Η δύναµη της ψήφου – Του Χρήστου Κυριάκου
Όχι πως είχε ιδιαίτερη όρεξη ή πως πίστευε πως αυτός θα μπορούσε να φέρει σημαντικές αλλαγές στον τόπο, αλλά λόγω του ότι του είχε δώσει τον λόγο του, ήθελε να πάει να τον ψηφίσει. Άφησε τότε την δουλειά του στην μέση και πήγε να σελώσει το άλογο του. Καθώς ετοιμαζόταν, του πέρασε από το μυαλό να μην πάει, εξάλλου, εκτός του ότι βαριόταν αφόρητα, μία ψήφος δεν θα έκανε τη διαφορά. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει κάνει αυτή την σκέψη;
Ο Henry Shoemaker, όπως ήταν το ονοματεπώνυμο του, εκείνη την εποχή δούλευε σε μια φάρμα στο DeKalb County (κομητεία) της Indiana. Μάλιστα, εκεί στην φάρμα είχε γνωρίσει τον Madison Marsh, τον υποψήφιο των Δημοκρατών για αντιπρόσωπο της πολιτείας, ο οποίος κατά την προεκλογική του εκστρατεία, συνάντησε πολλούς ανθρώπους στον εργασιακό τους χώρο. Όπως προανέφερα, ο Henry Shoemaker, που έφτασε και έδωσε τον λόγο του, ότι θα τον ψήφιζε, ήθελε να τηρήσει την υπόσχεση του έτσι κίνησε για το εκλογικό κέντρο του Kendallville που ήταν 12 μίλια μακριά.
Την τότε εποχή, δηλαδή κατά την δεκαετία του 1840 με 1850, οι κομητείες των Steuben και DeKalb, μοιράζονταν τον ίδιο αντιπρόσωπο που θα εκπροσωπούσε την πολιτεία στις γενικές συνελεύσεις, έτσι ο Madison Marsh ήταν ο υποψήφιος από την κομητεία του DeKalb και ο Enos Beall από την κομητεία του Steuben. Μαζί, στην εν λόγω ψηφοφορία του 1842, ψηφίζονταν και άλλοι για άλλες θέσεις.
Ο Henry Shoemaker, όταν έφτασε στο Kendallville για να ψηφίσει, συνάντησε το εξής περίεργο. Για κάποιο παράξενο λόγο, που ποτέ κανείς δεν έμαθε, δεν υπήρχε ψηφοδέλτιο που να έχει όλους τους υποψήφιους που ήθελε να ψηφίσει. Έτσι, έβγαλε το μαχαίρι του, έκοψε τα ονόματα από διάφορα ψηφοδέλτια, ψήφισε και μετά τα έβαλε όλα μαζί διπλωμένα στην κάλπη!! Εκείνη την στιγμή κανείς δεν έφερε αντίρρηση έτσι η ψηφοφορία συνεχίστε κανονικά.
Τη δεκαετία του 1840 με 1850, οι κομητείες των Steuben και DeKalb, μοιράζονταν τον ίδιο αντιπρόσωπο που θα εκπροσωπούσε την πολιτεία στις γενικές συνελεύσεις, έτσι ο Madison Marsh ήταν ο υποψήφιος από την κομητεία του DeKalb και ο Enos Beall από την κομητεία του Steuben.
Όταν τελείωσε η ψηφοφορία, το πρώτο πράγμα που έκανε ο επιθεωρητής, που επέβλεπε την ψηφοφορία, ήταν να βγάλει έξω τη ψήφο του Henry Shoemaker, από την καταμέτρηση των ψήφων, γεγονός που δεν παραξένεψε κανένα. Όταν καταμετρήθηκαν οι ψήφοι, οι Madison Marsh και Enos Beall είχαν από 360 ψήφους. Τότε ήταν που ξέσπασε ο καυγάς για τη ψήφο του Henry Shoemaker για το κατά πόσο θα έπρεπε να μετρήσει η όχι. Μετά από πολλές συνομιλίες, σε χαμηλούς και υψηλούς τόνους, αποφασίστηκε να γίνει δεκτή η ψήφος του έτσι ο Madison Marsh εξελέγη εκπρόσωπος της πολιτείας με μια ψήφο διαφορά!
Όχι πολύ αργότερα, τον Ιανουάριο του 1843, οι εκπρόσωποι της κάθε πολιτείας, που ήταν συνάμα και νομοθέτες, έπρεπε να ψηφίσουν καινούργιο Γερουσιαστή. Οι συνεδριάσεις που ακολούθησαν, μεταξύ των εκπροσώπων, δεν κατέληγαν σε επιθυμητό αποτέλεσμα αφού οι ψηφοφορίες που γινόντουσαν κατέληγαν σε ισοψηφία. Εν τέλει, στην έκτη ψηφοφορία ο Madison Marsh άλλαξε την ψήφο του και ο Edward Hannegan εξελέγη Γερουσιαστής για μια ψήφο!
Τρία χρόνια αργότερα, η Αμερική ήταν σε μεγάλο δίλημμα αφού οι μισοί ήθελαν να κηρύξουν πόλεμο ενάντια στο Μεξικό και οι άλλοι μισοί όχι. Το βάρος έπεσε στους Γερουσιαστές, αφού αυτοί ήταν αρμόδιοι να αποφασίσουν για το αν θα κηρυσσόταν ο πόλεμος ή όχι. Η συνεδρίαση έφτασε σε αδιέξοδο αφού υπήρξε ισοψηφία. Τότε αποφάσισαν να αναμένουν την ψήφο του Edward Hannegan ο οποίος έλειπε από την συνεδρίαση. Η ψήφος του Edward Hannegan ήταν υπέρ του πολέμου έτσι η Αμερική κήρυξε πόλεμο στο Μεξικό και σαν αποτέλεσμα αυτού προσάρτησε την California.
Και τώρα πάμε ξανά σε εκείνο το απόγευμα του 1842, στον Henry Shoemaker, ενός αγρότη που βαριόταν να πάει να ψηφίσει, αγνοώντας παντελώς για όλα τα αλυσιδωτά γεγονότα που θα ενεργοποιούσε, μονάχα με τη δική του ψήφο. Και όμως, αυτή είναι η δύναμη της ψήφου, το προνόμιο που έχουμε όλοι οι ενήλικοι, σχεδόν σε όλα τα κράτη του κόσμου. Και να θυμάσαι ακόμη κάτι, ότι το Texas ενώθηκε με την υπόλοιπη Αμερική, πάλι για χάρη μίας ψήφου, του Edward Hannegan.
