Οι ωρολογιακές βόμβες που κτυπούν για τον Πούτιν 

Εξακολουθεί να ηττάται η Ρωσία στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο της σφοδρής αντεπίθεσης που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις του Κιέβου ανακτήθηκαν περισσότερα από 3.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους (σύμφωνα με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι) ενώ οι ρωσικές δυνάμεις κλονίστηκαν σοβαρά.

Ξαφνικά ο Βλαντίμιρ Πούτιν βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Οπως οι περισσότεροι αυταρχικοί ηγέτες, ο ρώσος πρόεδρος επιδιώκει να αυτοπαρουσιάζεται ως άτρωτος και αήττητος προσωπικά, οπότε γνωρίζει ποιες θα μπορούσαν να είναι οι πολιτικές συνέπειες μιας στρατιωτικής ήττας στην Ουκρανία. Ωστόσο, ακούγοντας ακόμη και τους πιο πιστούς από τους προπαγανδιστές του να απαιτούν δράση για τον περιορισμό των απωλειών, προέβη σε δύο λανθασμένες, σύμφωνα με πολλούς δυτικούς αναλυτές, κινήσεις: άρχισε να εμπλέκεται ο ίδιος προσωπικά στη διαδικασία λήψης επιχειρησιακών αποφάσεων όσον αφορά τον πόλεμο που μαίνεται και κήρυξε μερική επιστράτευση, στο πλαίσιο της οποίας πρόκειται να κινητοποιηθούν επιπλέον 300.000 άνδρες για την κάλυψη των τεράστιων αναγκών των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην Ουκρανία. «Αμφότερες αυτές οι αποφάσεις θα επιταχύνουν τα ρολόγια όσον αφορά τις πολλές αυξανόμενες απειλές – κυρώσεις, κοινωνική αναταραχή, στρατιωτική κατάρρευση, κ.ά. – για το καθεστώς του», γράφει σε ανάλυσή του στο The Atlantic ο Τομ Νίκολς, αμερικανός ακαδημαϊκός και συγγραφέας με ειδίκευση στις εξωτερικές υποθέσεις και στις διεθνείς σχέσεις, καθηγητής, μεταξύ άλλων, επί σειρά ετών, στο Naval War College των ΗΠΑ. Σχετικά με την πρώτη λανθασμένη απόφασή του – να καθοδηγεί, τουλάχιστον εν μέρει, ο ίδιος προσωπικά τις ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία – ο Νίκολς αναφέρει ενδεικτικά πως ο ρώσος πρόεδρος φέρεται να  αρνήθηκε αιτήματα ορισμένων μονάδων που επιχειρούσαν στη Χερσώνα να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους. «Τέτοιες παρεμβάσεις είναι πάντα ριψοκίνδυνες για πολιτικούς ηγέτες που βρίσκονται μακριά από τα πεδία των μαχών», γράφει ο αμερικανός ειδικός, σημειώνοντας πως ο Πούτιν θα έπρεπε να το έχει διδαχτεί αυτό από την αυτοκρατορική ιστορία της Ρωσίας.

Γιατί όταν ο τσάρος Νικόλαος ΄B ανέλαβε τη διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων της αυτοκρατορικής Ρωσίας κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πρώτοι οι σύμβουλοί του τον προειδοποίησαν πως η προσωπική του συσχέτιση με ενδεχόμενη αποτυχία θα μπορούσε να επιφέρει την προσωπική του καταστροφή, όπως και έγινε τελικά. «Ο στρατός υπό τις διαταγές σας επιβάλλεται να είναι νικηφόρος», του είχε επισημάνει χωρίς περιστροφές ένας από αυτούς. «Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχει ο Πούτιν» σήμερα, υποστηρίζει ο Τομ Νίκολς. Τα χρονικά περιθώρια που έχει στη διάθεσή του ο ρώσος πρόεδρος, για να φανεί έστω μερικώς νικηφόρος, στενεύουν επικίνδυνα, καθώς μέρα με τη μέρα πλησιάζει ο χειμώνας – κατά τον οποίο οι μάχες αναπόφευκτα θα επιβραδυνθούν, το ρωσικό ηθικό θα καταρρακωθεί και τα προβλήματα εφοδιασμού θα επιδεινωθούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι αξιωματικοί του γενικού επιτελείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, σίγουρα επιθυμούν να κερδίσουν τον πόλεμο που κήρυξε ο πρόεδρός τους, τουλάχιστον για να ξεπλύνουν την ντροπή της πρωτοφανούς ανικανότητας που επιδεικνύουν τους τελευταίους επτά μήνες. «Εάν, όμως, χάσουν και άλλους άντρες και εδάφη εξαιτίας κάποιας απερίσκεπτης εντολής του Πούτιν, θα σταθούν ξανά σιωπηλοί και θα αναλάβουν την ευθύνη;», διερωτάται ο αμερικανός αναλυτής.

Πηγή: Protagon