13 φωτογράφοι στην Κύπρο φωτογραφίζουν την… κατάθλιψη

Το πρότζεκτ με τίτλο «Πώς μοιάζει η κατάθλιψη» γεννήθηκε μέσα από έναν διάλογο που είχαν οι φωτογράφοι Φήμη Χατζηγάννη και Μαριάννα Σιαμμά.

Ο κάθε φωτογράφος κλήθηκε να αποτυπώσει πώς αντιλαμβάνεται την κατάθλιψη, τοποθετώντας την σε εικόνα. Συγκεκριμένα, 13 γνωστοί και άγνωστοι μεταξύ τους, ανάρτησαν στο προφίλ τους (μετά από κλήρωση) τη φωτογραφία ενός άλλου φωτογράφου που λαμβάνει μέρος στο πρότζεκτ, αναγράφοντας παράλληλα σε ποιου το προφίλ αναρτήθηκε η δική τους φωτογραφία.

Αυτός ήταν ένας όμορφος τρόπος για να προωθηθεί μια κοινωνικοποίηση που λόγω των συνθηκών ξεχάστηκε μέσα στον εγκλεισμό αλλά, ενώ ήταν και μια καλή ευκαιρία να γίνει χρήση της φωτογραφικής μηχανής αφού ως γνωστόν αποτελεί μια από τις τέχνες που έχουν επίσης κτυπηθεί.

Η κάθε φωτογραφία συνοδεύεται από έναν τίτλο και ένα κείμενο που έγραψε ο ίδιος ο φωτογράφος.

ELIZA KOZAKOU

Deep.resion.

Τόσα πολλά συναισθήματα αλλά και τόσα λίγα, από τον κόσμο των πολλών σε έναν κόσμο μόνος σου. Όλα αλλάζουν, όλα μικραίνουν. Ψάχνεις το νόημα αλλά αυτό όλο και χάνεται, προσπαθείς να πιαστείς από κάπου, άλλα στο τέλος μένεις εσύ και ο εαυτός σου μαζί.

MASHA SOBOLEVA

χωρίς ακτή, χωρίς πανί

κάποιες όμορφες μέρες, νιώθουμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Κανένα μέλλον μπροστά. Καμία ελπίδα και κανένας γύρω. Κάποιες άλλες μέρες είναι αλλιώς.
Ζούμε λοιπόν για τις αλλιώτικες μέρες.

HELENE JOSEPHIDES

Πέλαγος, το σκοτάδι μέσα σου

Το ξέρεις.

Ο κόσμος δεν είναι τόσο σκούρος.

Το ξέρεις. Το βλέπεις.

Αλλά εσύ, μόνος μες το σκοτάδι.

Πώς να ξεφύγεις άλλωστε.

Κανείς δε βλέπει το σκοτάδι σου.

Κι ας σε πνίγει εσένα.

Κανείς δεν το βλέπει.

Κανείς δεν σε βλέπει.

Μόνος.

Ένα σκοτάδι πελαγωμένο σε ένα πολύχρωμο κόσμο.

Που κάθε φορά, μοιάζει πιο σκοτεινός.

Κι εσύ, κάθε φορά πιο μόνος.

ELIA ALEXOGIANNI

The Internal Trap of An Alter Ego

Όταν οι συνθήκες φέρνουν στην επιφάνεια την πλευρά ενός αναπάντεχου εαυτού, εγκλωβισμένο μέσα στον έλεγχο που νομίζει ότι έχει, τότε το «παιχνίδι» της κατάθλιψης στήνει επικίνδυνες παγίδες. Προστάτευσε κάθε πτυχή του εαυτού σου, μίλησε γι’ αυτό και ζήτα βοήθεια!

PANTELINA PAPAPETROU

One shot, different emotions

Οι κινήσεις του σώματος μας μπορούν πολλές φορές να εξωτερικεύσουν τα πραγματικά συναισθήματα και σκέψεις μας, όταν όλα από έγχρωμα και φανταχτερά γίνονται ασπρόμαυρα, όταν οι ίδιες σκέψεις αλλάζουν ξαφνικά μορφή και προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα, πολλές φορές αντικρουόμενα μεταξύ τους που με κάποιο τρόπο όμως μπορούν να συνυπάρχουν.

ELENA LOIZOU

Επιβιώνοντας

Ποτέ δεν ξέρεις τον πόνο που μπορεί να κουβαλάει κάποιος και τον αγώνα που δίνει με την καθημερινότητα. Ένα μεγάλο χαμόγελο δε σημαίνει πάντα ευτυχία. Κάποιες φορές σημαίνει γενναιότητα.

MARINA ANGELI

Happy Spirit, Torn soul

Όλοι ξέρουμε τους κλόουν σαν χαρακτήρες γελαστούς και χαρούμενους. Έτσι είναι ο ρόλος τους κιόλας. Η κατάθλιψη είναι κάτι σαν μεταφορά του κλόουν σε άτομα που υποφέρουν από αυτήν. Χαμογελαστοί προς τα έξω, αλλά όταν μένουν μόνοι τους με τα συναισθήματα τους δυστυχώς το γέλιο σβήνει και η πραγματική μάχη με τον εαυτό τους ξεκινά.

PASCALE BOUSON

Συγκάλυψη

Η πίεση για να φαίνεται κανείς χαρούμενη/-ος. Η εξωτερική εμφάνιση που δε συνάδει με τα πραγματικά συναισθήματα. Είναι μια συνεχής μάχη ενάντια στους δαίμονες που μας στοιχειώνουν.

KIKI HADJIGEORGHIOU

Βυθισμένη απελπισία

Μέσα από τον λήθαργο της καραντίνας και των προβλημάτων, μου ξύπνησες το αίσθημα να πάρω την φωτογραφική μηχανή μου και να αποτυπώσω το ανθρώπινο συναίσθημα στην άλλη όψη που συνήθως φωτογραφίζω. Όχι αυτή με τα φώτα της σκηνής και εκεί που ο καλλιτέχνης ξεδιπλώνει το συναίσθημα, αλλά σε αυτή την περίπτωση το ανθρώπινο αυθεντικό συναίσθημα που είναι ζωγραφισμένη η θλίψη, το άγχος, η στεναχώρια και ή απελπισία. Ήταν έμπνευση δημιουργίας το οποίο με ξύπνησε από το λήθαργο και ευχαριστώ πολύ.

MARIANNA SHAMMA

Lonely in a crowd

Έχεις νιώσει ποτέ μόνος, παρόλο που σε περιτριγυρίζει κόσμος; Διάφορες μορφές κατάθλιψης μπορούν να σου δώσουν αυτό το αίσθημα. Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε το στίγμα, και να πούμε σε όλους: Κανένας δεν είναι μόνος!

STELIOS HADJIELIA

Run around

Με την ταχύτητα του χρόνου η αποτύπωση του πόνου.

HARIS SOTERIOU

SILENCE

Νιώθω χαμένη, μόνη, ασήμαντη. Δεν μπορώ να μιλήσω, μόνο ακούω την κριτική των άλλων. Απλά θέλω να είμαι εγώ.

FIMI HADJIGIANNI

Now you see me. Now you feel me.

Πίσω από τους τοίχους της ζωής κρύβεται πάντα η αλήθεια μας. Να είστε αληθινοί, με ή χωρίς αυτούς.

«Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας. Αγκαλιάσατε και αγαπήσατε αυτό το πρότζεκτ με την ίδια ενέργεια. Μαζί όλοι δημιουργήσαμε ένα όμορφο ανθρώπινο και δυνατό μήνυμα. #removethestigma

Ευχαριστούμε επίσης τη στήριξη του Παγκύπριου Συλλόγου Ψυχολόγων ΠΑ.ΣΥ.ΨΥ για το πολύ χρήσιμο κείμενου που μας έχει αποσταλεί», αναφέρει στο καταληκτικό σχόλιό της η Φήμη Χατζηγιάννη.

Πηγή city.sigmalive.com/