Τα κλάμπ που oλοι αγαπήσαμε – Piazza club

Αναδρομή στο παρελθόν στα μπαρ της επαρχίας Αμμοχώστου που άφησαν ιστορία. Ένα από αυτά το διάσημο κλαμπ “Piazza ”, το οποίο γράφει τη δική του ιστορία από το 2005 μέχρι το 2011.

Τα «ταξίδια» στο παρελθόν είναι δίκοπα μαχαίρια. Τη στιγμή που θυμάσαι κάτι συγκλονιστικό, ένα γεγονός, μια σκηνή που όταν συνέβη αποθηκεύτηκε στον σκληρό δίσκο της μνήμης με τη βαρύτητα του μοναδικού, τα αισθήματα της χαράς και της λύπης κάνουν μάχη μέσα μας για το ποιο θα επικρατήσει… Χαρά που είχαμε την ευκαιρία να τα ζήσουμε και λύπη που αυτές οι μέρες ανήκουν στο παρελθόν και μάλλον έχουν φύγει ανεπιστρεπτί.

Αυτή τη φορά ταξιδεύουμε 15 χρόνια πίσω και πιο συγκεκριμένα στο Piazza Club. Για όσους από μας το έζησαν, το Piazza Club ήταν η απόλυτη έννοια του clubbing.

O ναός των party animals, το σπίτι της Αμμοχωστιανής διασκέδασης από το 2005 μέχρι το 2011. Η πορεία του στο χρόνο χαρακτηρίστηκε από απόλυτη επιτυχία, γιατί το Piazza club δεν έκανε εκπτώσεις. Ούτε
στον ήχο, ούτε στα φώτα, ούτε στους guest, αλλά ούτε και στους residents σε όλη την πορεία παρουσίας του. Ήταν κάτι καινούριο για την επαρχία μας γι ́αυτό και όταν ξεκίνησε αγκαλιάστηκε και τιμήθηκε με την παρουσία μας από όλους.

Στην πιο κεντρική λεωφόρο της Αγίας Νάπας, κάτω από το 4 αστέρων ξενοδοχείο Napa Plaza, στις 16 Δεκεμβρίου του 2005 το Piazza Club ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του για το κοινό. Εκείνη την περίοδο, στην καρδιά του χειμώνα ήταν το μοναδικό κλαμπ στην Αγία Νάπα. Ήταν λοιπόν θέμα χρόνου να μαθευτεί από στόμα σε στόμα…

Το μαγαζί άνοιγε στις 11 και έκλεινε ξημερώματα. Έξω ο κόσμος περίμενε ουρές και όταν περνούσες από το face control και κατέβαινες τα σκαλιά η διασκέδαση ξεκινούσε ευθύς αμέσως… Τα δυνατά ηχεία βέβαια
δεν άφηναν περιθώρια να καθίσεις και τα σκαμπό ήταν λιγοστά, ίσα ίσα για να πάρεις μια ανάσα. Εξάλλου στο Piazza Club πήγαινες για να χορέψεις. Ήταν ένα club φτιαγμένο για να σε παρασύρει σε ένα βράδυ με αρμονικά δεμένους ήχους και εικόνες. Αν πήγαινες για το “φαίνεσθαι” είχες χάσει το νόημα.

Το Piazza δονείτο από μουσική, γέμιζε από κόσμο και όλοι εμείς “χτυπούσαμε κάρτα” κάθε Σαββατόβραδο. Επίσης, ήταν το μαγαζί που φροντίζαμε να κάνουμε κράτηση εβδομάδες πριν για να περάσουμε τα Χριστούγεννα μας εκεί, την παραμονή πρωτοχρονιάς και κάθε άλλο special event. Ήταν το μέρος που πήγαινες όταν ήθελες να περάσεις μια βραδιά αξέχαστη. Όσο για τις απόκριες; Εκεί έβλεπες τα πιο προχωρημένα looks.

Από τα decks του παρέλασαν κορυφαία ονόματα ελληνικής και κυπριακής μουσικής σκηνής. Όσο για τους τραγουδιστές; Ελένη Φουρέιρα, Κωνσταντίνος Αργυρός, Γιώργος Σαμπάνης, Κώστας Μαρτάκης, Ηλίας
Βρεττός, Ελευθερία Ελευθερίου και Σταύρος Κωνταντίνου ήταν μόνο μερικά από τα ονόματα που μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε.

Aλλιώς μπαίναμε και αλλιώς βγαίναμε από τον πολύ χορό. Γιατί στο Piazza Club χόρευες. Πολύ όμως! Ίδρωνες από το χορό! Επίσης εκεί φλέρταρες και κοιταζόσουν με το «αίσθημα» στα μάτια, είτε ντροπαλά, είτε με θράσος, γιατί ήθελες να το ζήσεις όλο, μέχρι το τέλος, το πάρτι του Σαββάτου – κάθε Σάββατο.

Ώσπου ανέβαινες πάνω, ξαναφόραγες το παλτό σου και έφευγες με ένα χαμόγελο τόσο φωτεινό, το οποίο διαρκούσε μέχρι το επόμενο μεσημέρι που θα κοιτούσες τον εαυτό σου στον καθρέφτη για να του πεις «Ωραία περάσαμε χθες το βράδυ».