τις ανέμελες ημέρες που ζούσανε στην Αμμόχωστο, όπου και διοργάνωναν μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, με την οικογένεια και φίλους. Όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, τους κυβερνούσε το αίσθημα της χαράς. Σαν παιδί περίμενε πως και πως, τον Άγιο Βασίλη όπως όλα τα παιδιά. Αν και γνώριζαν ότι το δώρο θα ήταν κάτι μικρό, δεν τους ένοιαζε, δεν γκρίνιαζαν. Σε αντίθεση με το παρελθόν, πλέον τα παιδιά διαφέρουν. Μάθανε με τα πολλά και τα ακριβά. Στο παρελθόν, τα παιδιά δεν είχαν τις ευκαιρίες, που έχουν τα παιδιά σήμερα. Δεν υπήρχαν τα φροντιστήρια, για να βοηθάνε το κάθε παιδί στο διάβασμα, αρκετοί δεν έχουν τελειώσει το σχολείο για να βοηθάνε τους γονείς τους στη δουλειά. Σήμερα, από μικρή ηλικία, τα παιδιά βρίσκονται μπροστά από μια οθόνη της κινητής συσκευής, ή ενός υπολογιστή. Τότε, δεν υπήρχαν όλα αυτά τα υλικά αγαθά που υπάρχουν σήμερα. Ο Μιχάλης μας αναφέρει, πλέον, δεν υπάρχει η ευτυχία, η ξεγνοιασιά που υπήρχε χρόνια πριν, που ζούσανε αληθινά, λιτά και όμορφα. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο Μιχάλης Μιχαήλ είναι, το 2022 να αφορά ένα καλύτερο χρόνο από τους προηγούμενους και να αφήσει πίσω στο παρελθόν, ως μια κακή ανάμνηση την πανδημία και ο καινούργιος χρόνος να φέρει μόνο χαρούμενες στιγμές.

Τα Χριστούγεννα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, μετά το Πάσχα. Μια γιορτή γεμάτη χαρά, παρέα με την οικογένεια μας. Ο ΠΑΤΕΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΔΑΜΟΥ από μικρός έμαθε να τηρεί την νηστεία των Χριστουγέννων, να περιμένει με προσμονή να έρθει η ημέρα να πάρει τα Χριστουγεννιάτικα δώρα, όπως όλα τα παιδιά. Πήγαιναν στην εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία και μετά μαζεύονταν όλοι μαζί, παππούδες, θείοι, ξαδέλφια στο γιορτινό, χριστουγεννιάτικο τραπέζι και έπειτα να ακολουθούν παιχνίδια. Παραμονή Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, τραγουδούσαν τα κάλαντα στο χωριό, ετοίμαζαν Χριστουγεννιάτικες γιορτές, που πραγματοποιούνταν συνήθως 2 – 3 ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, μαζί με την ομάδα των Κατηχητικών Συνάξεων που συμμετείχε, όπου αυτό εξακολουθεί να πραγματοποιείτε ακόμη και σήμερα. Μέχρι και σήμερα, κρατάει η συνοχή της οικογένειας, θα συναντηθούν και φυσικά αυτά που ζήσανε, προσπαθούν να τα μεταδώσουν στα παιδιά τους. Να μάθουν την παράδοση της πίστης μας και πρωτίστως να τηρείται η νηστεία πριν από κάθε γιορτή. Να βρίσκονται όπως παλιά, όλοι μαζί στο γιορτινό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ώστε να συνεχιστεί η παράδοση. Παρόλο και που η τεχνολογία, έχει αποξενώσει τους ανθρώπους μεταξύ τους. Η παράδοση υπάρχει ακόμη. Η πίστη είναι βαθιά ριζωμένη, κρατάει ακόμη και θα συνεχίσει να υπάρχει. Οικογενειακά
τραπέζια, νηστείες, έθιμα και παραδόσεις, πραγματοποιούνται μέχρι και σήμερα. Αρκετά παιδιά των Κατηχητικών Συνάξεων με συνοδεία των υπευθύνων, μέχρι και σήμερα, δημιουργούν οι ίδιοι τις δικές τους πρωτότυπες κατασκευές, διοργανώνουν εράνους και επισκέπτονται την παραμονή των Χριστουγέννων σπίτια
που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα και άπορες οικογένειες της κοινότητας ώστε να τους στηρίξουν και να χαρίσουν δώρα στα παιδιά. Τα φιλάνθρωπα αισθήματα υπάρχουν και τα μηνύματα των Χριστουγέννων μεταφέρονται σωστά. Αφορά μια γιορτή αγάπης. Υπάρχει ακόμη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Απώτερος σκοπός της μεγαλύτερης γενιάς, είναι να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά, την αγάπη προς τον Θεό, το συνάνθρωπο και έτσι την ευαισθησία, προς τα προβλήματα του διπλανού μας. Να μην είμαστε ατομικιστές, να μην βλέπουμε το δικό μας καλό ή τη δική μας καλοπέραση. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, ο πάτερ Γεώργιος Χατζηαδάμου είναι, ο καινούριος χρόνος να φέρει μόνο χαρές, ευτυχία και υγεία. Να λυτρωθούμε από την πανδημία και να έρθουν καλύτερα χρόνια και να επιστρέψουμε πίσω στην καθημερινότητα μας.

Η ΜΥΡΙΑ ΚΕΛΗ, από τα παιδικά της Χριστούγεννα, θυμάται με νοσταλγία, μονάχα τις όμορφες, γλυκιές και αγνές στιγμές. Στιγμές, που μέχρι και σήμερα ταξιδεύουν στο μυαλό της. Με ανυπομονησία περίμενε τον Άγιο Βασίλη να έρθει στο σπίτι της και να της φέρει το Χριστουγεννιάτικο δώρο, αν και οι επιλογές δεν ήταν αρκετές, εφόσον οι περισσότεροι άνθρωποι ψώνιζαν από ένα συγκεκριμένο κατάστημα παιχνιδιών. Θυμάται έντονα, την ιδιαίτερη σχέση που είχε με το πιάνο, να παίζει Χριστουγεννιάτικες μελωδίες σε αυτό, με φόντο το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αυτό που σίγουρα δεν θα φύγει ποτέ από τη μνήμη της, είναι οι όμορφες οικογενειακές στιγμές και οι μπουκιές της μανούλας της! Μεγάλα πολύβουα οικογενειακά τραπέζια σε σπίτια και σίγουρα το καθιερωμένο ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς στο ξενοδοχείο «Sunrise» όπου μαζεύονταν όλοι, αδέλφια, ξαδέλφια, φίλοι και κουμπάροι. Και φυσικά ο χορός και το τραγούδι δεν απουσίαζαν. Ημέρα των Χριστουγέννων, ήταν αναγκαίο να “παννίσει” τα καινούρια της ρούχα-παπούτσια. Του Αγίου Ιωάννη, την επαύριον των Φώτων, ένεκα της ονομαστικής εορτής του πατέρα της, γινόταν κοσμοσυρροή στο σπίτι της Μύριας και συνήθως τα δώρα τα έπαιρνα η ίδια, ως η Βενιαμίν της οικογένειας. Οι παραδόσεις δεν έχουν αλλάξει και τα Χριστούγεννα εξακολουθούν να είναι οικογενειακή γιορτή, σαφώς περισσότερο καταναλωτική αλλά στο ίδιο οικογενειακό και αγαπησιάρικο πνεύμα. Τώρα κάτι καινούρια τρέντς που υιοθετήθηκαν όπως το περιβόητο “Secret Santa”, οι Φωταγωγήσεις – υπερπαραγωγές, είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης και του πηγαίου υπερκαταναλωτισμού, όμως δεν είναι κι απαραίτητα κακό. Ταυτόχρονα υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον από όλους για φιλανθρωπία, που αυτό είναι και το σπουδαίο μήνυμα που έφερε ο Χριστός στην γη με την γέννησή Του: Αγάπη – Αλληλεγγύη. Οι υλικές διαφορές είναι αισθητές και εμφανή και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εξέλιξη φέρνει πάντα αλλαγές, καλές και κακές και αυτό εναπόκειται στην κρίση του καθενός. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Μύρια Κέλη είναι, αυτό που θα εξελιχθεί μέσα στο νέο έτος να είναι η ψυχή μας και τα υπόλοιπα έπονται! Χειμώνας, βροχή, τζάκι, στολισμένο δέντρο και δώρα πολλά κάτω από αυτό.

Τα Χριστούγεννα για τη ΚΟΥΛΑ ΓΟΥΜΕΝΟΥ, ήταν κάτι το ιδιαίτερο, το οικογενειακό. Ημέρα Χριστουγέννων και η ημέρα ξεκινούσε πηγαίνοντας στην εκκλησία. Δεύτερος προορισμός, οι καφενέδες, για να πάρουν λαχνούς για τη κλήρωση του αρνιού. Το μεσημέρι πραγματοποιούνταν τα οικογενειακά τραπέζια, με φίλους, συγγενείς, όπου ανταλλάζανε μεταξύ τους και τα δώρα. Αν και μικρής αξίας, ήταν μεγάλης σημασίας γι ́αυτούς. Το βράδυ πήγαιναν ξανά στην εκκλησία, όπου γινόντουσαν πανηγύρια, χοροί, ηλικιωμένοι να τραγουδούν τσατιστά και αρκετός κόσμος να βρίσκεται στην πλατεία. Η Κούλα, θυμάται έντονα τα ρεβεγιόν που γίνονταν και την απίστευτη διασκέδαση του κόσμου, αλλά και τον αγαπημένο της πατέρα να τραγουδά και αυτή να τον θαυμάζει. Πλέον, η οικογένεια είναι γονείς και παιδιά, στα παλιά χρόνια ένα σπίτι χωρούσε πολλούς συγγενείς και φίλους. Τώρα σιγά σιγά όλα αυτά φθείρονται, χάνονται με τα πέρασμα του χρόνου. Ολοένα και πιο λίγος κόσμος μαζεύεται σε συγκεντρώσεις στο κέντρο, ο κόσμος απόμακρος γεμάτος άγχος και προβληματισμό. Όταν ήταν παιδί, οικογένεια, φίλοι, συγγενείς, συγχωριανοί, χωρούσανε όλοι σε μια αγκαλιά, σήμερα έχει επικρατήσει το εγώ και το χρήμα. Ο κόσμος σήμερα είναι πιο σκληρός, οι ίδιοι άνθρωποι με διαφορετική ψυχή. Γιατί αυτό μας έχει μάθει η ζωή. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Κούλα Γούμενου είναι, να επικρατεί σε όλο τον κόσμο η υγεία, η αγάπη, η αγνότητα και η καλοσύνη. Να σταματήσουν οι πόλεμοι και να μην υπάρχουν παιδιά που πεινάνε, ζώντας όλοι μια ανέμελη, ξέγνοιαστη ζωή και φυσικά μακριά από τον αόρατο εχθρό, τον κορωνοϊό.

Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΑΔΑΜΟΥ, από τα παιδικά της χρόνια θυμάται τη χαρά που ένιωθε, γιατί έρχονταν Χριστούγεννα. Θα άρχιζαν οι προετοιμασίες για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές στο σχολείο και στο κατηχητικό του χωριού της. Πιο πολύ θυμάται με πόσο πάθος και ευλάβεια, διοργάνωναν την αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού, τα κάλαντα των Χριστουγέννων που χωρίζονταν σε ομάδες και γυρνούσανε το χωριό, λαμβάνοντας τις ευχές τον χωριανών τους. Ακόμα και οι εκκλησιασμοί και οι δραστηριότητες που διοργανώνονταν με το κατηχητικό, τους έβαζε στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Σε αντίθεση με το παρελθόν, η εποχή που διανύουμε τώρα, διαφέρει αρκετά. Η Αθανασία μας αναφέρει, όταν ήταν παιδί και όπως όλα τα παιδιά την εποχή εκείνη, περίμενε την ημέρα των Χριστουγέννων για να φορέσει τα καινούρια της ρούχα που ήταν η πουλουστραίνα των νονών. Όλοι μαζί στο σπίτι βοηθούσανε για τη καθαριότητα, το στολισμό του σπιτιού και την προετοιμασία για τα οικογενειακά τραπέζια με συγγενείς. Δεν είχαν κάποιο αντικείμενο-παιχνίδι για να παίξουνε, απλά τρέχανε, τραγουδούσανε, γελούσανε και πρωτίστως, ήταν πολύ χαρούμενα παιδιά. Τώρα τα παιδία αυτής της εποχής είναι με τα ηλεκτρικά παιχνίδια και τα τηλέφωνα.
Στο σπίτι της η Αθανασία, γιορτάζανε πάντα την ημέρα των φωτών γιατί είχε γενέθλια ο πατέρας της. Στο τέλος του τραπεζώματος, κάνανε οι μεγάλοι λουκουμάδες και πετούσαν οι μικρότεροι στην ταράτσα του σπιτιού για να φάνε οι καλικάντζαροι και να φύγουνε. Σήμερα τα παιδιά, είναι τόσο χορτάτα από υλικά αγαθά και αυτό τους οδηγεί να μην χαίρονται τα δώρα, είναι η εποχή του καταναλωτισμού που ξοδεύονται πολλά λεφτά για υλικά αγαθά. Πλέον, είναι πολύ διαφορετικές οι συνθήκες ζωής, δεν υπάρχει η απλότητα και η ξεγνοιασιά. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Αθανασία Αδάμου είναι, το 2022 να βρει όλο τον κόσμο με υγεία και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα με την λήξη της πανδημίας του κορονοϊού και πρωτίστως να υπάρχει αγάπη και γαλήνη στις ψυχές μας γιατί αυτό έχει σημασία.

Υπέροχα χρόνια τα παιδικά, γεμάτα από όμορφες αναμνήσεις. Από τα παιδικά της Χριστούγεννα, η ΚΑΙΤΗ ΣΑΡΔΑΛΟΥ, θυμάται χαρακτηριστικά το πρώτο της ποδήλατο στα 9 της χρόνια. Ήταν ένα «bmx» χρώματος λιλά και η χαρά που έκανε όταν το άφησε ο Άγιος Βασίλης κάτω από το δέντρο, δεν περιγράφεται. Παρέα με τους φίλους και τις φίλες της, στις αλάνες με τα ποδήλατα μέχρι αργά το βράδυ. Είχανε την εντύπωση ότι μπορούσανε να κάνουνε τα πάντα και ότι το παιχνίδι στη ζωή τους, δεν θα σταματούσε ποτέ! Τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν οικογενειακά, μας αναφέρει. Το πρωί στην εκκλησία και μετά, ακολουθούσε το μεγάλο τραπέζι με τη γεμιστή γαλοπούλα, το Christmas cake και όλα τα υπέροχα εδέσματα που έφτιαχνε η μαμά της, μοσχοβολώντας το σπίτι! Πλέον στις μέρες μας, δυστυχώς έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα. Λείπει από τα παιδιά η μαγεία των Χριστουγέννων! Στα παιδικά της χρόνια, δεν γνώριζαν τι θα τους φέρει ο Άγιος Βασίλης και αυτό από μόνο του ήταν κάτι μαγικό. Η Καίτη, προσπάθησε να το κρατήσει και στα παιδιά της και πιστεύει πως τα κατάφερε για αρκετά χρόνια. Μια άλλη σημαντική διαφορά με το σήμερα, μας αναφέρει, είναι και η ανάπτυξη της τεχνολογίας που θέλοντας και μη, καθηλώνει μικρούς και μεγάλους μπροστά από μια οθόνη τηλεόρασης, κινητού ή και tablet. Τους ανθρώπους σήμερα, τους λείπει η ξεγνοιασιά. Είναι αυτό που διαφέρει τόσο πολύ από όταν ήταν παιδί. Πλέον ο κόσμος είναι μόνιμα φορτωμένος με άγχος. Τρέχουμε να προλάβουμε τα ψώνια, τη δουλειά, τις υποχρεώσεις και ξεχνάμε να απολαύσουμε αυτά που έχουμε. Ακούγοντας αρκετό κόσμο να βαριέται τις γιορτές. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Οι γιορτές είναι όμορφες. Είναι αυτές που μας βγάζουν από τη ρουτίνα και δίνουν μια άλλη νότα στην καθημερινότητα μας. Το μήνυμα που στέλνει για το 2022, η Καίτη Σάρδαλου είναι, το 2022 να φέρει υγεία και αγάπη στο κάθε σπίτι. Ας προσπαθήσουμε όλοι, να μην υπάρχει κανένα παιδί χωρίς φαγητό, ρούχα και παιχνίδια. Εύχεται επίσης, σύντομα να φύγει η πανδημία που τόσο μας ταλαιπώρησε και σημάδεψε τις ζωές μας.

Follow Vantagemag on Instagram to see the latest news