Οι flappers των 20s ήταν τα πρώτα skinny models του κόσμου
Το αγορίστικο look, η ελευθεριακότητα και η μόδα που συντέλεσε στη γυναικεία απελευθέρωση.
Την δεκαετία του 1920 ένας νέος τύπος γυναικών εμφανίστηκε στον δυτικό κόσμο και έμελλε να αλλάξει για πάντα τα πράγματα. Αυτές οι γυναίκες δε νοιάζονταν πιοα για τα κοινωνικά πρότυπα, κάπνιζαν, έβγαιναν για χορό, είχαν κοντά μαλλιά, φορούσαν κοντές φούστες και ψήφιζαν.
Έγιναν γνωστές με το όνομα Flapper Girls και αποτέλεσαν την μόδα της εποχής τους, καταφέρνοντας να συμβάλλουν σημαντικά στη γυναικεία απελευθέρωση, η οποία είχε ήδη ξεκινήσει και θα συνέχιζε την πορεία της με αγώνες, που δυστυχώς κρατούν μέχρι και σήμερα για τα αυτονόητα.
Πριν τα Flapper Girls όμως, υπήρχαν τα Gibson Girls, βασισμένα στις εικονογραφήσεις του Charles Dana Gibson, τα οποία ήταν μόδα στην Αμερική, κατά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και την περίοδο άνθισης της τζαζ. Όσο για τον όρο Flapper, προήλθε από την ταινία της Frances Marion “The Flapper”, στην οποία πρωταγωνιστούσε η Olive Thomas, γνωστό μοντέλο και ηθοποιός της εποχής.
Πέρα από εκεί τα Flapper Girls κάνουν την εμφάνισή τους σε κείμενα του F. Scott Fitzgerald και της Anita Loos, καθώς και σε διάσημες εικονογραφήσεις της εποχής, όπου τόσο επηρέασαν όσο και επηρεάστηκαν από τον τρόπο παρουσίασής τους: δυναμικές, ανεξάρτητες, απελευθερωμένες και θρασείς ζουν την κάθε τους στιγμή σαν την τελευταία, δοκιμάζοντας τα γυναικεία πρότυπα της εποχής.
Αφήνοντας πίσω την εικόνα που είχαν καθιερώσει τα Gibson Girls, με τα πλούσια μακριά μαλλιά, τις εξωπραγματικά υπέροχες καμπύλες και τα μακριά φορέματα (που ωστόσο άφηναν ελευθερία κινήσεων για την ενασχόλησή τους με τα σπορ της εποχής), τα Flapper Girls πέταξαν τους καταπιεστικούς κορσέδες, έκοψαν τα μαλλιά τους κοντό καρέ και έφτασαν τον ποδόγυρο σταδιακά μέχρι και πάνω από το γόνατο. Φορούσαν έντονο make up στα μάτια και τα χείλη τους (πράγμα που μέχρι πρότινος συνδεόταν αποκλειστικά και μόνο με γυναίκες ελευθέρων ηθών) ενώ χρησιμοποιούσαν τραγιάσκες και διάφορα άλλα στενά καπέλα για να ολοκληρώσουν το στυλ τους.
Το ενδυματολογικό τους στυλ παράλληλα ενισχύθηκε και καθιερώθηκε και από τις προτάσεις της Coco Chanel για ένα πιο νεανικό-αγορίστικο τρόπο ντυσίματος που έφερε το όνομα “garconne” (τρόπον τινά το γαλλικό όνομα των Flappers). Μιμούμενες το αγορίστικό σωματότυπο οι γυναίκες της εποχής απαλλάχθηκαν από τους κορσέδες και πατούσαν σφιχτά τα στήθη τους ώστε να τα κάνουν δυσδιάκριτα. Επιπλέον χρησιμοποιούσαν κάλτσες από τεχνητό μετάξι τις οποίες κατέβαζαν κάτω από το γόνατο.
Παρά τον αγορίστικο τρόπο ντυσίματος, τα Flapper Girls επένδυαν αρκετά στην σεξουαλικότητά τους, η οποία ήταν έντονη και πηγαία, απαλλαγμένη από την Βικτωριανή ηθική που επικρατούσε ακόμα (αν και όχι τόσο ισχυρή) στην Αμερική της εποχής. Κάπνιζαν (κάτι το οποίο μέχρι πρότινος ήταν συνηθισμένο μόνο στους άντρες) και κατανάλωναν αλκόολ, την περίοδο μάλιστα της ποτοαπαγόρευσης.
Έβγαιναν συχνά και χόρευαν χορούς όπως το Charleston, Black Bottom και Shimmy, οι οποίοι για τις προηγούμενες γενιές θεωρούνταν ιδιαίτερα έξαλλοι και άγριοι. Έμπαιναν μέσα σε αυτοκίνητα, οι πιο τολμηρές τα οδηγούσαν, ενώ το πίσω κάθισμα των αυτοκινήτων ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές για τις σεξουαλικές τους περιπτύξεις με τους νεαρούς που έβγαιναν.
Οι προαναφερθείσες στιλιστικές αλλά και γενικότερες επιλογές των γυναικών της εποχής εκφράζουν σε δεύτερο επίπεδο και τις αλλαγές που λάμβαναν χώρα στο γυναικείο ιδεώδες την δεκαετία του 1920. Το αγορίστικο στιλιστικό πρότυπο, με τα ρούχα που επιτρέπουν ελευθερία κινήσεων και τα κοντά μαλλιά, μπορεί να συμβολίζει την γενικότερη χειραφέτηση των γυναικών της εποχής, ενώ συμπορεύεται με συνήθειες όπως την προγαμιαία σeξουαλική επαφή, την αντισύλληψη, το κάπνισμα, το ποτό και άλλες πρακτικές μακριά από τα συντηρητικά ήθη των προηγούμενων δεκαετιών.
Είναι γνωστό άλλωστε, και εύκολα αντιληπτό, ότι η μόδα συμπορεύεται με την κοινωνία και vice versa, και τα Flapper Girls δεν αποκλίνουν από την συγκεκριμένη αλήθεια. Η δύση των Flappers ήρθε με την Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση, όταν τα προβλήματα της κοινωνίας ήταν πολύ σημαντικότερα από το ύψος του ποδόγυρου και τα μοδάτα καρέ. Παρόλα αυτά ο σπόρος για την ανάδειξη της Νέας Γυναίκας στην κοινωνία είχε ήδη φυτευτεί, προετοιμάζοντας πολλά από τα κεκτημένα του γυναικείου φύλου μέσα στις επόμενες δεκαετίες και κατορθώνοντας να παραμείνουν για πάντα στην λαϊκή κουλτούρα της Αμερικής του 20ου αιώνα.
