Η μοναξιά των ηλικιωμένων

Κορωνοϊός, ηλικιωμένοι, απομόνωση, μοναξιά, βιώνουμε μια ιστορική στιγμή με μια άνευ προηγούμενου πρόκληση, την παγκόσμια πανδημία Covid-19. Πέραν των οικονομικών επιπτώσεων που επήλθαν από το ξέσπασμα του Covid-19 καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι με ένα βαθύτερο πρόβλημα: την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά που νιώθει η τρίτη ηλικία.

Η Λουϊζα, η Θεοδούλα, η Χρυστάλλα και όλοι όσοι βρίσκονται στο ΚΕΠΑ Άγιος Χριστόφορος περίμεναν όλη την εβδομάδα την ώρα που θα βρεθούν ξανά με τα παιδιά τους και τους δικούς τους ανθρώπους, την ώρα που θα αγκαλιάσουν τα εγγόνια τους και θα καθίσουν όλοι γύρω από το τραπέζι για να πουν ιστορίες, ιστορίες παλιές αλλά και ιστορίες πιο πρόσφατες. Ο Μιχαήλ, η Στέλλα και η Πολυξένη, οι οποίοι διαμένουν στο Πρότυπο Κέντρο Φροντίδας και Αποκατάστασης HOLISTIC περίμεναν την ώρα που θα έρθουν οι δικοί τους άνθρωποι να τους δουν, να τους μιλήσουν. Την ώρα που οι υπεύθυνοι του κέντρου θα διοργάνωναν εκδηλώσεις ώστε να «σπάσει» η καθημερινότητά τους.

Τώρα τίποτα από τα πιο πάνω δεν συμβαίνει. Η μόνη τους επαφή με τους δικούς τους είναι το τηλέφωνο ή αν κάποιος πάει να τους δει από το παράθυρο. Κανένας δεν επιτρέπεται να επισκέπτεται τα κέντρα που διαμένουν οι ηλικιωμένοι, αλλά ούτε και οι ίδιοι μπορούν να βγουν εκτός του κέντρου.

Η προσπάθεια που γίνεται για την προστασία των ηλικιωμένων από τον κορονοϊό χωρίς αμφιβολία έχει δημιουργήσει μια άλλη κρίση στον τομέα της υγείας. Ο εγκλεισμός που αποσκοπεί στο να προστατεύσει τους πιο ευάλωτους απειλεί με τον ίδιο τρόπο τη ζωή τους. Η απομάκρυνση από την οικογένεια τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ο κίνδυνος της μόλυνσης από τον ιό, το ενδεχόμενο απώλειας αγαπημένων προσώπων, ο φόβος μήπως και οι ίδιοι “φύγουν”, είναι λίγες από τις σκέψεις που περιτριγυρίζουν το μυαλό των ηλικιωμένων αυτή την περίοδο. Αυτές οι σκέψεις φέρνουν λύπη και περισσότερη μοναξιά. Τα επίπεδα ενέργειάς τους πέφτουν ακόμα περισσότερο και αυτό φαίνεται τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.

«Η απομόνωση τους στερεί όσες καλές μέρες έχουν απομείνει και επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης», δήλωσε ο Joshua Uy, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας Perelman. Το γεγονός μάλιστα ότι οι ηλικιωμένοι, σε ένα μεγάλο ποσοστό, δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, ενισχύει αυτές τις καταστάσεις, αφού αυτό τους αποτρέπει από το να έχουν μια πιο ουσιαστική επαφή με τον εξωτερικό κόσμο και τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Το περιοδικό Volt έκανε το απαραίτητο τεστ κορωνοϊού και επισκέφθηκε τους ηλικιωμένους που διαμένουν στο ΚΕΠΑ και στο HOLISTIC και μίλησε μαζί τους για τα αισθήματά τους και το πώς βιώνουν τις μέρες του κορωνοϊού.

Λουΐζα Ευαγγέλου – 80 χρονών – ΚΕΠΑ Άγιος Χριστόφορος

«Ο κορωνοϊός και οι συνέπειές του ανέτρεψαν τη ρουτίνα μας, στερώντας μας απλές καθημερινές συνήθειες, οδηγώντας μας στην απομόνωση και την απέραντη μοναξιά. Οι δικοί μου άνθρωποι τα Σαββατκύριακα και τις γιορτές ερχόντουσαν και με έπαιρναν στον Πρωταρά.. Τώρα έρχονται με μάσκες και με χαιρετούν από το παράθυρο. Τα Χριστούγεννα που πέρασαν ήταν από τα πιο δύσκολα. Έχω κάνει το εμβόλιο και ελπίζω σύντομα να ξανανταμώσω με τους δικούς μου».

Θεοδούλα Μηνά – 83 χρονών – ΚΕΠΑ Άγιος Χριστόφορος

«Ήρθα στο ΚΕΠΑ πριν από έναν χρόνο γιατί ήταν πλέον δύσκολο να με φροντίζει ένα άτομο. Είμαι όμως ικανοποιημένη και δεν έχω παράπονο από τους φροντιστές. Γι’ αυτό και τα συναισθήματά μου για τις ημέρες της πανδημίας είναι ανάμεικτα. Από την μια μέρα χαίρομαι που βρήκα έναν χώρο να περνάω τόσο καλά και από την άλλη στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να δω την οικογένειά μου. Έχω δύο κόρες, δύο εγγόνια και δύο δισέγγονα. Έχει κάνει το εμβόλιο χωρίς να έχω κάποια συμπτώματα».

Χρυστάλλα Σοφρωνίου – 79 χρονών – ΚΕΠΑ Άγιος Χριστόφορος

«Στο ΚΕΠΑ βρίσκομαι εδώ και 19 χρόνια, Αυτό όμως που συμβαίνει τον τελευταίο χρόνο με την πανδημία μόνο με «χάλια μαύρα» θα μπορούσα να το περιγράψω. Δεν μπορώ να επικοινωνήσω με την κόρη μου και με τα εγγόνια μου και τους πεθυμώ όλους πάρα πολύ. Δεν στεναχωριέμαι γιατί έχω την υγεία μου αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν έχω επηρεαστεί. Εγώ δεν έκανα ούτε και θέλω να κάνω το εμβόλιο. Στη στιγμή που λαμβάνονται τόσο αυστηρά μέτρα δεν υπάρχει λόγος να πάρω περαιτέρω προφύλαξη. Επίσης, στην ηλικία που είμαι δεν βλέπω τον λόγο ώστε να βάλω το εμβόλιο».

Μιχαήλ Κίτσιος – 94 χρονών – Πρότυπο Κέντρο Φροντίδας και Αποκατάστασης HOLISTIC

«Έχω πέντε παιδιά, 12 εγγόνια και 20 δισέγγονα. Αυτή τη χρονιά δεν μου επέτρεψαν να δω κανέναν τους. Επιπρόσθετα στεναχωριέμαι γιατί μέσα στη χρονιά πέθανε η αδερφή μου, αλλά και η εγγονή μου και δεν μπόρεσα να πάω στις κηδείες του. Για να μην στενοχωριέμαι θα έπρεπε είμαι ασυνείδητος. Γι αυτό και θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που στήριξε τα παιδιά της εγγονής μου. Έχω βάλει το εμβόλιο και περιμένω να γίνει η δεύτερη δόση ώστε να μπορέσω να δω ξανά τα δικά μου άτομα. Είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε. Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι ανεξαιρέτως ώστε να διώξουμε τον κορονοϊό από τις ζωές μας και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας».

Στέλλα Καραγιάννη – 90 χρονών – Πρότυπο Κέντρο Φροντίδας και Αποκατάστασης HOLISTIC

«Βρίσκομαι στο Κέντρο σχεδόν δύο χρόνια και η διαφορά από πέρσι μέχρι φέτος είναι τεράστια. Πέρσι βγαίναμε έξω και μας επισκέπτονταν οι δικοί μας. Φέτος δεν επιτρέπεται. Είμαι ευχαριστημένη εδώ που βρίσκομαι, έχω κάνει τις φιλίες μου και οι υπεύθυνοι μας φροντίζουν πολύ καλά. Επιπρόσθετα, δεν με φοβίζει ο θάνατος, είμαι 90 χρονών πιστεύω πως έχω ζήσει όσα έπρεπε να ζήσω. Έχω όμως 5 παιδιά και αυτούς είναι που σκέφτομαι. Την οικογένεια μου και τους νέους ανθρώπους που δεν έχουν προλάβει να ζήσουν. Έχω βάλει το εμβόλιο και ελπίζω σε καλύτερες μέρες. Για όλους μας».

Πολυξένη Πιττάτζιη – 88 χρονών – Πρότυπο Κέντρο Φροντίδας και Αποκατάστασης HOLISTIC

«Είμαι λυπημένη. Έχω 10 παιδιά και δυστυχώς δεν μπορώ να τους δω. Έρχονται γιορτές, σαββατοκύριακα και εμείς δεν επιτρέπεται να είμαστε με τα δικά μας άτομα, να φάμε και να πιούμε όλοι μαζί. Μιλάμε μαζί τους στο τηλέφωνο, αλλά τι να σου κάνει το τηλέφωνο; Έχω ανάγκη να τους δω, να τους αγκαλιάσω, να τους φιλήσω. Πέρασα τις γιορτές των Χριστουγέννων μακριά από τα παιδιά μου. Γι ́αυτό και είμαι υπέρ του εμβολίου, έχω βάλει την πρώτη δόση και είμαι αισιόδοξη, ελπίζω πως όλο αυτό θα περάσει και θα επιστρέψουμε σύντομα στη καθημερινότητά μας όπως ο καθένας τη γνωρίζει».