Η Όντρεϊ Χέπμπορν και η εγκατάλειψη που την στιγμάτισε

Ποια ήταν πραγματικά η θλιμμένη σταρ Όντρεϊ Χέπμπορν που γεννήθηκε σαν σήμερα;

Ήταν το κορίτσι που προκάλεσε αίσθηση τη δεκαετία του 1950 μια που άλλαξε όλη την εικόνα της βιομηχανίας των σταρ του κινηματογράφου.

Τα μεγάλα της μάτια, τα κοντοκουρεμένα της μαλλιά και η ευθραυστη σιλουέτα της έδωσαν τη φινετσάτη εναλλακτική σε μια εποχή όπου οι πληθωρικές καμπύλες της Μέριλιν Μονρόε είχαν την τιμητική τους.

Υπήρξε από τις αδιαμφισβήτητες σταρ του μεταπολεμικού αμερικανικού κινηματογράφου, ενώ είναι από τις λιγοστές ηθοποιούς, που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα μεγάλα αμερικανικά καλλιτεχνικά βραβεία, Όσκαρ, Τόνι, Έμμυ και Γκράμι.

Ο Όντρεϊ Κάθλιν Ράστον, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 4 Μαίου του 1929 στις Βρυξέλλες. Ήταν το μοναδικό παιδί του τσεχοσλοβακικής καταγωγής τραπεζίτη Τζόζεφ Ράστον και της ολλανδής αριστοκράτισσας Έλεν φαν Χέμστρα. Σπούδασε στην Αγγλία και την Ολλανδία, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και μετά τον χωρισμό των γονέων της εργάστηκε ως φωτομοντέλο με το ψευδώνυμο Όντρεϊ Χέπμπορν.

Η ίδια ήθελε να ασχοληθεί με τον χορό, αλλά η δασκάλα της στην υποκριτική την έπεισε ότι είχε το ταλέντο να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού. Στα τέλη της δεκαετίας του ’40 εμφανίστηκε σε θεατρικές παραστάσεις στο Λονδίνο και το 1951 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο με την ταινία “Γέλιο στον Παράδεισο”.

Το 1953 γύρισε την πρώτη της ταινία στο Χόλιγουντ, τη ρομαντική κωμωδία “Διακοπές στην Ρώμη” (Roman Holiday) σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάϊλερ, που την έκανε παγκοσμίως γνωστή και της απέφερε το μοναδικό βραβείο Όσκαρ της καριέρας της. Ακολούθησαν ταινίες που τόνισαν την ξεχωριστή χάρη και φινέτσα της, όπως “Σαμπρίνα” (Sabrina, 1954) του Μπίλι Γουάϊλντερ, “Πόλεμος και Ειρήνη” (War and Peace, 1956) του Κινγκ Βίντορ, “Οι Ασυγχώρηστοι” (The Unforgiven, 1960) του Τζον Χιούστον, “Breakfast at Tifanny’s, (1961) του Μπλέικ Έντουαρντς, “Ωραία μου Κυρία” (My Fair Lady, 1964) του Τζορτζ Κιούκορ και πολλές πολλές ακόμα.

“Η σταρ που ήθελε μόνο να αγαπηθεί”

Η Όντρεϊ Χέπμπορν μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στο Βέλγιο και υπέφερε από πείνα ενώ αναγκάστηκε να κρυφτεί από τους Ναζί. “Ήρθε μια στιγμή που έπρεπε να ζήσουμε στο κελάρι επειδή τμήματα του σπιτιού μας εξαφανίστηκαν”, εξηγεί η Όντρεϊ Χέπμπορν σε μια συνέντευξη κατά τη διάρκεια της ταινίας. “Κοιμόμασταν σε στρώματα και περιμέναμε να σταματήσουν οι πυροβολισμοί”.

“Οι θείοι μου τραβήχτηκαν έξω από τα σπίτια τους και πυροβολήθηκαν. Ο ένας αδελφός στάλθηκε στη Γερμανία, και ο άλλος πάντα κρυβόταν. Οι θείοι μου ήταν οι πρώτοι όμηροι που πυροβολήθηκαν στην Ολλανδία και ήταν πραγματικά το σημείο καμπής γιατί από εκείνη την ημέρα, σχηματίστηκε η αντίσταση”.

Η Όντρεϊ Χέμπορν, έζησε με την γεννημένη στην Ολλανδία μητέρα της, τη βαρόνη Ella van Heemstra, αφού ο πατέρας της – υποστηρικτής του φασιστικού κινήματος – τους παράτησε λίγες μέρες πριν από το ξέσπασμα του Σεπτεμβρίου 1939.

“Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν έξι”, λέει η Όντρεϊ Χέπμορν. “Σίγουρα αυτή η εγκατάλειψη με στιγμάτισε για το υπόλοιπο της ζωής μου. Πήρα πολύ άσχημα την εγκατάλειψη του πατέρα μου. Η μητέρα μου, μου εξήγησε πολύ γλυκά ότι είχε φύγει σε ένα ταξίδι και δεν πίστευε ότι επέστρεφε. Νόμιζα ότι η μητέρα μου δεν θα σταματούσε ποτέ να κλαίει”.

Το γεγονός που την τραυμάτισε ψυχολογικά

Σε μία συνέντευξη, που ηχογραφήθηκε από το περιοδικό Life το 1992 και προβλήθηκε για πρώτη φορά στο ντοκιμαντέρ “Audrey”, η Χέπμπορν μίλησε για το βαθύ τραύμα που της προκάλεσε το διαζύγιο των γονιών της, όταν ήταν μόλις έξι ετών. “Η εγκατάλειψη μας από τον πατέρα μου ήταν το πρώτο “χτύπημα”, ήταν ένα τραύμα που με στιγμάτισε, και με άφησε ανασφαλή για όλη την υπόλοιπη ζωή μου” αποκάλυψε η ηθοποιός. “Εξαφανίστηκε μια μέρα, και η μητέρα μου δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει”.

Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε επίσης την προσπάθεια της Όντρεϊ Χέπμπορν να βρει τον πατέρα της, 25 χρόνια μετά την τελευταία τους επικοινωνία. Ο πατέρας της συμμετείχε στο φασιστικό κίνημα στην Βρετανία, όταν τους εγκατέλειψε στην Ολλανδία. Η Χέπμπορν τελικά τον βρήκε μέσα από τον Ερυθρό Σταυρό και τον επισκέφτηκε στην Ιρλανδία. Η εμπειρία αυτή όμως ήταν ψυχρή και την άφησε πληγωμένη.

“Η έννοια της οικογένειας είναι πολύ σημαντική. Η εξαφάνιση του πατέρα μου με απέλπισε” λέει η Χέπμπορν στην ταινία. “Αν τον έβλεπα πιο συχνά θα ένιωθα ότι με αγαπούσε και ότι έχω πατέρα. Αυτό προσπάθησα να αποφύγω για τα παιδιά μου. Έγινα απίστευτα ανασφαλής με την τρυφερότητα και υπερβολικά ευγνώμων για αυτή, με τεράστια επιθυμία να την δώσω” κατέληξε.

Η Χέπμπορν, έχοντας βιώσει δύσκολα παιδικά χρόνια, αφιέρωσε αρκετό χρόνο από τη ζωή της στους σκοπούς της Γιούνισεφ, ως πρέσβειρα καλής θελήσεως. Είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε αποκτήσει δύο παιδιά, το ένα με τον αμερικανό ηθοποιό Μελ Φερέρ και το άλλο με τον ιταλό ψυχίατρο Αντρέα Ντότι. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της συζούσε με τον κατά επτά χρόνια μικρότερό της ολλανδό ηθοποιό Ρόμπερτ Βόλντερς.

Η Όντρεϊ Χέπμπορν πέθανε το 1993 στο χωριό Τολοσενά της Ελβετίας, όπου και τάφηκε. Έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου.

Πηγή: womantoc.gr